FILE PHOTO Juanita Castro, sister of Fidel and Raul Castro, EPA/GASTON DE CARDENAS
Η Χουανίτα Κάστρο, μια από τις μικρότερες αδερφές των επαναστατών ηγετών της Κούβας Φιντέλ και Ραούλ Κάστρο, ήταν αρχικά ενεργή στον αγώνα των αδελφών της ενάντια στο καθεστώς Μπατίστα που υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ. Ωστόσο, στράφηκε εναντίον τους αμέσως μετά την άνοδό τους στην εξουσία το 1959.
Σύμφωνα με τα απομνημονεύματά της το 2009, «Fidel and Raúl Mis Hermanos: La Historia Secreta» που έγραψε από κοινού με τη María Antonieta Collins, η Juanita άρχισε να συνεργάζεται με τη CIA από το 1961, καθώς έκανε προσπάθειες να ανατρέψει το καθεστώς Κάστρο.
Προερχόμενη από ένα παραδοσιακό καθολικό υπόβαθρο, χωρίς τις ευκαιρίες εκπαίδευσης των αδελφών της, η Χουανίτα, η οποία πέθανε σε ηλικία 90 ετών, είχε γίνει ανοιχτά εχθρική προς την επανάσταση που ριζοσπαστικοποιείτο συνεχώς.
Πριν από την εμπλοκή της με τη CIA άνοιξε μια πανσιόν στο πλούσιο προάστιο Miramar της Αβάνας για να προστατεύσει τους ανθρώπους που ήτνα αντίθετοι με το καθεστώς, καθώς και για να τους προετοιμάσει για τη φυγή στην εξορία. Όλοι γνώριζαν για την αντεπαναστατική της δράση, αλλά την προστάτευε η παρουσία της μητέρας της Λίνας και των αδελφών της μητέρας της.
Μετά την εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων από Κουβανούς εξόριστους τον Απρίλιο του 1961, όταν η Χουανίτα χρησιμοποιούσε την επιρροή της για να εξασφαλίσει την απελευθέρωση από τη φυλακή πολλών γνωστών της, την πλησίασε η φίλη της Βιρτζίνια Λεϊτάο ντα Κούνια, σύζυγος του Βραζιλιάνου πρεσβευτή στην Αβάνα, η οποία της πρότεινε ότι θα μπορούσε να γίνει ευκολότερη αυτή η ανθρωπιστική αποστολή, αν την υποστήριζε η CIA.
Η Χουανίτα πέταξε στην Πόλη του Μεξικού τον Ιούνιο, όπου «ανακρίθηκε» από τον Tony Sforza, τον διοργανωτή της Operation Mongoose, ενός έργου της CIA που σχεδιάστηκε, σύμφωνα με την οδηγία του προέδρου John F Kennedy, «για να βοηθήσει τον λαό της Κούβας να ανατρέψει το κομμουνιστικό καθεστώς στην Κούβα από μέσα”.
Η Χουανίτα ήταν η πρώτη πρόσληψη. Με την κωδική ονομασία Donna, επέστρεψε στην Αβάνα, όπου είχε εγκατασταθεί πομπός βραχέων κυμάτων στο σπίτι της. Παίζοντας το Γοητευτικό Waltz του Marchetti έδινε σήμα ότι έρχεται ένα σημαντικό μήνυμα ενώ με την Madame Butterfly του Puccini εννούσε ότι δεν υπήρχαν νέα.
Συνέχισε το έργο της για τη διάσωση ανθρώπων από τη φυλακή, αλλά έπεσε στην αντίληψη των κουβανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Όταν η Λίνα πέθανε το 1963, η προστασία της Χουανίτα εξαφανίστηκε. Ο Ραούλ την επισκέφτηκε με έναν μεγάλο φάκελο που περιείχε μια περιγραφή των παραπτωμάτων της και ένιωσε ότι αυτή ήταν μια προειδοποίηση που δεν μπορούσε να αγνοήσει. Έφτασε στο Μεξικό τον Ιούνιο του 1964, προκαλώντας πρωτοσέλιδα σε όλο τον κόσμο όταν επιτέθηκε στην κυβέρνηση του αδελφού της.
Η Χουανίτα ξεκίνησε μιά τυπική εξόριστη ζωή στο Μαϊάμι, με κάποιους να συμφωνούν μαζί της και άλλους να της επιτίθενται. Για πέντε χρόνια, συνέχισε να απολαμβάνει την υποστήριξη της CIA. Αλλά η ορκωμοσία του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον το 1969 οδήγησε σε αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ.
Ανυπομονώντας να προωθήσουν τη ύφεση με τη Σοβιετική Ένωση, οι Αμερικανοί συμφώνησαν να υποβαθμίσουν την αντικουβανική προπαγάνδα, ενώ οι Ρώσοι υποσχέθηκαν να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να πείσουν τον Φιντέλ να εγκαταλείψει τον ένοπλο αγώνα στη Λατινική Αμερική.
Η Χουανίτα ήταν θύμα αυτής της αλλαγής, χάνοντας σύντομα την οικονομική υποστήριξη της CIA. Άνοιξε ένα φαρμακείο στο Calle Ocho του Μαϊάμι, έναν δρόμο όπου κυριαρχούσαν οι Κουβανοί εξόριστοι. Γυναίκα με ισχυρή άποψη, με πολλά από τα χαρακτηριστικά των διάσημων αδερφών της, η Χουανίτα είχε καλή μύτη για δουλειές και το φαρμακείο ήταν επιτυχημένο. Αναμφίβολα θα είχε ευημερήσει περισσότερο αν οι ιβρυδικές εμπορικές επιχειρήσεις της στην Κούβα δεν είχαν κρατικοποιηθεί τα πρώτα χρόνια της επανάστασης.
Γεννημένη στο κτήμα της οικογένειας Κάστρο στο Μπιράν, στην επαρχία Ολγκίν, η Χουανίτα ήταν το πέμπτο από τα επτά παιδιά του Άγγελ Κάστρο, ενός ευημερούντος μετανάστη από τη Γαλικία στη βόρεια Ισπανία, και της Λίνα Ρουζ, παιδί μιας εργατικής οικογένειας από το Πινάρ ντελ Ρίο.
Σε ηλικία 15 ετών, με επιχειρηματικό πνεύμα που κληρονόμησε από τον πατέρα της, η Χουανίτα τον έπεισε να χρηματοδοτήσει και να κατασκευάσει έναν κινηματογράφο στο κτήμα. Αργότερα συνέχισε να διευθύνει μια επιτυχημένη φάρμα χοίρων και στη συνέχεια έναν ραδιοφωνικό σταθμό στην Αβάνα.
Ο Άγγελ πέθανε το 1956, ενώ ο Φιντέλ και ο Ραούλ βρίσκονταν στο Μεξικό και ετοιμάζονταν να πλεύσουν στην Κούβα με το πλοίο τους Granma για να ξεκινήσουν τον αγώνα τους ενάντια στον Μπατίστα. Η Χουανίτα κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια από τα αδέρφια της για να μπορεί να ασχοληθεί με τις υποθέσεις της φάρμας. Λάτρης των γρήγορων αυτοκινήτων, απέκτησε ένα νέο πράσινο Chevrolet Impala.
Το Granma έφτασε στον προορισμό του τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Το 1957, καταλαβαίνοντας ότι κινδύνευε ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων των αδερφών της, η Χουανίτα αποφάσισε να φύγει από την Κούβα και, ταξιδεύοντας με το Chevrolet της, πήρε το πλοίο από την Αβάνα για το Μαϊάμι, συμμετέχοντας στις δραστηριότητες συγκέντρωσης χρημάτων για το Κίνημα Fidel’s 26 July Movemen, στη Φλόριντα.
Αφού ταξίδεψε στο Μεξικό για να συναντήσει τη μητέρα και τις αδερφές της τα Χριστούγεννα, διαπίστωσε ότι η βίζα της για τις ΗΠΑ είχε ανακληθεί και ήταν υποχρεωμένη να επιστρέψει στο Μαϊάμι. Τώρα παράνομη μετανάστης, επέστρεψε στην Κούβα και έμεινε στο αγρόκτημα. Αναγνωρίστηκε από την αστυνομία κατά την επίσκεψή της στην Αβάνα, κατέφυγε στη βραζιλιάνικη πρεσβεία τον Σεπτέμβριο του 1958, χάρη στη φίλη της Βιρτζίνια, και παρέμεινε εκεί μέχρι το πρωί της επανάστασης τον Ιανουάριο του 1959. Η Χουανίτα έφυγε μόλις έφτασε ο υπουργός Πληροφοριών του Μπατίστα να ζητήσει άσυλο.
Ποτέ δεν ήταν απόλυτα σύμφωνη με την επανάσταση των αδελφών της, αλλά όντας κοινωνικά ευαίσθητη , μπήκε στο έργο της κατασκευής ενός νοσοκομείου κοντά στο οικογενειακό κτήμα. Όταν ο Φιντέλ πρότεινε να έρθει ο Τσε Γκεβάρα να το εγκαινιάσει, η Χουανίτα εξοργίστηκε.
Σιχαινόταν τον Γκεβάρα, πιστεύοντας ότι ήταν υπεύθυνος για τη στροφή της επανάστασης προς τον κομμουνισμό, και ήταν εχθρική για την προώθηση του ένοπλου αγώνα. Ο Φιντέλ έστειλε τον Χουάν Αλμέιδα Μπόσκε αντ’ αυτού και αναγκάστηκε να ακούσει στην τελετή έναρξης, ενώ η Χουανίτα διακήρυξε το “Democracia sí, comunismo no” (Δημοκρατία – ναι, κομμουνισμός – όχι), κάτω από τα χειροκροτήματα του πλήθους.
Αφού άνοιξε το φαρμακείο της στο Μαϊάμι, συνέχισε να υποστηρίζει τους Κουβανούς εξόριστους και να κάνει εκστρατείες κατά του κομμουνισμού. Έγινε πολίτης των ΗΠΑ το 1984 και αποσύρθηκε από τη λειτουργία της επιχείρησής της το 2007.
Όταν ο Φιντέλ πέθανε το 2016, η Χουανίτα δεν επέστρεψε για την κηδεία του, αλλά ούτε χάρηκε για το θάνατό του, όπως πολλοί από την κουβανική κοινότητα στο Μαϊάμι. Είπε: «Με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι διαδηλώνουν και γιορτάζουν, εγώ απλώς θλίβομαι … Είναι η οικογένειά μου».
Με πληροφορίες από theguardian.com
Ελλάδα Αθήνα
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE