Ποια η απάντηση του περίφημου δικηγόρου Alan M. Dershowitz; Όταν η Χαμάς χρησιμοποιεί ισραηλινούς ομήρους ως ανθρώπινη ασπίδα, τι πρέπει να κάνει το Ισραήλ;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανησυχία των ΗΠΑ για τις καταγγελίες περί «εκδικητικών» βασανιστηρίων παλαιστινίων κρατουμένων στο Ισραήλ

Χωρίς σταματημό οι βομβαρδισμοί στην ερειπωμένη Γάζα: Φεύγουν μαζικά με κάθε μέσο οι κάτοικοι στη Ράφα [video]

Ολονυχτία από φοιτητές στα Προπύλαια και τον Λευκό Πύργο για την Παλαιστίνη

Του Alan M. Dershowitz, Gatestone Institute

Η παλιά στρατηγική της Χαμάς να χρησιμοποιεί τα παιδιά των Παλαιστίνιων και άλλων αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες εγείρει κάθε φορά το ηθικό ζήτημα εάν πρέπει να μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά οι ζωές των αμάχων του εχθρού και οι ζωές των πολιτών και των στρατιωτών της άλλης πλευράς.

Ακόμα κι αν ορισμένοι από τους Παλαιστίνιους «άμαχους» δεν είναι εντελώς αθώοι, ακόμη κι αν ο θάνατός τους ήταν ακούσιος και παράγωγος νόμιμων στρατιωτικών στόχων, δεν παύει να είναι τραγικός. Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να αποτρέψει το θάνατο των αμάχων του, να προκαλέσει ακούσια το θάνατο αμάχων του εχθρού.

Δεν υπάρχει κανένας ηθικός λογισμός για να μετρήσει το κόστος για το Ισραήλ από την ακούσια πρόκληση του θανάτου των πολιτών του που χρησιμοποιούνται παράνομα και ανήθικα ως ανθρώπινες ασπίδες από τη Χαμάς, ως αντιστάθμισμα στις νόμιμες προσπάθειες του Ισραήλ να αποτρέψει μελλοντικές επιθέσεις εναντίον των αμάχων του και εναντίον των στρατιωτών του.

• Αυτό είναι περισσότερο ζήτημα τακτικής παρά ηθικής, αν και περιέχει στοιχεία και από τα δύο. Εδώ περιλαμβάνονται, ωστόσο, περίπλοκες αποφάσεις που μόνον το Ισραήλ έχει το δικαίωμα ─και μάλιστα την υποχρέωση─ να λάβει.
• Κανένας διεθνής νόμος ή ισχυρισμός για παγκόσμια ηθική δεν έχουν λόγο, γιατί η ισορροπία εδώ είναι μεταξύ των ζωών των ισραηλινών ομήρων και άλλων ζητημάτων.

Πώς πρέπει λοιπόν το Ισραήλ να ζυγίσει τις ζωές των ομήρων έναντι των ζωών των στρατιωτών του και των μελλοντικών αμάχων θυμάτων του; Δεν υπάρχει σαφής απάντηση από την ιστορία, την ηθική, τις στρατιωτικές τακτικές ή οποιοδήποτε άλλο σύνολο γνώσεων και εμπειριών. Ωστόσο, μερικές γενικεύσεις μπορεί να είναι σχετικές και διδακτικές.

Οι ζωές των πολιτών μιας χώρας εκτιμώνται περισσότερο από τις ζωές των στρατιωτικών. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ρόλος του στρατιώτη είναι να ρισκάρει τη ζωή του προς το συμφέρον της προστασίας των αμάχων.

Αυτό μπορεί να μην είναι τόσο προφανές σε ένα έθνος όπως το Ισραήλ με σχεδόν καθολική στρατολόγηση. Αυτά και άλλα μικρο-ερωτήματα δεν μειώνουν την μακρο-απάντηση ότι όταν πρέπει να γίνει μια τραγική επιλογή μεταξύ της ζωής ενός στρατιώτη και ενός πολίτη ─εφόσον όλα τα άλλα είναι ίσα─ θα πρέπει να προτιμάται η ζωή του πολίτη.

Cowardly Palestinian Hamas terrorists post footage of them holding Israeli baby hostages as human shields.
pic.twitter.com/bvoIhx6w5v

— FPIN (@FPI_Network) October 13, 2023

Αλλά τα πράγματα δεν είναι ποτέ ίσα, ειδικά μέσα στην ομίχλη του πολέμου, ή ακόμα και στον σχεδιασμό του πολέμου από ένα αρχηγείο μακριά από το πεδίο της μάχης. Τακτικές και στρατηγικές εκτιμήσεις ενδεχομένως να απαιτούν τη θυσία αμάχων. Η ιστορία της απόφασης του Ουίνστον Τσόρτσιλ σχετικά με τον γερμανικό βομβαρδισμό του Κόβεντρι, είτε είναι εντελώς αληθινή είτε εν μέρει αληθινή, απεικονίζει το δίλημμα.

Οι ιστορικοί έχουν κάνει συζητήσεις επί συζητήσεων για το εάν ο Τσόρτσιλ γνώριζε αλλά αρνιόταν να προειδοποιήσει τους κατοίκους του Κόβεντρι να ξεφύγουν από τον βομβαρδισμό της Luftwaffe που προκάλεσε 507 θανάτους αμάχων, επειδή μια τέτοια προειδοποίηση θα αποκάλυπτε στους Γερμανούς ότι οι Βρετανοί είχαν σπάσει τον γερμανικό κωδικό Enigma.

• Αυτή η αποκάλυψη θα είχε προκαλέσει το θάνατο πολλών Βρετανών στρατιωτών, οι οποίοι βασίζονταν σε πληροφορίες που εξασφάλιζαν από τον Enigma, και θα είχε σταματήσει η διοχέτευση πληροφοριών σε αυτόν τον κωδικό αν οι Γερμανοί γνώριζαν ότι είχε παραβιαστεί.

Φυσικά, κάθε θάνατος αμάχου στο Κόβεντρι ήταν εξ ολοκλήρου λάθος των Ναζί, νομικά, ηθικά και πολιτικά, όπως και ο θάνατος κάθε ισραηλινού ομήρου που χρησιμοποιήθηκε ως ανθρώπινη ασπίδα θα ήταν λάθος της Χαμάς, ανεξάρτητα από το ποιος τράβηξε πραγματικά τη σκανδάλη.

Αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα για τους ισραηλινούς πολιτικούς, τους στρατηγούς ή τους στρατιώτες σχετικά με το πόσο ρίσκο για τους δικούς τους ομήρους αμάχους θα πρέπει να είναι διατεθειμένοι να πάρουν για να επιτύχουν τους νόμιμους στρατιωτικούς τους στόχους.

Για να παραφράσουμε τον Γιτζάκ Ράμπιν: το Ισραήλ θα πρέπει να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί την ελευθερία των ομήρων σαν να μην υπήρχε χερσαίος πόλεμος και θα πρέπει να συνεχίσει τον χερσαίο πόλεμο σαν να μην υπήρχαν όμηροι.

Το τελευταίο είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί από το πρώτο επειδή η παράνομη χρήση ισραηλινών αμάχων ομήρων από τη Χαμάς επιβάλλει υλικοτεχνικούς περιορισμούς στις στρατιωτικές επιλογές που είναι διαθέσιμες στο έδαφος.

Η ουσία είναι ότι το Ισραήλ θα πρέπει να είναι ελεύθερο να επιτύχει οποιαδήποτε ισορροπία φαίνεται κατάλληλη. Φυσικά, θα κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει τις ζωές των ομήρων, ενώ η Χαμάς θα κάνει ό,τι μπορεί για να χρησιμοποιήσει τους ομήρους ως όπλα εναντίον του ισραηλινού στρατού. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά πρέπει να γίνει.

• Ο Alan M. Dershowitz είναι ομότιμος καθηγητής της έδρας Felix Frankfurter στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και συγγραφέας του πρόσφατου βιβλίου με τίτλο “Get Trump : The Threat to Civil Liberties, Due Process, and Our Constitutional Rule of Law“. Είναι μέλος του Jack Roth Charitable Foundation Fellow του Gatestone Institute, και παρουσιαστής του podcast “The Dershow”.

Μετάφραση του πρωτότυπου κειμένου με τίτλο: The Choices of War: Hamas Using Kidnapped Israelis as Human Shields, What Should Israel Do?

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Τα πολλά καντάρια θράσους του Ερντογάν: Η επεκτατική πολιτική παρουσιάζεται ως «φιλεύσπλαχνη»