Να συνηθίσουμε ότι θα ζούμε με τον τρόμο: Το χάσμα μεταξύ Δύσης και φανατικών ισλαμιστών γίνεται ολοένα και βαθύτερο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Με «θετικό πνεύμα» εξετάζει η Χαμάς την πρόταση για εκεχειρία στη Γάζα την ώρα που οι διεθνείς αντιδράσεις για τον πόλεμο αυξάνονται [βίντεο]

«Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Χαμάς θα επιτεθεί σε αμερικανικά στρατεύματα στη Γάζα»: Διαψεύδει τα σενάρια ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν

Με διπλή γραμμή συνεδρίασε το πολεμικό συμβούλιο του Ισραήλ: Ενδεχόμενο ανακωχής, απελευθέρωση ομήρων και στρατιωτική επιχείρηση στη Ράφα

Της ΞΕΝΙΑΣ ΤΟΥΡΚΗ, Φιλελεύθερος

«Αλλάχου ακμπάρ». Δύο λέξεις και μετά κυριολεκτικά όποιον πάρει ο χάρος. Χάος. Πόνος. Φόβος. Θύτες και θύματα. «Πιστοί» και «άπιστοι».

Οι πρώτοι θέλουν να θυσιάσουν τη ζωή τους για τη θρησκεία τους. Οι δεύτεροι την χάνουν γιατί έτυχε να βρίσκονται τη λάθος στιγμή στον λάθος τόπο.

Από τότε που ξεκίνησε η σύγκρουση της Ισραήλ με τη Χαμάς σημειώθηκαν πολλές τρομοκρατικές, ισλαμιστικές επιθέσεις. Κάποιες είχαν και θύματα όπως στις 13 Οκτωβρίου με τους τρεις νεκρούς στη Γαλλία και στις 16 του ίδιου μήνα στο Βέλγιο, όπου δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν λίγο πριν την έναρξη ποδοσφαιρικού αγώνα.

Ο φόβος ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις θα αυξηθούν πλανιέται πάνω από τις δυτικές κοινωνίες. Ο κύκλος ισλαμιστικής τρομοκρατίας που άνοιξε μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αντί να κλείσει, διευρύνεται. Μπορεί να καταγράφονται περίοδοι, που η κατάσταση δείχνει να βρίσκεται σε ύφεση, αλλά με την πρώτη ευκαιρία, όπως τώρα με την νέα ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, ξανά η βία αναζωπυρώνεται. Και έτσι εκεί που λίγοι το περίμαναν, το παλαιστινιακό έγινε η θρυαλλίδα που έφερε ξανά στην επιφάνεια την απειλή.

Αυτό που τρομάζει περισσότερο, είναι πως δεν χρειάζονται περίπλοκοι σχεδιασμοί, δίκτυα υποστήριξης και τελευταίας τεχνολογία εξοπλισμός για να έχουμε νεκρούς. Αρκεί ένας πρόθυμος που θέλει να πεθάνει στο όνομα του Αλλάχ και στα χέρια του οτιδήποτε μπορεί να γίνει φονικό όπλο. Ένα μαχαίρι, ένα φορτηγό, λίγα εκρηκτικά.

Οι τζιχαντιστές της διπλανής πόρτας μισούν και θέλουν να καταστρέψουν. Είναι φανατισμένοι και τις περισσότερες φορές είναι άτομα που βρίσκονται στο περιθώριο και συνεπώς είναι πιο εύκολο να στρατολογηθούν. «Υπάρχει ένα μοτίβο. Οι τζιχαντιστές προέρχονται από ένα βίαιο οικογενειακό περιβάλλον και συνήθως δεν έχουν την αποδοχή που θα ήθελαν», είχε πει σε συνέντευξή της στον Φιλελεύθερο η ψυχολόγος Νάνσι Μαγιούτ, που έχει μπει σε στρατόπεδα τζιχαντιστών στο Λίβανο και ξέρει για ποιο πράγμα μιλά.

Το χάσμα ανάμεσα στο μουσουλμανικό κόσμο και τη Δύση που αναδείχτηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου και το οποίο βάρυνε μετά τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν, γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές γεφύρωσης. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως όλοι οι μουσουλμάνοι είναι εχθροί της Δύσης και πως θέλουν να την καταστρέψουν.

Αρκεί, όμως μια χούφτα φανατικών για να διαλύσει ότι με κόπο κτίζεται για χρόνια. Στις πρώτες τρομοκρατικές επιθέσεις κατά δυτικών στόχων είχε ειπωθεί πως πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον τρόμο. Όπως έχουν τα πράγματα, ίσως να χρειαστεί να μην ξεχάσουμε ποτέ να το κάνουμε αυτό.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Είναι το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία ένα μακρινό ενδεχόμενο; Ο πύραυλος που εκτόξευσε η Ρωσία ήταν ένα σκληρό μήνυμα στο Κίεβο