Η Αννίτα Δημητρίου προσπαθεί να απαντήσει στον “ελέφαντα” Αναστασιάδη: “Είναι σεβαστές όλες οι απόψεις, πόσο μάλλον του τέως Προέδρου και επίτιμου Προέδρου του ΔΗΣΥ»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ευρωπαϊκό ζήτημα ότι η Κύπρος παραμένει υπό κατοχή: Η Πρόεδρος της Βουλής με αντιπροσώπους ευρωπαϊκών κοινοβουλίων στην Πράσινη Γραμμή

Ο Χατζηδάκης πήγε στη Λευκωσία για να βοηθήσει το “αδελφό” κόμμα του ΔΗΣΥ: Διδαχτήκαμε από την Κύπρο, δήλωσε σε γεύμα με την κ. Δημητρίου και συνεργάτες της

“Σκοτώνονται” οι συνέταιροι (στο Κυπριακό) ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για τους τραμπουκισμούς μεταξύ στελεχών του: Πιάστηκαν στα χέρια Δήμαρχος και Δημοτικός Σύμβουλος (video)

«Όσοι θέλουν να βοηθήσουν στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης του ΔΗΣΥ, εδώ είμαστε να συζητήσουμε ό,τι πρέπει να γίνει», δήλωσε την Τετάρτη η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου, η οποία τόνισε πως είναι σεβαστές όλες οι απόψεις.

Κληθείσα, μετά από τη συνάντηση που είχε με την ηγεσία της ΣΕΚ, να σχολιάσει τις δηλώσεις του τέως Πρόεδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, την Κυριακή στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου, ότι προχωρεί σε πρωτοβουλίες όσον αφορά την αναγέννηση του ΔΗΣΥ, η κ. Δημητρίου είπε:

“Είναι σεβαστές όλες οι απόψεις, πόσο μάλλον του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας και επίτιμου Προέδρου του ΔΗΣΥ».

«Εμείς ως ηγεσία σας διαβεβαιώ ότι ξέρουμε πολύ καλά πως θα προχωρήσουμε. Βεβαίως όσοι θέλουν να βοηθήσουν στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης τους κόμματος, εδώ είμαστε, να συζητήσουμε ό,τι πρέπει να γίνει».

Ανέφερε, μάλιστα, πως έχουν δρομολογηθεί ήδη συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, για να προσθέσει πως εργάζονται νυχθημερόν γι’ αυτό στον ΔΗΣΥ.

Διαβεβαίωσε όσο περνάει από το χέρι του ΔΗΣΥ θα κάνει ότι πρέπει για να παραμείνει πρωταγωνιστική δύναμη του τόπου, με συγκεκριμένες αρχές και αξίες, που θα διασφαλίσει το μέλλον, που θεωρεί ότι αξίζει στην Κύπρο.

Ακολουθεί μέρος της συνέντευξης του τέως Προέδρου Αναστασιάδη στον Φιλελεύθερο:

• -Ευρισκόμενος πλέον εκτός ενεργού πολιτικής πως αισθάνεστε, πολιτικός συνταξιούχος ή αόρατος ελέφαντας;

-Ούτε πολιτικός συνταξιούχος ή αόρατος ελέφαντας αισθάνομαι και βεβαίως ούτε και «ταύρος εν υαλοπωλείω». Θεωρώ πως ο ρόλος ενός πολιτικού δεν εξαντλείται με την κατοχή πολιτειακών αξιωμάτων, εξίσου πολλά μπορεί να προσφέρει με δημιουργικές παρεμβάσεις εκεί όπου και όταν τα δρώμενα το απαιτούν. Όσον αφορά τον ατυχή χαρακτηρισμό, όχι από εσάς, πως λειτούργησα ως αόρατος ελέφαντας κατά τη διάρκεια των εκλογών, με θλίβει γιατί στην προσπάθεια δημιουργίας άλλοθι και μετακύλησης ευθυνών εις ώμους άλλων, προσετέθη άλλο ένα σφάλμα στη σωρεία λαθών που διέκριναν τις αποφάσεις αλλά και την όλη προεκλογική εκστρατεία από ιδρύσεως του κόμματος.

• -Να πάμε στο θέμα των προεδρικών που άφησε πληγές στην παράταξή σας. Μετά από τα αποτελέσματα των εκλογών θα έπρεπε να ακολουθήσει ένα συνέδριο αποτίμησης του αποτελέσματος με στοιχεία αυτοκριτικής;

-Στα 47 χρόνια ζωής του ΔΗΣΥ, πάγια πρακτική ήταν μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση να συγκαλείτε το καθ’ ύλη αρμόδιο όργανο του κόμματος προς αποτίμηση του αποτελέσματος. Δυστυχώς, μετά τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές αντί της αυτοκριτικής προηγήθηκε, με επίκληση διατάξεων του καταστατικού, η εκλογή προέδρου του κόμματος και αφέθηκε η αποτίμηση στο παγκύπριο συνέδριο της παράταξης. Λυπούμαι, γιατί θα είμαι δυσάρεστος αλλά η υπομονή και η ανοχή έχουν πάντα τα όρια τους, ενώ το εξίσου σημαντικό είναι πως τα πραγματικά γεγονότα πρέπει να λέγονται ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον ανάλογα λάθη που πλήττουν την ενότητα και το μέλλον της παράταξης. Εξάλλου, η αυτοκριτική και η ανάληψη ευθυνών είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει ένα πραγματικό ηγέτη. Είναι κανόνας πως όσοι στερούνται της δύναμης για αυτοκριτική είναι καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουν τα ίδια και χειρότερα λάθη.

• -Τί εννοείτε; Θεωρείτε ότι δεν έγινε αυτοκριτική;

-Δυστυχώς η βαρύτερη ήττα που υπέστη το κόμμα από ιδρύσεως του αντί να οδηγήσει σε άμεση ανάληψη ευθυνών, οδήγησε σε μια πρωτόγνωρη εκστρατεία με στόχο, όχι την ανάληψη αλλά την επίρριψη ευθυνών σε ώμους άλλων. Μια παγκύπρια εκστρατεία που αποσκοπούσε στην περαιτέρω καλλιέργεια του φανατισμού και την δημιουργία μιας πρόσθετης εστίας διαχωρισμού των οπαδών του κόμματος, μεταξύ «εκείνων» που πίστευαν στην παράταξη και των «άλλων» που δήθεν ακολουθώντας τον «αόρατο ελέφαντα» οδήγησαν στην ήττα του κόμματος. Δεν θέλω να σχολιάσω τα όσα αχαρακτήριστα ελέγχθηκαν στα ΜΜΕ στα ΜΚΔ ή στις μετεκλογικές συγκεντρώσεις, εκείνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως με τον φανατισμό που καλλιεργήθηκε οδηγηθήκαμε σε ένα παγκύπριο συνέδριο, που αντί της τεκμηριωμένης και αντικειμενικής αποτίμησης του αποτελέσματος, αρκεστήκαμε στην επιδερμική και αόριστη αναφορά αιτιών και αιτιατών λειτουργώντας περισσότερο ως ιατροί που δίδουν προτεραιότητα στην επούλωση των πληγών παρά ως ερευνητές για τα αίτια που οδήγησαν σε ένα προδιαγραμμένο καταστροφικό συμβάν.

• -Εσείς ως ένας των ιστορικών ηγετών της παράταξης γιατί δεν το πράξατε στο συνέδριο;

-Θεωρώ πως ορθά έπραξα, αφού διαπίστωσα πως το κλίμα μεταξύ των συνέδρων ήταν τόσο τοξικό και τεταμένο που η όποια αναφορά σε ευθύνες ή παραλείψεις θα ήτο αρκετή για να επαναληφθούν τα απαράδεκτα φαινόμενα της συνόδου του Πολιτικού Γραφείου μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου των εκλογών. Ως ένα ιστορικό στέλεχος, που υπηρέτησα για 43 χρόνια την παράταξη, έκρινα πως αν έκαμνα αναφορά στα όσα είχα προετοιμαστεί και καταγράψει θα ήταν ως να ναρκοθετούσα οριστικά την όποια προσπάθεια για αποκλιμάκωση της κρίσης, με σκοπό την επαναφορά της ενότητας. Το κείμενο που δεν εκφωνήθηκε θα παραμείνει στο αρχείο μου, εκτός αν κάποιοι εν ονόματι τάχα της κομματικής «αφοσίωσης» και «πειθαρχίας» συνεχίσουν την διασπορά του ψεύδους και των μύθων προκειμένου να απαλλαγούν των δικών τους βαρύτατων ευθυνών.

• -Mπορείτε να μας δώσετε μια γενική εικόνα τί περιλαμβάνει αυτό το κείμενο πού δεν κοινοποιήσατε στα συναγερμικά στελέχη;

-Θα σας απαντήσω σε κάποιες των επισημάνσεων που κατέγραψα, υπό τύπο ερωτημάτων, χωρίς άλλα σχόλια.

(α) Πόσο βεβιασμένη ήταν η απόφαση, το κυβερνών κόμμα, να χρήσει υποψήφιο, 18 μήνες πριν τη λήξη της προεδρικής θητείας; (

β) Δεν θα έπρεπε να αναμέναμε να αρχίσουν οι διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης και αναλόγως των αποτελεσμάτων να αποφασίζαμε;

(γ) Πόσο λάβαμε υπόψιν την, προς της απόφασης άρνηση, των κομμάτων του κεντρώου χώρου, στήριξης της υποψηφιότητας του προέδρου της παράταξης;

(δ) Ποιές ήταν οι πιθανότητες επιτυχίας μιας τρίτης εντολής διακυβέρνησης της χώρας, από τον ΔΗΣΥ όταν οι δημοσκοπήσεις έδιναν ποσοστό αποδοχής του υποψηφίου που δεν ξεπερνούσαν το 7%;

(ε) Πόσο λάβαμε υπόψιν τον κίνδυνο διάσπασης του κόμματος, όταν στις καθοριστικές, για την απόφαση μας, δημοσκοπήσεις η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών της παράταξης έδειχναν να προτιμούν άλλο από τον προτιθέμενο να διεκδικήσει την προεδρία;

(στ) Από ποια δεξαμενή κομμάτων αναμέναμε να αντλήσουμε ψήφους, με γνωστή την άρνηση στήριξης των κεντρώων κομμάτων;

(ζ) Ποια ήταν η συμπεριφορά μας έναντι των οπαδών, που κατά πληροφορίες, «εφέροντο» να στηρίζουν άλλη υποψηφιότητα; (

η) Πόσο αστόχευτη ήταν η προεκλογική εκστρατεία όταν αντί της προβολής του έργου της δεκαετίας και της συνέχισης του αισθήματος σταθερότητας και ασφάλειας των πολιτών, επικεντρωθήκαμε στην αποδόμηση του ενός αφήνοντας στο απυρόβλητο τον άλλο των υποψηφίων;

Kυρία Ταραμουντά, δεν θέλω να επεκταθώ, αλλά στην ομιλία μου που δεν εκφωνήθηκε υπάρχουν σωρεία επισημάνσεων για σφάλματα τόσο κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου όσο όμως και για τις αποφάσεις μετά το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών αλλά και τα όσα ακολούθησαν στην πρωτόγνωρη ήττα του κόμματος. Αυτό που με λυπεί είναι γιατί οι δημόσιες και κατ’ ιδίαν συμβουλές μου να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της δική μου απόφασης για τις εκλογές του 2008, αντί να προβληματίσουν θετικά θεωρήθηκαν ως εχθρικές και μη υποστηριχτικές στην υποψηφιότητά του κ. Νεοφύτου.

• -Πως αισθάνεστε που μια μερίδα στον ΔΗΣΥ σας θεωρεί «προδότη» και αυτό εκδηλώθηκε ακόμη και στο συνέδριο του κόμματος μετά τις προεδρικές, όπου εισπράξατε το πιο χλιαρό χειροκρότημα στην συνολική παρουσία σας στα κομματικά δρώμενα;

-Τα όσα αναφέρετε ανταποκρίνονται πλήρως στο κλίμα που καλλιεργήθηκε προ του συνεδρίου. Το λυπηρό είναι πως αυτοί που μου απέδωσαν ανάλογους χαρακτηρισμούς είναι οι αυτοκαλούμενοι ως οι εκφραστές της «σχολής σκέψης Κληρίδη». Αλήθεια πότε ο αείμνηστος ιδρυτής της παράταξης χρησιμοποίησε ανάλογες μεθόδους ή εκφράσεις για στελέχη της παράταξης ή ακόμα και πολιτικούς του αντιπάλους; Υπήρξε άραγε μεγαλύτερη αδικία ή αχαριστία προς τον Γλαύκο Κληρίδη όταν στέλεχος του κόμματος, του τυπικά διά της υπογραφής του, να ολοκληρώσει το μεγαλύτερο του επίτευγμα για την πατρίδα μας, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Πότε ο Γλαύκος Κληρίδης χαρακτήρισε κομματικά στελέχη ως προδότες ή διεφθαρμένους; Ξέρετε στην πολιτική μου διαδρομή έζησα πολλές φορές την αμφισβήτηση, μπορεί τούτο να με στεναχώρησε προς στιγμή, γνώριζα όμως πως με υπομονή η αλήθεια θα υποκαθιστούσε το ψέμα. Γι’ αυτό και κατά την αποχώρηση μου άφησα ένα ισχυρό ΔΗΣΥ, με ποσοστά κατά τις βουλευτικές εκλογές του 2011 που ανήρχετο στο 34,5% ενώ έτυχα της καθολικής στήριξης των μελών της παράταξης που με ανέδειξαν δύο φορές στο προεδρικό αξίωμα. Είναι αξίωμα στην ζωή αλλά και στα πολιτικά δρώμενα πως ο φανατισμός επιτρέπει να λειτουργεί το θυμικό και όχι το νοητικό, με το πέρασμα του χρόνου και την αποκατάσταση της αλήθειας, εξασθενεί το θυμικό και επικρατεί το νοητικό.

• – Τι σας ανησυχεί ως ένα από τους ιστορικούς ηγέτες του ΔΗΣΥ; Μπορούν να γεφυρωθούν οι διαφορές ή θα οδηγηθείτε ως κόμμα σε μία πορεία αποδόμησης όπως συνέβη παλαιότερα με το ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα;

-Aυτό που με πολύ αγωνία παρακολουθώ είναι την προσπάθεια κάποιων να δημιουργήσουν ομάδες επιρροής μέσα στο κόμμα, το διαχωρισμό των οπαδών, με επίκληση τον ιδρυτή της παράταξης, σε εκείνους που δήθεν ανήκουν στην «Κληριδικής σχολή σκέψης» και στους άλλους, μια τάση αμφισβήτησης των ηγετικών ικανοτήτων της νέας προέδρου και ηγεσίας του ΔΗΣΥ αλλά και στην συνέχιση διαχωρισμού των οπαδών στους κομματικούς «πατριώτες» και στους «προδότες». Με θλίβει ακόμα η αποστασιοποίηση κάποιων καταξιωμένων στελεχών της παράταξης ή της κυβέρνησης μου, με πρόθεση να δημιουργήσουν ανεξάρτητες πλατφόρμες σκέψης, ένα δικαίωμα που δεν αμφισβητώ, αλλά παραπέμπει – με τα άλλα που έχω προαναφέρει – στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ την ελευθερία διατύπωσης δημόσια της διαφορετικής άποψης, γι’ αυτό και δεν θεωρώ πως η δημιουργία εξωκομματικών «δεξαμενών σκέψης» ή πολιτικής πλατφόρμας θα συμβάλει θετικά στην διαμόρφωση αξιόπιστων και δημιουργικών προτάσεων. Αντίθετα θα ενδυναμώσει φυγόκεντρες τάσεις, με καταστροφικές συνέπειες για την συνοχή και ενδυνάμωση του κόμματος.

• -Διαπιστώνοντας τα όσα έχετε προαναφέρει θα μείνετε αδρανής; Πως σκέφτεστε να αντιδράσετε;

-Με πλήρη σεβασμό στην νέα ηγεσία της παράταξης και πάντοτε σε πλήρη συνεννόηση και συνεργασία μαζί της, σκοπεύω να αναλάβω, μετά τις θερινές διακοπές μια πρωτοβουλία με στόχο και σκοπό: (α) Παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές και πικρίες αποκατάσταση των σχέσεων με ηγετικά και ιστορικά στελέχη, που παρά τις εναντίον μου απαράδεκτες αναφορές, διαδραμάτισαν ρόλο στην πορεία της παράταξης. (β) Την συλλογική στήριξη της νέας προέδρου και ηγεσίας του κόμματος. (γ) Επαφές και συγκεντρώσεις για αποκλιμάκωση της κρίσης, μέσα από την υπέρβαση αισθημάτων πικρίας και διαγραφής κάθε διχαστικής αναφοράς. (δ) Την διαμόρφωση συνθηκών δημιουργικής λειτουργίας των συλλογικών οργάνων με την συμμετοχή και όσων τυχόν διαφώνησαν ή διαφωνούν με αποφάσεις του κόμματος, ώστε μέσα από την ζύμωση ιδεών, να συνεχίσουμε να αποτελούμε την σταθερή και αξιόπιστη πολιτική δύναμη που ο λαός για 47 χρόνια εμπιστεύεται. Η πιο πάνω πρωτοβουλία αλλά και η με αποφασιστικότητα λήψη τολμηρών αποφάσεων που θα εκσυγχρονίσουν τον λόγο αλλά και τις θέσεις του κόμματος, σε συνδυασμό με την προβολή του πολυσήμαντου έργου που επιτέλεσε η κυβέρνηση και το κόμμα κατά την δεκαετή διακυβέρνηση της χώρας, θα επιτρέψει την αναγέννηση της παράταξης και το αίσθημα ασφάλειας όχι μόνο στους οπαδούς αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα.

«Αλήθεια για ποιο έγκλημα θα παραπεμφθώ σε δίκη;»

• -Θα σας ρωτήσω ευθέως έστω και αν θεωρήσετε ενοχλητική την ερώτηση. Κάποιοι λένε ότι χαρήκατε υπέρμετρα με την εκλογή Νίκου Χριστοδουλίδη, γιατί ήταν το «εκλεκτό σας παιδί» και γιατί «διασωθήκατε προσωπικά» από μια ενδεχόμενη παραπομπή σας στην δικαιοσύνη για διαφθορά…

-Πρώτο, τα αισθήματα που ένοιωσα μετά τη συνεχόμενη κατάρρευση του κόμματος στις προεδρικές εκλογές ήταν αισθήματα απογοήτευσης, γιατί η παράταξη δεν άξιζε αυτής της τύχης. Ουδέποτε αρνήθηκα ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες μου. Όμως, τού κατέστησα σαφές, αρκετά έγκαιρα, ότι σε περίπτωση που δεν θα συμβάδιζε με τις αποφάσεις του κόμματος ή με όσα είχαμε προς στιγμή συμφωνήσει, πως δεν είχα άλλη επιλογή, όπως και έπραξα, να στηρίξω την υποψήφιο της παράταξης, που δεν ήταν άλλος από τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Το έχω αποδείξει εμπράκτως με πρωινές συσκέψεις για πέντε μήνες με την ηγετική ομάδα του Δημοκρατικού Συναγερμού, και τη συμμετοχή Υπουργών. Παρά το θεσμικό μου ρόλο συμμετείχα σε δέκα και τόσες προεκλογικές συγκεντρώσεις του υποψηφίου της παράταξης, πάντοτε προβάλλοντας έντονα την ανάγκη στήριξης του κ. Νεοφύτου. Δεν παρέλειψα να αποκαλύψω και τις προσπάθειες που κατέβαλα, αποδίδοντας ευθύνες και στον Νίκο Χριστοδουλίδη, για το τι συνέβαινε στο χώρο της παράταξης ως αποτέλεσμα και της δικής του υποψηφιότητας. Δεν θα αρνηθώ πως ύστερα από τις επιλογές που διαμορφώθηκαν μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών, αισθάνθηκα ικανοποίηση γιατί αντί της επανόδου του ΑΚΕΛ εξελέγη ένας εκ των στενών μου συνεργατών.

• -Λέγεται ότι αισθανθήκατε ικανοποίηση γιατί η εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη θα βοηθούσε στην «διάσωση» σας από μία ενδεχόμενη δίκη…

-Άλλος ένας αχρείος ισχυρισμός που εκφράζει τους ευσεβείς ή ασεβείς πόθους κάποιων που για γνωστούς λόγους, τούς έχει γίνει έμμονη ιδέα και ψύχωση η αμαύρωση της προσωπικότητας μου ή ο μηδενισμός του όποιου έργου έχω επιτελέσει. Αλήθεια για ποιο έγκλημα θα παραπεμφθώ σε δίκη; Mήπως για τα «χρυσά διαβατήρια», ένα πρόγραμμα που υιοθετήθηκε το 2007 επί προεδρίας του αείμνηστου Παπαδόπουλου, επαναβεβαιώθηκε το 2011 επί προεδρίας του αείμνηστου Χριστόφια και συνεχίστηκε, χωρίς την όποια αλλαγή ως προς τους δικαιούχους πολιτογράφησης, και από την δική μου κυβέρνηση; Μήπως θα παραπεμφθώ σε δίκη γιατί κάτω από τις συνθήκες χρεοκοπίας που αντιμετώπιζε η χώρα, μειώσαμε τα ποσά επενδύσεων, ώστε το πρόγραμμα να συμβάλει στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Μήπως θα παραπεμφθώ σε δίκη γιατί κάποιοι καταχρώμενοι της νομοθεσίας, επέτρεψαν να πολιτογραφηθεί ένας αριθμός μη δικαιούμενων; Aπό πότε ο αρχηγός του κράτους παραπέμπεται σε δίκη για παρανομίες πολιτών; Ή μήπως θα δικαστώ γιατί το πρώην δικηγορικό μου γραφείο από τις χιλιάδες των πολιτογραφηθέντων υπέβαλε λιγότερες των 60 αιτήσεων; Πότε επιτέλους θα αντιληφθούν κάποιοι ότι η λασπολογία περί «πωλητή διαβατηρίων» δεν αποδεικνύει παρά το δικό τους ανύπαρκτο ήθος. Αλλά μήπως θα παραπεμφθώ σε δίκη για τις μυθοπλασίες ενός «διερευνητικού» δημοσιογράφου που αποφάσισε να συρράψει μια σειρά ψευδών ισχυρισμών 7 χρόνια μετά την αποχώρηση του από το Προεδρικό και αφού το 2019 λόγω μη επαναδιορισμού του Επιτρόπου, στον οποίο εργοδοτείτο, απώλεσε τα εισοδήματα του; Πόσο έγκυρος μπορεί να είναι ένας διερευνητικός δημοσιογράφος που παραδέχεται γραπτώς ότι δεν υπήρξε βιβλίο το οποίο εξέδωσε που δεν το αναθεώρησε. Λυπούμαι που δεν μπορώ να δημοσιοποιήσω επί του παρόντος στοιχεία αφού η υπόθεση ευρίσκεται υπό διερεύνηση από την Αρχή κατά της Διαφθοράς. Αν είναι κάτι που σήμερα μπορώ να σας αναφέρω είναι πως όσο ο εν λόγω δημοσιογράφος υπηρετούσε στο Προεδρικό, μού ετοίμαζε σωρεία σημειωμάτων που διαψεύδουν τις εκ των υστέρων εμπνεύσεις του. Εκείνο που αγνοούν κάποιοι είναι πως τα εν λόγω σημειώματα φυλάσσονται στο αρχείο μου. Συνεπώς τα περί αναζήτησης «προστατών» για την αποφυγή παραπομπής μου σε «δίκη» δεν είναι παρά μέρος της εκστρατείας σπίλωσης του ονόματος μου αλλά και οι ασεβείς τους πόθοι.

• -…«Φοβού την εκδίκηση των υπό σου ευεργετηθέντων» έτσι αισθάνεστε;

– Υπάρχει και το πιο ισχυρό. «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον υπό σου ευεργεθέντα αχάριστον».

• -Κύριε Πρόεδρε αισθάνεστε πως τα όσα σας καταλογίζουν για διαφθορά είναι η «τιμωρία» σας για τον Κραν Μοντανά;

-Αποτελεί γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία, οι πιο φανατικοί προέρχονται από όσους ηθελημένα θέλουν να αγνοούν τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν στην αποτυχία της διάσκεψης στο Κραν Μοντανά. Ακόμη και μετά την δημοσιοποίηση των επισήμων πρακτικών των Ηνωμένων Εθνών επιμένουν να τα διαστρεβλώνουν, προκειμένου να μην διαψευστεί το αφήγημα τους για την πρόθυμη να λύσει το Κυπριακό, Τουρκία και τον Αναστασιάδη που εγκατέλειψε τις συνομιλίες για να «πλουτίσει»!!! Είναι πραγματικά λυπηρό να παρακολουθείς επί ημερησίας βάσεως, μία ομάδα συγκεκριμένων αρθρογράφων να εμφανίζονται ως οι μόνοι εξ’ αποστάσεως και ακοής γνώστες της αλήθειας. Αλήθεια ποιού οι χειρισμοί οδήγησαν στην εμπλοκή της Ευρωπαϊκή Ένωσης, στην ανάδειξη από τον Γενικό Γραμματέα, της ανάγκης κατάργησης του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων, πότε προηγουμένως η τουρκοκυπριακή πλευρά κατέθεσε χάρτες επί του εδαφικού, ποιά πλευρά κατέθεσε ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες θέσεις και επί των έξι σημείων του πλαισίου του κ. Γκουτέρες, επί ποιού των ημερών επιτεύχθηκαν τόσες συγκλίσεις που βελτίωναν τα αρνητικά του σχεδίου Ανάν; Είναι οι ίδιοι, κ. Ταραμουντά, που διαφήμιζαν πως στο Κραν Μοντανά η Τουρκία θα μας εξέπλησσε ευχάριστα στο θέμα των εγγυήσεων. Είναι οι ίδιοι που εκώφευαν όταν ο κ. Τσαβούσογλου μάς καλούσε να ξυπνήσουμε και ότι ήταν όνειρο η αξίωση μας για κατάργηση των εγγυήσεων. Γιατί δεν τολμούν να μού αποδώσουν ευθύνες γιατί αρνήθηκα να δεχτώ συνέχιση των τουρκικών εγγυήσεων ή ενός μη λειτουργικού κράτους; Περισσότερα, όμως, επιφυλάσσομαι, με τεκμηρίωση, να καταγράψω στα όσα βίωσα κατά την διάρκεια των συνομιλιών που αποδεικνύουν ποιοι ήταν οι πραγματικοί στόχοι της Τουρκίας. Περιορίζομαι καταληκτικά να υπενθυμίσω πως με την πάροδο του χρόνου η λάσπη ξηραίνεται και εξανεμίζεται για να αποκαλυφθεί πως το μέταλλο παραμένει αναλλοίωτο.

Η πικρία και ο θυμός μου δεν μετατρέπονται σε εμμονικές τάσεις εκδίκησης

• -Νοιώθετε πικρίες από τους πρωταγωνιστές των προεδρικών εκλογών; Αισθάνεστε ότι εισπράξετε αγνωμοσύνη;  

-Πικρίες και απογοητεύσεις έζησα αμέτρητες φορές κατά την 43χρόνη παρουσία μου στην πολιτική σκηνή. Όπως όμως όλοι γνωρίζουν, η πικρία ή ο θυμός μου δεν διαρκούν και ιδιαίτερα δεν μετατρέπονται σε εμμονικές τάσεις εκδίκησης, αντίθετα, όπως είναι καλά γνωστό, έχω επιβραβεύσει με αξιώματα την συντριπτική πλειοψηφία όσων προς στιγμή με απογοήτευσαν. Θα ήμουν ανειλικρινής βεβαίως, αν αρνιόμουν την πικρία και απογοήτευση που ένοιωσα από ψευδείς ισχυρισμούς και ιδιαίτερα από απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, που μόνο ακραία και περιθωριακά στοιχεία αποτόλμησαν να εκφέρουν. Όμως επαναλαμβάνω, αυτά για μένα ανήκουν στο παρελθόν γι’ αυτό και όπως έχω προαναφέρει άμεση επιδίωξη μου είναι η συμφιλίωση και η μοναδική κοινή έγνοια, πιστεύω όλων για το αύριο του κόμματος.

• -Ποιες παρακαταθήκες αφήνετε ως πρώην πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού στην Αννίτα Δημητρίου

– Θα πρέπει να συνεχίσει να πολιτεύεται με την ίδια αποφασιστικότητα, ενισχύοντας την συλλογικότητα για ανασυγκρότηση του κόμματος. Θα πρέπει να συνεχίσει να δείχνει τον ίδιο σεβασμό και αγάπη προς όλα τα μέλη του κόμματος, κουφαίνοντας στην ψιθυρολογία ή τα οποία υποβολιμαία τεχνηέντως κάποιοι θα της μεταφέρουν. Να είναι ανεκτική και μεγαλόψυχη σε όσους διαφωνούν ή της ασκούν κριτική. Να μην επιτρέψει ποτέ να υπερισχύσουν άκαιρες προσωπικές φιλοδοξίες. Ο χρόνος επιλογής (timing) για διεκδίκηση αξιωμάτων είναι ο σημαντικότερος κανόνας επιτυχίας ενός πολιτικού. Πρώτα προηγείται η καταξίωση σε ότι υπηρετεί, ακολούθως το καλώς νοούμενο συμφέρον της παράταξης και της χώρας και το εξίσου σημαντικό η αυτογνωσία και η στάθμιση όλων των δεδομένων κατά τη λήψη της απόφασης. Τα όσα αναφέρω δεν προκύπτουν από την όποια διαπίστωση περί του αντιθέτου, τα επισημαίνω γιατί αυτά καθόρισαν την όλη πολιτική μου διαδρομή και με πολλή σεμνότητα θα έλεγα μια των παρακαταθηκών που αφήνω

• -Μια δημόσια συμβουλή προς τους δύο Νίκο Χριστοδουλίδη και Αννίτα Δημητρίου;

-Θα πρέπει να βρουν δίαυλους επικοινωνίας, συνεννόησης και συνεργασίας εκεί και όπου αυτό υπηρετεί το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπου.

Άγρια επίθεση του Αναστασιάδη σε πρώην στενό συνεργάτη του, δημοσιογράφο: «Αλήθεια για ποιο έγκλημα θα παραπεμφθώ σε δίκη;», ερωτά σε συνέντευξη του στον Φιλελεύθερο