Πως επιτυγχάνουν την αποφυγή κυρώσεων κατά ρωσικών προϊόντων διύλισης πετρελαίου: Η “οδύσσεια” του ελληνικού τάνκερ Captain Paris σύμφωνα με τον Economist

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Eπίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους και drones κατά του ελληνόκτητου πλοίου Cyclades στην Ερυθρά Θάλασσα: Οι Χούθι ανέλαβαν την ευθύνη

Επίθεση των Χούθι με δύο πυραύλους σε Ελληνόκτητο φορτηγό πλοίο στην Ερυθρά Θάλασσα: «Σώο και αβλαβές το πλήρωμα», το πλοίο συνεχίζει την πορεία του

Eτσι χτυπήθηκε το Zografia από τους Χούθι: Φωτογραφίες από τα πλήγματα του ελληνόκτητου πλοίου στην Ερυθρά Θάλασσα

Άρθρο στο βρετανικό περιοδικό Economist αναφέρεται στο θέμα της αποφυγής των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί κατά των ρωσικών προϊόντων διύλισης πετρελαίου.

Αναφέροντας εισαγωγικά πως «Στις 26 Ιουνίου το Captain Paris, ένα ελληνόκτητο πλοίο που μετέφερε 730.000 βαρέλια ντίζελ από τη Ρωσία, έφτασε στη διώρυγα του Σουέζ.

Το πλήρωμα είναι εξοικειωμένο με το πέρασμα, μέσω του οποίου συνήθως μεταφέρουν πετρέλαιο από τον Κόλπο ή την Ινδία προς την Ευρώπη ή την Αφρική. Αυτή τη φορά, όμως, το πλοίο πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση: πρόκειται να ξεφορτώσει το φορτίο του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ).

Τον Φεβρουάριο, όταν η ΕΕ απαγόρευσε τις εισαγωγές διυλισμένου πετρελαίου από τη Ρωσία, πολλοί αμφέβαλαν ότι η χώρα θα μπορούσε να αναπροσανατολίσει τις τεράστιες εξαγωγές ντίζελ, οι οποίες ανήλθαν σε 950.000 βαρέλια ημερησίως (β/ημέρα) πέρυσι και αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων πετρελαιοειδών αξίας 65 δισ. δολαρίων.

Στο τέλος του περασμένου έτους η ΕΕ εξακολουθούσε να αγοράζει τα δύο τρίτα των εξαγωγών της χώρας. Η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες αντικατέστησαν γρήγορα την Ευρώπη όταν αυτή μποϊκοτάρισε το ρωσικό αργό, δεν ενδιαφερόταν. Η υπόλοιπη αγορά ήταν κατακερματισμένη.

• Ωστόσο, όπως υποδηλώνει η οδύσσεια του Captain Paris, το εμπόριο έχει αλλάξει διαδρομές. Νέοι αγοραστές έχουν ήδη εμφανιστεί -όπως και μέθοδοι για την αποκόμιση χρημάτων μέσα από την εκμετάλλευση των κυρώσεων. Πράγματι, μια ματιά στα συγκεντρωτικά στοιχεία του εμπορίου και θα νόμιζε κανείς ότι η ευρωπαϊκή απαγόρευση δεν είχε ποτέ επιβληθεί.

Τον Μάρτιο οι ρωσικές εξαγωγές ντίζελ έφθασαν το ρεκόρ των 1,3 εκατ. βαρελιών ημερησίως. Αν και έχουν πέσει κάτω από 900.000 βαρέλια ημερησίως από τον Μάιο, το επίπεδό τους παραμένει στα ίδια επίπεδα με εκείνα των τελευταίων ετών και η πτώση είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των εποχικών συντηρήσεων στα διυλιστήρια.

Οι χώρες που επιτρέπουν ένα τέτοιο κατόρθωμα χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα. Στο πρώτο ανήκουν εκείνες που αγοράζουν περισσότερο ντίζελ από τη Ρωσία, με έκπτωση, για να αντικαταστήσουν τον εφοδιασμό τους από αλλού. Σε αυτές περιλαμβάνονται χώρες της Νότιας Αμερικής, με επικεφαλής τη Βραζιλία» αλλά και «χώρες της Βόρειας Αφρικής, όπως η Αλγερία, η Αίγυπτος και το Μαρόκο» και, τελευταία, η Βόρεια Κορέα. «Αυτοί οι νέοι αγοραστές εξάγουν ελάχιστα οι ίδιοι».

Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει χώρες οι οποίες έχουν γίνει άπληστες για τα ρωσικά προϊόντα παρά το γεγονός ότι διαθέτουν δικά τους διυλιστήρια. Πρώτη μεταξύ αυτών είναι η Τουρκία. Αγοράζει τώρα διπλάσια ποσότητα ντίζελ από τη Ρωσία σε σχέση με τον Ιανουάριο, αλλά οι δικές της εξαγωγές έχουν αυξηθεί ακόμη πιο γρήγορα.

Είναι απίθανο η Τουρκία να επανεξάγει μεγάλο μέρος του προϊόντος με νέα ετικέτα. Αντ’ αυτού, μάλλον εκμεταλλεύεται την εγγύτητά της με την Ευρώπη για να “τριγωνοποιήσει” τις ρωσικές ροές, χρησιμοποιώντας φθηνές εισαγωγές για να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες της, ενώ πουλάει την ακριβότερη παραγωγή της στο μπλοκ.

Τα κράτη του Κόλπου προχωρούν σε παρόμοιες συναλλαγές. Η Σαουδική Αραβία δεν εισήγαγε ντίζελ από τη Ρωσία για χρόνια- από τον Απρίλιο, οι αγορές της έχουν ξεπεράσει τις 150.000 βαρέλια ημερησίως». «Πολλά από αυτά πηγαίνουν στην Ευρώπη και, όλο και περισσότερο, στην Ασία».

«Αυτή η άνθηση των εμπορικών συναλλαγών συνεπάγεται ότι -εκτός από τους νέους πελάτες- η εξαγωγική μηχανή της Ρωσίας διαθέτει αρκετά πλοία για να τους εξυπηρετήσει. Αυτό δεν ήταν διόλου δεδομένο. “Καθαρά” προϊόντα όπως το ντίζελ δεν μπορούν να μεταφερθούν με κανονικά δεξαμενόπλοια, όπου ίχνη αργού πετρελαίου ή βαρύτερων προϊόντων μπορεί να τα μολύνουν.

Ο μικροσκοπικός παγκόσμιος στόλος δεξαμενόπλοιων ντίζελ θα μπορούσε να είχε φτάσει στα όριά του όταν τα βαρέλια της Ρωσίας άρχισαν να κάνουν μεγαλύτερα ταξίδια. Οι κυρώσεις του Φεβρουαρίου απείλησαν να επιδεινώσουν το πρόβλημα.

Η Ευρώπη απαγορεύει στους κυρίαρχους ναυλωτές, εμπόρους και ασφαλιστές της να διευκολύνουν τις ρωσικές πωλήσεις, εκτός εάν το πετρέλαιο πωλείται κάτω από την τιμή που έχει οριστεί από την G7 στα 100 δολάρια το βαρέλι για τα premium προϊόντα.

• Οι πονοκέφαλοι της συμμόρφωσης, συν το ρίσκο δημοσίων σχέσεων που συνεπάγονται οι συναλλαγές με τη Ρωσία, έχουν κρατήσει πολλές δυτικές επιχειρήσεις μακριά.

Αλλά όχι όλες. Η Gunvor και η Vitol, δύο γιγαντιαίοι εμπορικοί οίκοι στη Γενεύη, εξακολουθούσαν να συγκαταλέγονται μεταξύ των δέκα πρώτων αγοραστών ρωσικών πετρελαιοειδών κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες του έτους, σύμφωνα με δημοσιεύματα που επικαλούνται τελωνειακά στοιχεία (και οι δύο εταιρείες έχουν δηλώσει ότι συμμορφώνονται με τους σχετικούς κανονισμούς).

Οι υπόλοιποι περιλαμβάνουν τους εμπορικούς βραχίονες των ρωσικών ενεργειακών εταιρειών, καθώς και ένα μείγμα ελάχιστα γνωστών εμπόρων, που συχνά ιδρύθηκαν μετά την έναρξη του πολέμου, στο Χονγκ Κονγκ, τη Σιγκαπούρη ή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αυτοί δεν φαίνεται να στερούνται φορτηγίδες για να μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους.

Το Captain Paris, για παράδειγμα, είναι ναυλωμένο από την Bellatrix, έναν άλλοτε άγνωστο trader που ελέγχει 36 πλοία, τα περισσότερα από τα οποία μεταφέρουν καθαρά προϊόντα από τη Ρωσία.

Χρησιμοποιούνται επίσης δημιουργικές τεχνικές. Οι μεταφορές ρωσικών φορτίων από πλοίο σε πλοίο, ιδίως κοντά στην Ελλάδα και τη Μάλτα, έχουν αυξηθεί από πέρυσι, γεγονός που υποδηλώνει προσπάθειες παράκαμψης των περιορισμών.

Η ΕΕ το παραδέχτηκε στις 21 Ιουνίου, όταν δήλωσε ότι θα απαγορεύσει στα δεξαμενόπλοια που είναι ύποπτα για ύποπτες μεταφορές να ελλιμενίζονται στα λιμάνια της. Ορισμένα σκάφη χρησιμοποιούν επίσης εξοπλισμό στρατιωτικού επιπέδου για να στέλνουν ψεύτικα σήματα θέσης.

Το γεγονός ότι οι εισαγωγείς που φοβούνται τα νομικά προβλήματα δεν έχουν συνήθως πρόβλημα να αγοράζουν ρωσικά καύσιμα μέσω έμμεσων διαδρομών, βοηθάει. Από τον Φεβρουάριο η Ρωσία έχει στείλει ποσότητες ρεκόρ νάφθας, ενός καθαρού προϊόντος που χρησιμοποιείται για την παραγωγή πλαστικών, στη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη, όπου αποθηκεύεται σε τεράστιες δεξαμενές.

Στη συνέχεια αποστέλλεται τμηματικά σε πελάτες σε όλη την Ασία, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι πιστεύουν ότι πρόκειται για τοπικό προϊόν.

• Τα τελευταία χρόνια, οι ρωσικές εξαγωγές αποτελούσαν περίπου το 15% του παγκόσμιου εμπορίου ντίζελ. Η ανθεκτικότητά τους απέναντι στις κυρώσεις θα οδηγήσει πιθανότατα σε υπερπροσφορά κατά το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους. Οι τιμές εκτοξεύτηκαν το 2022, όταν ο κίνδυνος διαταραχών συνέπεσε με την ανάκαμψη της ζήτησης μετά την πανδημία.

Ωστόσο, τα σοκ της προσφοράς υποχωρούν τώρα, την ίδια στιγμή που τα κράτη του Κόλπου προσθέτουν δυναμικότητα στα διυλιστήρια τους και η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης μειώνει την κατανάλωση στη Δύση. Το κόστος μιας φορτηγίδας ντίζελ που παραδίδεται στο Ρότερνταμ έχει μειωθεί κατά ένα τέταρτο μέσα σε ένα χρόνο. Τα περιθώρια διύλισης είναι το ένα τρίτο αυτού που ήταν.

Αυτό θα πλήξει τα προβληματικά διυλιστήρια της Ευρώπης και της πλούσιας Ασίας, τα οποία ήδη εκδιώκονται από την αγορά από φθηνότερα προϊόντα. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να μειώσουν την παραγωγή τους- στη χειρότερη θα πρέπει να μειώσουν τη δυναμικότητα. Όπως και με το αργό, οι κυρώσεις φέρνουν εύκολο χρήμα σε όσους δεν τις τηρούν.

Τίτλος: “How Russia dodges diesel sanctions” και,
Υπότιτλος: “Restrictions are bringing easy bucks to those who do not observe them”

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Economist

Ο Ερντογάν κοροϊδεύει τον Μπάιντεν: Ρωσικά φορτηγά πλοία, στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις από τις ΗΠΑ, προσεγγίζουν τακτικά τουρκικά λιμάνια, γράφει η Wall Street Journal