FILE PHOTO: Μπροστά το αφεντικό, ακολουθεί ο …”σκύλος”. Ο ισλαμιστής Ταγιπ Ερντογάν με τον κατοχικό ηγέτη Έρσίν Τατάρ στα κατεχόμενα. Photo: Turkish Presidency
Τα τουρκικά σχέδια και οι βλέψεις για την Κύπρο είναι πάντα ίδιες, ανεξάρτητα από το ποιος κερδίζει τις εκλογές ή βρίσκεται στην εξουσία. Τα σχέδια τους είναι πάντα επεκτατικά και στη ξηρά και στα νησιά του Αιγαίου και στη θάλασσα και στην ΑΟΖ.
Ιδιαίτερα για την Κύπρο η διαχρονική τους επιδίωξη είναι ο στόχος που έθεσε ο Νιχάτ Ερίμ από το 1956. Η επανάκτηση της Κύπρου.
Όποιος και να βρίσκεται στην εξουσία, το σχέδιο και η επιδίωξη είναι πάντα αυτή. Για τούτο και είναι λάθος να αναμένομε αλλαγή των τουρκικών σχεδίων ανάλογα με το νικητή των εκλογών. Και το χειρότερο είναι, ότι οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη βλέπουν την Τουρκία ως τον πολυτιμότερο σύμμαχο, που ποτέ δεν θέλουν να χάσουν.
Αντίθετα πάντα θέλουν να τον κρατούν κοντά τους ή να τον επαναφέρουν με δώρα, όταν αυτός απομακρύνεται. Και η τουρκική διπλωματία ξέρει πάντα να πατά σε δύο βάρκες, γιατί ξέρει ότι κάθε μεγάλη δύναμη την θέλει σύμμαχο της.
Η επανεκλογή, λοιπόν, του Ερντογάν στη θέση του Προέδρου-Σουλτάνου, δεν αλλάζει καθόλου τα πράγματα. Άγγλοι και Αμερικανοί κατά κύριο λόγο, αλλά και Ε.Ε. θα τον βλέπουν πάντα με συμμαχική λιγούρα και θα προσπαθούν να τον κρατούν κοντά τους. Το μόνο καλό για το ελληνικό έθνος είναι ότι αυτή την περίοδο ο Ερντογάν έχει «κάνει πολλά νερά».
Δεν του δίνουν φυσικά κλωτσιά, όπως θα ήταν φυσιολογικό, αλλά περιμένουν την επιστροφή του «άσωτου υιού», έτοιμοι να σφάξουν «το μόσχο τον σιτευτό» αν επιστρέψει στο μαντρί κι επιστρέψει στους Ρώσους τους S-400.
Ευτυχώς ο Ερντογάν δεν πρόκειται στο προβλεπτό μέλλον να επιστρέψει, αφού υπάρχουν ακόμα τα ρωσικά ρούβλια με τους Ρώσους ολιγάρχες και αφού μπορεί να εφαρμόζει μια επαμφοτερίζουσα πολιτική, που του αποφέρει διπλά κέρδη.
Τα πράγματα θα ήταν πιο άσχημα για το ελληνικό έθνος, αν κέρδιζε τις εκλογές ο αντίπαλός του Ερντογάν. Ο Κιλιτζάρογλου έχει τις ίδιες και χειρότερες βλέψεις και σχέδια για την Ελλάδα και την Κύπρο. Έχει όμως και την διάθεση και το σχέδιο να επαναφέρει στο μαντρί τον «άσωτο υιό» που δημιούργησε ο Ερντογάν.
Αυτό όμως δεν θα το έκανε αμέσως ως ένδειξη της νέας σχέσης της Τουρκίας με τη Δύση. Σίγουρα, σύμφωνα με την πάγια τουρκική διπλωματία, θα τους έψηνε το ψάρι στα χείλη και θα τους διαμήνυε με χίλιους τρόπους τον πάγιο τουρκικό ελιγμό.
«Εν τη χείρα και ούτω βοήσομεν». Η τουρκική διπλωματία ξέρει να επιτυγχάνει δώρα και ανταλλάγματα για κάθε μικρή ή ασήμαντη κίνηση επιστροφής στο μαντρί.
Αυτό είναι η μεγάλη μας ανησυχία. Τα δώρα που η Δύση θα έδινε στον Κιλιντζάρογλου. Και τα δώρα δεν θα ήταν μόνο δολάρια και σύγχρονα αεροπλάνα, που δεν θα μπορούσε ούτε ο Ρόμπερτ Μενέντεζ να ανακόψει. Η Δύση θα ήξερε ότι η Τουρκία αναμένει άλλα δώρα, πιο σημαντικά.
Δώρα στο Αιγαίο, στην ΑΟΖ της ανατολικής Μεσογείου και δώρα στην Κύπρο. Δώρα από αυτά που είναι συνηθισμένη να παίρνει, όπως το 1959, το 1964, το 1974. Και τώρα θα ήθελε κι άλλα δώρα που απέτυχαν να τις δώσουν το 1974.
Τώρα θα πρέπει να τα πάρει σε περιτύλιγμα δώρου, για να μην φαίνεται το περιεχόμενο, η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.) η αχρήστευση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και η κατοχύρωση της γαλάζιας πατρίδας.
Την Ελλάδα και την Κύπρο θα την έβαλλαν ξανά στο περιθώριο ή καλύτερα θα τις στόλιζαν με το φανταχτερό περιτύλιγμα του δώρου, που θα έδιναν στην Τουρκία. Την Κύπρο θα την περιέλουζαν με επαίνους για την επανένωση με τη ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, όπως είναι ο στόχος της πλευράς μας.
Έτσι σήμερα μπορεί να νιώθουμε, πως και αυτή τη φορά την γλυτώσαμε. Σώθηκε η Κ.Δ. Μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε και να αντιστεκόμαστε. Και πολλοί συμπατριώτες μας θα μας κατηγορούν για απορριπτικούς και για χαμένες ευκαιρίες. Αλλά, όπως λέει και ο καθηγητής Κουφουδάκης, αυτές οι ευκαιρίες είναι χαμένες για την Τουρκία. Υπομονή κι ελπίδα για καλύτερες μέρες για την Κύπρο.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE