Οι φθίνουσες ελληνικές ελίτ της ασημαντότητας, δεν έχουν την αναγκαία αυτεπίγνωση: Δεν αντιλαμβάνονται που οδηγείται η χώρα… Ας κρατήσουν οι χοροί λοιπόν!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα δεν ήταν αναμενόμενο. Αναμενόμενη από τους ψύχραιμους αναλυτές ήταν η νίκη της Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.), όχι όμως η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στα προηγούμενα άρθρα μου προσπάθησα να δείξω τις αδυναμίες του κόμματος αυτού, το γεγονός ότι δεν είχε ένα όραμα, μια εναλλακτική πρόταση στα προβλήματα που αντιμετώπιζε η ελληνική κοινωνία.
Επιπλέον το κόμμα δεν κατάφερε να εκπέμπει ένα σοβαρό ενιαίο πολιτικό λόγο στην κοινωνία αλλά πολλαπλά αλληλοσυγκρουόμενα αφηγήματα. Βεβαίως σε αντίθεση με τη ΝΔ που πέτυχε να ενσωματώσει την Ακροδεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε και έντονη κριτική στα αριστερά του, αντιμετώπισε ένα αναδυόμενο ΠΑΣΟΚ που προσπάθησε και εν μέρει πέτυχε να επαναπατρίσει ένα σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων του που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές το κόμμα της Αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει, επειδή απογοήτευσε ως αξιωματική αντιπολίτευση αλλά πληρώνει ακόμη και για την κυβερνητική του θητεία, χάνοντας και προς τα αριστερά του και προς τα δεξιά του. Πληρώνει επειδή απέτυχε να ανατρέψει το κατεστημένο διπολικό σύστημα της Μεταπολίτευσης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, πληρώνει για όσα έπραξε ως κυβέρνηση αλλά και για τις παραλείψεις και τις αστοχίες του.
Δούλεψαν επίσης τα αντανακλαστικά του τρόμου που καλλιέργησε ο Μητσοτάκης και η ΝΔ σε μια πιθανή επάνοδο στην εξουσία, προσφέροντας οι ίδιοι «σταθερότητα». Όμως να θυμόμαστε ότι είχαν τιμωρηθεί εξίσου αυστηρά στο παρελθόν και κόμματα με βαθύτερες ρίζες από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ.
- Το ΠΑΣΟΚ από το 43,9% στις 4.10.2009, επί Γ. Α. Παπανδρέου, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αποσπάσει μόλις το 4,6%, κατρακύλησε στο 13,18% στις 6.5.2012, επί Ευάγγελου Βενιζέλου.
- Η δε Ν.Δ. από το 45,36% του 2004, επί Κώστα Καραμανλή, βυθίστηκε στο 18,85% τον Μάιο του 2012, επί Αντώνη Σαμαρά. Ακόμη και σήμερα που γίνεται λόγος για θρίαμβο της ΝΔ, υπολείπεται κατά πολύ του 45,36% του 2004, επί Κώστα Καραμανλή.
Να σημειωθεί επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από τα λάθη και τις αδυναμίες του, δαιμονοποιήθηκε όλα αυτά τα χρόνια από μια ισχυρή επικοινωνιακή προπαγάνδα του ελληνικού κατεστημένου, από μια Δεξιά και τον Μητσοτάκη που ελέγχουν τα συστημικά ΜΜΕ, όσο ποτέ κανένας άλλος δεν τα έλεγχε στην περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία για την πλήρη πολιτική κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στην ελληνική πολιτική ζωή. Το παράδοξο όμως είναι πως ο Μητσοτάκης χρησιμοποίησε το κράτος ως επικοινωνιακή κάλυψη με παροχές και διαχείριση που έδιναν την εντύπωση πως ο πολίτης δεν έμενε απροστάτευτος.
Λόγω και της ευρωπαϊκής κάλυψης κυκλοφορούσε φρέσκο χρήμα που κράτησε την οικονομία σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την εποχή των μνημονίων. Με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε το κράτος ήταν μια «αριστερή» επικάλυψη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μολονότι επί της ουσίας ενισχύθηκε το πελατειακό κράτος.
Το άλλο σημείο επιτυχίας του Μητσοτάκη ήταν η επικοινωνιακή εκμετάλλευση της επιχείρησης με τον φράκτη στον Εβρο. Και ναι μεν ενσωμάτωσε τον ακροδεξιό λόγο αλλά ταυτόχρονα απαντούσε και σε πραγματικές ανησυχίες τη ελληνικής κοινωνίας. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε τα εθνομηδενιστικά στοιχεία να κυριαρχήσουν στον λόγο που εξέπεμπε, ενώ θα μπορούσε να είχε ένα λόγο πιο μετρημένο, πιο ισορροπημένο στο μεταναστευτικό.
Κουβαλούσε επίσης ως αρνητική κληρονομιά την συμφωνία των Πρεσπών. Ανεξάρτητα του ποια γνώμη έχει κανείς γι΄αυτή την συμφωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε με αυτή υπηρεσία στους Αμερικανούς. Αυτοί είχαν ανάγκη την συμφωνία των Πρεσπών για να μπάσουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ.
Χωρίς κανένα ουσιαστικό αντάλλαγμα ήταν ανάγκη να εξυπηρετήσει τους Αμερικανούς και να βοηθήσει τον Μητσοτάκη να εδραιωθεί σε ένα τμήμα της ελληνικής γώμης, αυτός που αν του δινόταν η ευκαιρία θα αποδεχόταν κάτι πολύ χειρότερο;
Πολλοί πιστεύουν, ακόμη και οι δημοσκόποι, ότι τη μεγάλη διαφορά την έκανε η δήλωση Κατρούγκαλου που έστρεψε την τελευταία στιγμή τα μικρομεσαία στρώματα στη ΝΔ. Τα στρώματα αυτά που κατά κανόνα κρίνουν το αποτέλεσμα στις εκλογές, θυμήθηκαν την πολιτική Κατρούγκαλου και ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19 και τρομοκρατήθηκαν. Το τραύμα από τότε, ήταν πολύ μεγάλο, δεν είχε επουλωθεί.
- Με τα πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά τους, οι προχθεσινές εκλογές ανέτρεψαν το πολιτικό σκηνικό. Και βέβαια αιφνιδίασαν τους πάντες, ακόμη και τους νικητές που ανέμεναν να κερδίσουν τις εκλογές αλλά όχι μια τόσο σαρωτική νίκη, όπως το ομολόγησε και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
- Ουδείς τώρα μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει στις νέες εκλογές, αν θα επικυρωθεί η ανατροπή ή όχι.
Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στην καλύτερη περίπτωση να καταφέρει να επαναπατρίσει ένα μέρος των ψηφοφόρων που έχασε προς κάθε κατεύθυνση.
Από το 33,2% που έχασε σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές πήγαν προς ΝΔ το 9,1%, στο ΠΑΣΟΚ 9,1%, στο ΚΚΕ 4,2%, στο ΜέΡΑ25 3,3%, στην Ελληνική Λύση 3,2%, και αλλού 4,3%) Στη χειρότερη περίπτωση να μη χάσει ακόμη ψηφοφόρους και να πέσει κάτω του 20%.
Κάποιοι στα υψηλά δώματα του ελληνικού κατεστημένου, μέσω των ταλιμπάν που διαθέτουν στα συστημικά ΜΜΕ, προεξοφλούν και το γράφουν ότι ο ιστορικός κύκλος του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε και ότι θα επανέλθουn στην προ του 2012 εποχή.
Την ίδια ώρα φουντώνει η αλαζονεία της Δεξιάς που ονειρεύεται 180 έδρες για να μπορέσει να αλλάξει ακόμη και το σύνταγμα. Ο χρόνος θα δείξει.
Κάποιοι πάντως ελπίζουν ότι οι ψηφοφόροι δεν θα επιτρέψουν αυτή την πολιτική κυριαρχία που θα μετέτρεπε την χώρα σε ένα απέραντο νεοφιλελεύθερο εργοτάξιο και αμερικανο-γερμανικό προτεκτοράτο.
- >Οι εκλογές δεν διαγράφουν ούτε Τέμπη ούτε υποκλοπές
Πάντως οι εκλογές δεν διαγράφουν ούτε τα Τέμπη, ούτε το τεράστιο θέμα των υποκλοπών, ούτε τα δημοκρατικά ελλείμματα, ούτε το χάος στην υγεία και την παιδεία, όπως δεν διέγραψαν ευθύνες για έργα προηγούμενων κυβερνήσεων από όποια κόμματα κι αν προέρχονταν αυτές. Δεν διαγράφουν προπάντων τα προβλήματα της χώρας.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα γερασμένη δημογραφικά αλλά και πολιτισμικά, μια χωρά καταχρεωμένη- 400 δισεκατομμύρια χρέος- με ένα παραγωγικό μοντέλο μονοκαλλιέργειας που στηρίζεται στον τουρισμό.
Στην εξωτερική πολιτική η χώρα είναι δεδομένη στους Αμερικανούς που κρατούν ίσες αποστάσεις όταν η Τουρκία μάς απειλεί με εθνική συρρίκνωση στο Αιγαίο και την Κύπρο, ίσες αποστάσεις όταν η Ελλάδα εξευτελίζεται ακόμη και από την Αλβανία.
Και το χειρότερο, οι φθίνουσες ελληνικές ελίτ της ασημαντότητας, δεν έχουν την αναγκαία αυτεπίγνωση. Δεν αντιλαμβάνονται που οδηγείται η χώρα. Ας κρατήσουν οι χοροί λοιπόν που θα έλεγε και ο άλλος…
Λυπήσου όλα κείνα που πάνε του κάκου,
γιατί έτσι τους είπαν πως είναι γραφτό,
και γίνουνται χώμα, στα βάθη ενός λάκκου,
χωρίς να γυρέψουν το λόγο γι’ αυτό!
Ναπολέων Λαπαθιώτης
Υ.Γ. Θα το επαναλάβω, η παράδοση του Κούρδου αγωνιστή Κενάν Αγιάζ στη Γερμανία, και πιθανόν στους δημίους του στη συνέχεια, αποτελεί όνειδος για την Κύπρο, αλλά κυρίως για τις κυπριακές ελίτ που δεν έχουν αξιοπρέπεια.
*Στέφανος Κωνσταντινίδης
Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. – [email protected]
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE