Τέσσερα Οσκαρ, 12 υποψηφιότητες κι όμως ανασφαλής: Οι φόβοι, οι έρωτες, τα οικογενειακά τραύματα της μεγάλης Κάθριν Χέπμπορν σε ανέκδοτο υλικό [videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μουφάσα, ο βασιλιάς των λιονταριών»: Το sequel που απογειώνει τον Ραφίκι – Μιράντα, Έλτον Τζον και Μπιγιόνσε στη μουσική και τα τραγούδια [video]

Ξεκίνησε το 1ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ για τους Ωκεανούς: Βραβευμένες ταινίες, ντοκιμαντέρ και κινούμενα σχέδια από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στον κόσμο

«Garbo: Leave Me Alone»: Ταινία ντοκιμαντέρ για την αινιγματική Γκρέτα Γκάρμπο * Σπάνιο αρχειακό υλικό πρώτη φοράς στο φως

Οι κλασικές ταινίες περιλαμβάνουν Την Αφρικανική Βασίλισσα και Την Ιστορία της Φιλαδέλφειας και εξακολουθεί να κατέχει ένα ρεκόρ Όσκαρ για τέσσερις νίκες και 12 υποψηφιότητες, αλλά η Κάθριν Χέπμπορν κυνηγήθηκε από τον φόβο της ερμηνείας.

Παρά την επιτυχία της ως μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς του κλάδου, έβλεπε το κοινό ως τον «φυσικό της εχθρό» και αναζητούσε επανειλημμένα την επιβεβαίωση για το ταλέντο της από τους πιο κοντινούς της.

Ο ανιψιός της, Μούντι Χέπμπορν, θυμάται ότι το άγχος της ήταν ακραίο όταν ερχόταν στα παρασκήνια μετά από ζωντανές εμφανίσεις: «Ξανά και ξανά έλεγε ότι ήταν για το καλάθι των αχρήστων, γιατί ήταν τόσο φοβισμένη και έλεγε Θεέ μου, τι θα σκεφτούν ; Πρέπει να κάνω καλή δουλειά»… Μετά έβγαινε στη σκηνή και ήταν πανέξυπνη… Με έπιανε από τους ώμους. «Ήμουν καλή; Ήμουν καλή;»

Είναι μεταξύ των συμμετεχόντων σε ένα νέο ντοκιμαντέρ για τη σταρ το οποίο βασίζεται επίσης σε κασέτες ήχου που δεν είχαν ακουστεί στο παρελθόν, αόρατα ιδιωτικά βίντεο και φωτογραφίες, στα οποία δόθηκε πρόσβαση σε έναν Βρετανό κινηματογραφιστή.

Με τίτλο Call Me Kate, θα προβληθεί από την Sky Arts στις 29 Μαΐου, 20 χρόνια μετά τον θάνατό της.

Η Λόρνα Τάκερ, η διευθύντριά του, είπε στον Observer ότι αιφνιδιάστηκε από το πλήθος του μέχρι τώρα άγνωστου υλικού, συμπεριλαμβανομένων ωρών συνεντεύξεων που ηχογραφήθηκαν από τον Γκλεν Πλάσκιν, συγγραφέα και στενό φίλο της Χέπμπορν, στις οποίες είχε μιλήσει για τη μεγάλη αγάπη της ζωής της. , Spencer Tracy, λέγοντας ότι τον ερωτεύτηκε «σχεδόν αμέσως».

Ο Τάκερ είπε για το υλικό: «Σχεδόν κανένα δεν είχε χρησιμοποιηθεί, μόνο ένα μικρό κομμάτι από τα ιδιωτικά βίντεο…Ο Glenn Plaskin δεν έχει αφήσει ποτέ κανέναν να ακούσει αυτές τιςκασέτες.»

Στο ντοκιμαντέρ, ο Mundy Hepburn θυμάται επίσης τη φρίκη της θείας του που ανακάλυψε το νεκρό σώμα του αγαπημένου της μεγαλύτερου αδερφού, Τομ, ο οποίος ήταν μόλις 16 ετών. Είχε πάει στο δωμάτιό του για να του φέρει πρωινό και τον βρήκε κρεμασμένο. Ξάπλωσε το κρύο σώμα του στο κρεβάτι και ήταν συντετριμμένη.

Το πιο δύσκολο κομμάτι, είχε πει, ήταν ότι της είπαν «να συμπεριφέρεται σαν να μην έχει ζήσει ποτέ», καθώς έτσι διαχειρίστηκε ο πατέρας τους τη θλίψη της οικογένειας. Ο Mundy Hepburn λέει στο ντοκιμαντέρ ότι ο πατέρας, γιατρός, αγαπούσε τα παιδιά του, αλλά ήταν τόσο σκληρός που με τα σημερινά πρότυπα ήταν «μάλλον κακοποιητικός».

Στις κασέτες, η Χέπμπορν σχολιάζει τον θάνατο του αδελφού της: «Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ήταν ατύχημα». Το περιγράφει ως ένα κόλπο που είχε πάει στραβά.

Οι προηγούμενες παραγωγές της Τάκερ περιλαμβάνουν ένα τρομακτικό ντοκιμαντέρ για την έλλειψη στέγης, στο οποίο επισκέφτηκε ξανά τοποθεσίες στις οποίες – ως έφηβη δραπέτης – είχε ζήσει για 18 μήνες περίπου 25 χρόνια νωρίτερα. Με τίτλο Someone’s Daughter, Someone’s Son, αφηγήθηκε η Colin Firth. Είπε για τη Χέπμπορν: «Στα χαρτιά, είμαστε εντελώς διαφορετικές γυναίκες, αλλά οι δυσκολίες που έπρεπε να υπομείνει και το τραύμα που υπέστη ως παιδί με έκαναν να συνδεθώ μαζί της. Με ενέπνευσε επίσης η ανθεκτικότητά της, να συνεχίζει να περπατά όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά.

«Ήταν τόσο ανασφαλής και μισούσε την εμφάνισή της, αλλά ήξερε ότι έπρεπε απλώς να παίξει το παιχνίδι. Ήταν μια πρωτότυπη εικόνα και πρωτοποριακή. Ήταν, για παράδειγμα, μια από τις πρώτες ηθοποιούς που έκανε τις δικές της ταινίες».

Η Χέπμπορν περιέγραψε κάποτε τη διαπραγμάτευση με δύο από τους μεγαλύτερους παίκτες του Χόλιγουντ, τον Louis B Mayer και τον Joseph L Mankiewicz, για το σενάριο του The Philadelphia Story: «Μέσα μου ήμουν νευρική, αλλά εμφανιζομουν σταθερή και τους είπα αυτό που ήθελα. $100.000 για την ιστορία και το σενάριο, $100.000 για τον εαυτό μου να πρωταγωνιστήσω σε αυτό και $10.000 για την προμήθεια μου. Το δωμάτιο ήταν ήσυχο. Προσπάθησαν να μου προσφέρουν 175.000 δολάρια, αλλά αρνήθηκα. Συγκράτησα τα νεύρα μου».

Τελικά πέτυχε. Η ταινία ήταν υποψήφια για έξι Όσκαρ. Ο Τζέιμς Στιούαρτ κέρδισε τον καλύτερο ανδρικό ρόλο και ο Ντόναλντ Όγκντεν Στιούαρτ για το σενάριο του, προσαρμοσμένο στο πρωτότυπο έργο του Φίλιπ Μπάρι.

Mε πληροφορίες από theguardian.com
Ελλάδα Αθήνα 

«Για τη ρημαγμένη από τον πόλεμο Ελλάδα»: 80 χρόνια πριν η Οσκαρική Κατίνα Παξινού αφιέρωνε στην Ελλάδα το βραβείο για την ηρωϊκή Πιλάρ στο « Για ποιον κτυπά η καμπάνα» [videos]