Τα κόμματα να δουν «γιατί» έφαγαν ένα τόσο δυνατό χαστούκι και να αφήσουν τον εκλεγμένο Πρόεδρο να κάνει τη δουλειά του για το καλό όλης της Κύπρου!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ώρα αποφάσεων για την Αννίτα, καυτές οι μετεκλογικές εκκρεμότητες για την ηγεσία του ΔΗΣΥ: Αποτίμηση και κριτική για τις εκλογές

Ψάχνουν απαντήσεις στο ΑΚΕΛ, αλλά δεν βρίσκουν, για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών: Υπάρχει μια στάση αναμονής για τις απαραίτητες διαδικασίες του κόμματος

Απίστευτοι Κύπριοι “πολιτικοί”! Οι χαμένοι φωστήρες (ακόμη) προσπαθούν να «oδηγήσουν» τον κόσμο στο χάος, μέσω Φειδία ή Λάμπρου… Ασχολούνται τώρα με τους νέους; Ας είναι…

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη

Είναι αδύνατον, σε λίγες γραμμές, να αναλυθεί ενδελεχώς η μακρά προεκλογική περίοδος, που οδήγησε στο σημερινό αποτέλεσμα εκλογής του κ. Νίκου Χριστοδουλίδη, ως του 8ου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Κάτι τέτοιο θα χρειαστεί ώρες, μέρες βαθιάς ανάλυσης και επισκόπησης, κάτι που η πλειοψηφία του κόσμου αναμένει από τα κόμματα να πράξουν (επιτέλους) με υπευθυνότητα. Στις πιο κάτω γραμμές επιχειρείται να δοθεί μια γενική ένδειξη στο “γιατί” τα κόμματα έφαγαν ένα τόσο δυνατό χαστούκι.

• ΔΗΣΥ

Είναι άξιο απορίας αν όλη αυτή η λάσπη που επικράτησε ως «τακτική» του κυβερνώντος και πρώτου κόμματος της Κύπρου ήταν «προϊόν» συμβουλών, ή απερίσκεπτων ενεργειών, ή μιας «εγωκεντρικής» προσέγγισης. Ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και η ηγεσία του ΔΗΣΥ μας είχε συνηθίσει σε πιο «επαγγελματικά» βήματα όλα αυτά τα χρόνια.

Ενώ έβλεπαν από την αρχή της προεκλογικής ότι κάτι δεν πάει καλά (κατ’ ακρίβεια έχει χρόνια που τα νούμερα έδειχναν ότι κάτι δεν πάει καλά), με δεκάδες χιλιάδες ψήφους να φεύγουν, και ενώ οι δημοσκοπήσεις έλεγαν καθαρά ότι «η λάσπη δεν πιάνει τόπο», επέμεναν σαν μανιακοί ταύροι. Παίρνουν(;) το πρώτο χαστούκι με τον αποκλεισμό του κ. Νεοφύτου στον πρώτο γύρο αλλά και πάλι, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Ο φανατισμός, η πικρία και η ήττα δεν έμελλε να δώσουν (ως και τώρα) τη θέση τους στην αυτοκριτική και στις απαντήσεις του «τι πήγε λάθος», όπως π.χ. η αποποίηση διαχρονικών θέσεων και αρχών ενός παραδοσιακού κόμματος όπως ο ΔΗΣΥ.

Ή καλύτερα, “ποιοι” πήγαν λάθος, με αποτέλεσμα ένας τεράστιος αριθμός παραδοσιακών συναγερμικών ψηφοφόρων να τους γυρίσει την πλάτη. Και το επανέλαβαν με τον πλέον άτσαλο τρόπο και στο δεύτερο γύρο, τρώγοντας και δεύτερο χαστούκι.

• ΑΚΕΛ

Αυτές τις μέρες, είδαμε όλοι το ιστορικό σωματείο της ΑΛΚΗΣ να διαγράφεται από την ΚΟΠ. Ένα σωματείο που κανένας δεν είχε να πει άσχημη κουβέντα. Πιστεύει κάποιος ότι αν η ΑΛΚΗ έφερνε τον Μέσι θα σωζόταν; Φυσικά και όχι. Το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης επέλεξε μεν άτομο «εκτός» της ιδεολογικής του σφαίρας αλλά ένα χελιδόνι (ούτε καν ο Μέσι) δεν μπορούν να φέρουν την Άνοιξη, ειδικά αν το χελιδόνι δεν μπορεί να αντλήσει ψήφους εκτός αριστεράς.

Αν κάποιος πιστεύει ότι ο κ. Μαυρογιάννης, ειδικά στο δεύτερο γύρο, «άντλησε» ψήφους από παντού, και αν η ηγεσία της αριστεράς δεν παραδεχτεί ότι αυτή η άντληση πηγάζει από την πικρία, την αντίδραση και τις τάσεις «εκδίκησης» ανώτατων στελεχών του ΔΗΣΥ (δηλαδή, “παρά ο Χριστοδουλίδης, καλύτερα ο Μαυρογιάννης”), τότε το πρόβλημα του ΑΚΕΛ είναι πολύ μεγαλύτερο.

Όσο καλά κι αν λένε ότι πήγε ο κ. Μαυρογιάννης, σημασία έχει ότι δεν εξελέγη. Και τα ποσοστά Μαυρογιάννη στο δεύτερο γύρο δεν τους ανήκουν. Το ίδιο ισχύει και εδώ, έχει χρόνια που τα νούμερα έδειχναν ότι κάτι δεν πάει καλά (ούτε) στο ΑΚΕΛ, με δεκάδες χιλιάδες ψήφους να φεύγουν.

Και ούτε εδώ έχει φανεί κατά πόσο η «στείρα» αντιπολιτευτική πολιτική και η επιμονή σε εξαγγελίες και θέσεις, που ο κόσμος δεν αποδέχεται θα δώσουν τη θέση τους στην αυτοκριτική και στις απαντήσεις του «τι πήγε λάθος και τι πρέπει να αλλάξουν».

• ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ

Πηγαίνοντας τώρα στο ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ και τη ΔΗΠΑ, η επιλογή τους να προχωρήσουν με στήριξη του Νίκου Χριστοδουλίδη τους έδωσε παράταση ζωής. Όμως, ούτε κι εδώ λύθηκαν τα εσωτερικά τους προβλήματα. Το Κέντρο επίσης αιωρείται. Τα εσωτερικά προβλήματα του καθενός από αυτά απλά είναι κρυμμένα.

Η φωνή του Κέντρου είναι εξασθενημένη, μέχρι και ανύπαρκτη. Το ΔΗΚΟ και η ΔΗΠΑ φαίνονται μάλλον συγκρατημένα ως τώρα (και καλά κάνουν), σε αντίθεση με την ΕΔΕΚ και τον κ. Σιζόπουλο, ο οποίος, όπως ορθά ανέφερε η Hellas Journal, η δήλωση του ότι «τα κόμματα που στήριξαν τον Πρόεδρο πρέπει να έχουν λόγο», ήταν άστοχη. Σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Ο κ. Σιζόπουλος, όχι μόνο κινείται εκτός πραγματικότητας, αλλά ούτε καν έχει καταλάβει ποιοι και γιατί τον προσπέρασαν. Σε αντίθεση με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ο οποίος καθόλη την προεκλογική περίοδο επέδειξε μια ώριμη στάση και σκέψη, στοιχεία τα οποία μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να διορθώσει καταστάσεις του παρελθόντος, που άφησαν το ΔΗΚΟ πίσω, τόσο σε σχέση με τη δύναμη του, όσο και σε σχέση με τη βαρύτητα του λόγου του σε μεγάλα θέματα, με πρώτιστο το Κυπριακό, το οποίο βρίσκεται σε εχθρικά “γήπεδα” και όχι στο γήπεδο που εκφράζει την πλειοψηφία του λαού και που το ΔΗΚΟ θα έπρεπε να έχει δυνατό “λόγο” για να ηγηθεί αυτής της μεγάλης πλειοψηφίας.

Όσοι παρακολούθησαν τις τάσεις των ψηφοφόρων, τόσο τα τελευταία χρόνια, όσο και κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο, εύκολα μπορούν να αντιληφθούν ότι ο κ. Χριστοδουλίδης ξεκίνησε παντελώς μόνος, κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της Κύπρου.

Χωρίς μηχανισμούς, χωρίς κανένα κόμμα και κομματικό υπόβαθρο, που θα του έδινε έστω κάποια ανάσα στο ξεκίνημα. Με την πάροδο του χρόνου, όχι μόνο είχε να αντιμετωπίσει την απίστευτη λάσπη, ακόμη και ανθρώπων που μέχρι πρότινος ήταν “κοντά” του, όχι μόνο είχε να αντιμετωπίσει τη λύσσα συγκεκριμένων ΜΜΕ, τα οποία δεν σταμάτησαν λεπτό την προσπάθεια αποδόμησης του αλλά είχε να διαχειριστεί και “κατηγορίες” για τη συ-στάση των κομμάτων, που (από μόνα τους) είχαν αποφασίσει να τον στηρίξουν.

• Πριν αρκετά χρόνια, από εδώ αυτή την στήλη είχα μιλήσει επανειλημμένα για την επερχόμενη «επανάσταση» του λαού της Κύπρου. Το καζάνι δεν ζεστάθηκε το 2022 και το 2023, κατά την προεκλογική περίοδο.

Το καζάνι ξεκίνησε να βράζει εδώ και δυο δεκαετίες. Δεν ήταν μόνο θέμα χρόνου αλλά και θέμα ατόμου (ποιος/α) θα ηγείτο αυτής της επανάστασης, κάτι που ο λαός βρήκε στο πρόσωπο του κ. Χριστοδουλίδη.

Αν τα κόμματα δεν κατάλαβαν ακόμη τι έγινε, δεν θα καταλάβουν ποτέ. Αν τα δυο μεγάλα κόμματα δεν δουν «γιατί» έφαγαν χαστούκι ή γιατί τα μικρότερα την γλίτωσαν για τώρα, αυτό δεν είναι ευθύνη του λαού που έστειλε ξεκάθαρα μηνύματα και στους δυο γύρους.

Τουλάχιστον όμως, ας αφήσουν τον εκλεγμένο Πρόεδρο να κάνει τη δουλειά του για το καλό όλης της Κύπρου. Κάτι τέτοιο είναι απαίτηση του ίδιου του λαού την οποία εξέφρασε μέσα από τη δημοκρατική του ψήφο.

*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Καθηγητής στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal. Έχει βραβευτεί δυο φορές (2021 – 2022) με το βραβείο Διδασκαλικής Αριστείας (Νέα Υόρκη) και το Βραβείο Καλύτερου Καινοτόμου Μοντέλου Ανάπτυξης Πολιτικών  Προτάσεων (Ηνωμένο Βασίλειο, 2019). Από το 2019, είναι ο πρώτος επιστήμονας στη Νέα Υόρκη που σχεδίασε και διδάσκει το Πολιτικό Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Το Μεγάλο Ερώτημα: Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με όλα τα κόμματα μέσα, ή Μονοκομματική Κυβέρνηση με όλα τα άλλα κόμματα απ’ έξω;