“Ηταν γείτονας μου:” Σοκ στους κατοίκους της μαρτυρικής Μαριούπολης- Αναγνωρίζουν παιδιά να ευχαριστούν τους Ρώσους “σωτήρες” στην παράτα της Μόσχας [videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Παιχνίδια με τα πυρηνικά από Λευκορωσία και Ρωσία: Έλεγχοι του Μινσκ για την ετοιμότητα του στρατού της να αναπτύξει μη συμβατικά όπλα

Ο Μακρόν εφαρμόζει τη «στρατηγική ασάφεια» έναντι της Μόσχας και στέλνει εκπρόσωπο στην ορκωμοσία του Πούτιν: Απέναντι η Γερμανία και οι Βαλτικές χώρες

Η Ιταλία αποκλείει άμεση δραστηριοποίηση στρατιωτών της στην Ουκρανία: «Δεν κατανοώ τον στόχο των δηλώσεων Μακρόν» λέει ο Ιταλός υπουργός Αμυνας

Στο αποκορύφωμα των επιδείξεων στη Μόσχα για τον εορτασμό της πρώτης επετείου από την έναρξη του πλήρους πολέμου του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο οδήγησε παιδιά από τη Μαριούπολη στην κατεχόμενη νοτιοανατολική Ουκρανία για να «ευχαριστήσει» τους εισβολείς τους.

Το αστέρι αυτού του οργίου του ρωσικού πατριωτισμού ήταν η Άννα Ναουμένκο, μια 15χρονη με μαύρα μαλλιά, την οποία έσπρωξαν στη σκηνή του σταδίου Λουζνίκι της Μόσχας για να ευχαριστήσει έναν στρατιώτη με το παρατσούκλι «Γιούρι Γκαγκάριν» που τη έσωσε: «Ευχαριστώ θείε Γιούρα που έσωσες εμένα, την αδερφή μου και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στη Μαριούπολη». Η αδερφή της Άννας, η Καρολίνα, κάλυψε τα αυτιά της ενάντια στο θόρυβο του πλήθους καθώς στεκόταν εκεί κοντά.

Καθώς τα παιδιά της Ουκρανίας συνωστίζονταν για να αγκαλιάσουν τον στρατιώτη, οι πρώην γείτονές τους από τη Μαριούπολη ένιωσαν σοκ και αηδία. Αυτά ήταν παιδιά με τα οποία είχαν στριμωχτεί σε υπόγεια λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα, για να προφυλαχθούν από τις ρωσικές βόμβες και υπέφεραν από πείνα και κρύο καθώς η Μόσχα εξαπέλυσε μια αιματηρή επίθεση που κατέστρεψε την πόλη. «Το αποτρόπαιο είναι ότι αυτοί δεν είναι ηθοποιοί», έγραψε ένας. «Είναι πραγματικά παιδιά από τη Μαριούπολη».

Υποδεικνύοντας ένα άλλο παιδί, πρόσθεσε: «Αυτός ο έφηβος με μαύρο καπέλο και γκρι μπουφάν που αγκαλιάζει τον κατακτητή είναι ο Kostya, ο γείτονάς μου. Ζούσαμε στο ίδιο κτίριο και περάσαμε τον πρώτο μήνα του πολέμου στο ίδιο καταφύγιο».

Ο πρώην κάτοικος έδωσε στον Observer πληροφορίες για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλες λεπτομέρειες σχετικά με την οικογένεια με την οποία μοιραζόταν ένα καταφύγιο κάτω από ένα κτίριο στην περιοχή της αριστερής Όχθης της Μαριούπολης πριν εκκενωθεί στις 20 Μαρτίου. Περιέγραψε ότι περπάτησε πάνω από πτώματα με τον πατέρα του Kostya όταν πήγαν σε ένα εργοστάσιο ψωμιού για να ψάξουν για φαγητό και να πάρουν νερό από μια αντλία.

«Υποθέτω ότι ήταν καλεσμένοι στη Μόσχα για αυτήν την παράσταση. Ίσως για μια χρηματική ανταμοιβή ή με άλλο κίνητρο», είπε. «Δεν μπορώ να αποκαλώ τους γονείς του Kostya φιλορώσους γιατί πριν από τον πόλεμο δεν εξέφρασαν ποτέ συγκεκριμένη γνώμη».

Τα σχόλια του άνδρα επιβεβαιώθηκαν από μια άλλη πρώην κάτοικο της Μαριούπολης, η Ντάρια Σρίτσεβα, η οποία είχε καταφύγει στο ίδιο υπόγειο στο διοικητικό κτίριο, μοιραζόμενη ένα δωμάτιο με 40 άτομα.

Έχει περιγράψει παρόμοιες σκηνές πτωμάτων στο δρόμο κοντά στο εργοστάσιο ψωμιού –το αίμα που γίνεται ζελέ στο κρύο– και έχει επίσης αναφέρει για τη μείωση των προμηθειών τροφής και νερού και οκτώ από τους γείτονές τους που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν όταν βόμβες έπεσαν απέναντι.

Κάποια στιγμή, το φαγητό ήταν τόσο λιγοστό που εκείνη και άλλα τρία άτομα μοιράζονταν μια σοκολάτα, το μόνο φαγητό που είχαν εδώ και μέρες. Έφυγαν επίσης από τη Μαριούπολη στα τέλη Μαρτίου.

«Η μαμά και ο μπαμπάς του Kostya ήταν καλοί άνθρωποι», είπε η Shrycheva, η οποία θυμόταν ότι η Kristina, η μητέρα, εργαζόταν σε ένα κατάστημα στη γειτονιά τους. «Μοιραστήκαμε φαγητό μαζί τους, το ίδιο και αυτοί. Ο Kostya είναι ένα πολύ ευγενικό και καλό παιδί».

«Ο σύζυγός μου έτρεχε με τον μπαμπά του Kostya για να μας πάρει νερό και φαγητό μέσα από φωτιές», είπε στον Observer. «Ο Ιγκόρ βοήθησε στην κατάσβεση της φωτιάς όταν το κτήριο μας πυρπολήθηκε από τους Ρώσους. Ξέρω ότι ολόκληρο το σπίτι τους κάηκε και έχει ήδη κατεδαφιστεί».

Όπως και άλλοι, εξεπλάγη με την εμφάνιση του αγοριού στη φιλορωσική συναυλία. «Δεν ξέρω γιατί η οικογένεια του Kostya άλλαξε τη στάση της απέναντι στους Ρώσους. Νομίζω ότι είναι «προσαρμοστικοί»… Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν τους νοιάζει με ποια σημαία θα ζήσουν. Αναζητούν οφέλη για τον εαυτό τους από κάθε πλευρά. Ίσως τότε τους ήταν βολικό να υποστηρίξουν την Ουκρανία και τώρα τους βολεύει να στηρίξουν τη Ρωσία». Η μητέρα του Kostya, Kristina, εργάζεται τώρα στη «διοίκηση» της κατεχόμενης Μαριούπολης, πρόσθεσε.

Τα προφίλ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για την οικογένεια του Kostya δείχνουν ότι ζουν ακόμα στη Μαριούπολη. Ο πατέρας του, Ιγκόρ, και η μητέρα του, Κριστίνα, δεν απάντησαν σε αίτημα για σχόλιο. Αλλά οι ιστορίες τους, και άλλες, έχουν πλέον επιβεβαιωθεί και από ρωσικά και ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, με ζοφερές ιστορίες για όσα είχαν περάσει τα παιδιά στο “τσίρκο” των μέσων ενημέρωσης στη Μόσχα.

Η Polina Tsvetkova, παρουσιάστρια της ρωσικής κρατικής τηλεόρασης που βοήθησε στην οργάνωση της εκδήλωσης, έγραψε: «Μετά τη μετάδοση, συναντήθηκα με τα παιδιά που σώθηκαν στη Μαριούπολη από τον εθελοντή Yuri Gagarin. Περισσότερα από 300 παιδιά! Τον λένε άγγελο, και η ομάδα και εγώ προσπαθήσαμε να γίνουμε άγγελοι για τα παιδιά και να οργανώσουμε μια χαρούμενη στιγμή στη Μόσχα! Θα δείξουμε την ιστορία για τα παιδιά μας στο Channel One την επόμενη εβδομάδα».

Η Άννα επιβεβαιώθηκε επίσης ότι είναι από τη Μαριούπολη από τον Informator, έναν ουκρανικό ειδησεογραφικό ιστότοπο. «Η μητέρα της, η blogger Olga Naumenko, είναι γνωστή στην πόλη», έγραψε ο ιστότοπος. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, η Όλγα σκοτώθηκε στον πόλεμο. Το iStories, ένας ρωσικός ειδησεογραφικός ιστότοπος, επιβεβαίωσε αργότερα ότι η οικογένεια Naumenko είχε καταφύγει στο Σπίτι του Πολιτισμού και στη συνέχεια στο διοικητικό κτίριο της Αριστερής Όχθης, όπως και η οικογένεια του Kostya.

Τον Απρίλιο, η Όλγα σκοτώθηκε από σκάγια από έκρηξη, είπε ένας αυτόπτης μάρτυρας. Τάφηκε στον χώρο ενός νοσοκομείου. Μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκείνη την εποχή ανέφερε ότι είχε αφήσει πίσω της τρία παιδιά: «Άννα, Καρολίνα και Ντάνια». Ενώ η Άννα ευχαρίστησε τον «Γιούρι Γκαγκάριν» που έσωσε εκείνη και την αδερφή της, δεν έκανε καμία αναφορά στον αδερφό της.

Οι εκδηλώσεις της περασμένης εβδομάδας ήταν γεμάτες μεγαλοπρέπεια, αλλά επιφανειακές επί της ουσίας. Η ομιλία του Πούτιν για την «κατάσταση του έθνους» την Τρίτη χαιρετίστηκε από την κρατική τηλεόραση ως «η πιο σημαντική πολιτική στιγμή της χρονιάς». Οι διαφημιστικές πινακίδες στη Μόσχα ανέφεραν, σε λευκό κείμενο σε μαύρο φόντο, ότι «δεν θα υπάρχει επιστροφή», υπενθυμίζοντας τη δήλωση του Πούτιν το 2016 ότι «τα σύνορα της Ρωσίας δεν τελειώνουν πουθενά».

Στην περίπτωση, ήταν τυπικό:: παράπονα κατά της Δύσης, μέτριες υποσχέσεις κοινωνικής βοήθειας και διαβεβαιώσεις ότι η Ρωσία πάλευε για την εθνική επιβίωση και τελικά θα κέρδιζε.

Ο Πούτιν έδωσε την είδηση  αναστέλλοντας τη συμμόρφωση με το New Start, την τελευταία εναπομέναυσα συνθήκη πυρηνικών όπλων της Ρωσίας με τις ΗΠΑ. Αλλά αυτό που δεν περιλάμβανε η ομιλία του ήταν κάποια συγκεκριμένη ιδέα για το πώς θα νικούσε η Ρωσία στην Ουκρανία ή θα επικρατούσε στη νέα της σύγκρουση με τη Δύση.

«Αυτή είναι ρεβανσιστική ρητορική και χάνει», έγραψε ο Maxim Trudolyubov, ένας εξέχων Ρώσος δημοσιογράφος και αρθρογράφος. «Αυτό απέχει πολύ από ένα κήρυγμα – αυτού του είδους η ομιλία δεν κάνει το ποίμνιο να αναστενάζει, να το αγγίζει και να βλέπει το φως μπροστά».

Υπήρχαν ήσυχες στιγμές προβληματισμού, καθώς μια στάλα Ρώσων συγκεντρώθηκε στο άγαλμα της Ουκρανής συγγραφέα Lesya Ukrainka, το οποίο έχει γίνει ένα άτυπο μνημείο για τους αντιπάλους του πολέμου. «Είναι ατελείωτος πόνος. Είναι μια αίσθηση ότι η ζωή δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια», είπε μια νεαρή γυναίκα που γυρίστηκε εκεί να κλαίει. «Ο κόσμος έχει καταρρεύσει. Όλη η οικογένειά μου είναι Ουκρανοί, αλλά ζούμε στη Ρωσία. Αν [ο παππούς μου] ζούσε, πιθανότατα θα αποκαλούσε τον εαυτό του Ρώσο. Αλλά δεν μπορώ να αποκαλώ τον εαυτό μου Ρώσο. Δεν έχω πια σπίτι».

Αλλά οι πόροι του κράτους είναι πολύ μεγαλύτεροι. Υπολογίζεται ότι 200.000 άνθρωποι μεταφέρθηκαν με λεωφορεία, παραπλανήθηκαν ή παρασύρθηκαν στο στάδιο όπου, λίγο πριν από τέσσερα χρόνια, η Ρωσία φιλοξένησε τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τώρα, ήταν στολισμένο με ρωσικά τρίχρωμα, σημαίες στρατού και μεγάλα Ζ, το άτυπο σύμβολο του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας.

Αυτές είναι οι εικόνες της Ρωσίας που ο Πούτιν φαντάζεται αληθινές: πιστός, πατριώτης, εκστατικός στον πόλεμο, δουλικός. Οι παρατηρητές είπαν ότι είναι παρόμοιο με το πώς φανταζόταν την Ουκρανία.

«Ο Πούτιν έπεισε τον εαυτό του ότι η ουκρανική κοινωνία είναι το ίδιο είδος θεάτρου που, χρησιμοποιώντας δολοφονίες και απειλές, έφτιαξε από τη ρωσική κοινωνία», έγραψε ο Τρουντολιούμποφ όταν ξεκίνησε ο πόλεμος. «Η τηλεόραση και ο Τύπος του είχαν εδώ και πολλά χρόνια μόνο έναν πελάτη και έναν τηλεθεατή – τον ​​ίδιο. Έχει δηλητηριαστεί με το δικό του ψέμα».

Για όσους παρακολουθούν από την Ουκρανία, το θέαμα είναι ανυπόφορο. «Νιώθω άρρωστος», έγραψε ο πρώην γείτονας του Kostya. «Καίω από μέσα μου».

Mε πληροφορίες από theguardian.com
Ελλάδα Αθήνα 

Αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού μέσα στην άνοιξη: Στόχος η απελευθέρωση όλων των κατεχόμενων, περιμένουν τα όπλα από τη Δύση