Πηγή φωτογραφίας: Wikipedia/ Ευγένιος Ντελακρουά – Web Gallery of Art
Η ακραία ξηρασία μπορεί να ήταν αυτό που έκανε τον Ατίλλα, βασιλιά των Ούννων να εισβάλλει με το λαό του στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου.
Οι ερευνητές, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Susanne Hakenbeck από το Τμήμα Αρχαιολογίας και ο καθηγητής Ulf Büntgen από το Τμήμα Γεωγραφίας βρήκαν βιοχημικές ενδείξεις ξηρασίας στους δακτυλίους ανάπτυξης των δέντρων και χρησιμοποίησαν ιστορικά και αρχαιολογικά στοιχεία για να φτάσουν στα ευρήματά τους.
«Οι Ουννικές επιδρομές στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη τον 4ο και 5ο αι. μ.Χ θεωρήθηκαν ιστορικά ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησαν στο τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», σημείωσαν οι ερευνητές. «Ωστόσο, τόσο η προέλευση των Ούννων όσο και ο αντίκτυπός τους στις ύστερες ρωμαϊκές επαρχίες παραμένουν ελάχιστα κατανοητές».
Νέα δεδομένα που ανακτήθηκαν από την ανακατασκευή του δακτυλίου των δέντρων παρέχουν πληροφορίες για τις ετήσιες αλλαγές στο κλίμα τις τελευταίες δύο χιλιετίες, δείχνοντας ότι υπήρχαν ασυνήθιστα ξηρά καλοκαίρια στην Ουγγαρία κατά τον 4ο και τον 5ο αιώνα μ.Χ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι διακυμάνσεις στο κλίμα, ειδικά οι ξηρασίες που σημειώθηκαν μεταξύ 420 και 450 μ.Χ., θα είχαν οδηγήσει σε μειωμένες αποδόσεις των καλλιεργειών και των βοσκοτόπων στην περιοχή.
«Βρήκαμε ότι οι περίοδοι ξηρασίας που καταγράφηκαν σε βιοχημικά σήματα σε δακτυλίους δέντρων συνέπεσαν με μια εντατικοποίηση της δραστηριότητας επιδρομών στην περιοχή», δήλωσε ο Ulf Büntgen, καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο του Cambridge
«Τα δεδομένα των δακτυλίων δέντρων μας δίνουν μια καταπληκτική ευκαιρία να συνδέσουμε τις κλιματικές συνθήκες με την ανθρώπινη δραστηριότητα σε ετήσια βάση», δήλωσε ο Büntgen. «Βρήκαμε ότι οι περίοδοι ξηρασίας που καταγράφηκαν σε βιοχημικά σήματα σε δακτυλίους δέντρων συνέπεσαν με μια εντατικοποίηση της δραστηριότητας επιδρομών στην περιοχή», συμπλήρωσε.
Επιπλέον, ο Hakenbeck και άλλοι ερευνητές διεξήγαγαν μια ισοτοπική ανάλυση σκελετών από την περιοχή και βρήκαν στοιχεία ότι οι Ούννοι ανταποκρίθηκαν σε δυσμενείς συνθήκες που προέκυπταν από τις κλιματικές διακυμάνσεις μεταναστεύοντας και συνδυάζοντας ποιμενικές και γεωργικές δίαιτες.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ορισμένοι Ουννικοί λαοί έκαναν σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικοπολιτικές δομές τους για να γίνουν επιδρομείς.
Μετά την άνοδο του Αττίλα στην εξουσία το 430 μ.Χ, οι Ούννοι ζήτησαν χρυσό και γη από τους Ρωμαίους. Στη συνέχεια, εισέβαλαν στη Γαλατία και τη βόρεια Ιταλία το 451 και το 452 μ.Χ., αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ιστορικές πηγές περιγράφουν τους Ούννους ως βίαιους, άπληστους και ύπουλους. Ωστόσο, αυτές οι περιγραφές δεν βασίστηκαν γενικά σε μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων.
Επιπλέον, στη μελέτη επισημαίνεται ότι οι επιδρομές των Ούννων κατά το 447, 451 και 452 μ.Χ. συνέβησαν σε ασυνήθιστα ξηρές συνθήκες και ότι οι Ούννοι μπορεί να επιτέθηκαν στις επαρχίες της Θράκης και τις Ιλλυρικές πόλεις το 422, 442 και 447 μ.Χ. για να πάρουν τρόφιμα και ζώα. από χρυσό, αλλά ότι χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για να επιβεβαιωθεί αυτό.
«Το κλίμα αλλάζει τα περιβάλλοντα που μπορούν να προσφέρουν και αυτό μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να λάβουν αποφάσεις που επηρεάζουν την οικονομία τους και την κοινωνική και πολιτική τους οργάνωση», πρόσθεσε ο Hakenbeck.
«Τέτοιες αποφάσεις δεν είναι ευθέως ορθολογικές, ούτε οι συνέπειές τους είναι απαραίτητα επιτυχείς μακροπρόθεσμα. Αυτό το παράδειγμα από την ιστορία δείχνει ότι οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο κλιματικό στρες με πολύπλοκους και απρόβλεπτους τρόπους και ότι οι βραχυπρόθεσμες λύσεις μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες μακροπρόθεσμα».
ΠΗΓΗ: The Jerusalem Post
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE