Η ελληνική αμυντική βιομηχανία ζητά το μερίδιο που της αναλογεί και της αξίζει: Παραγωγή και όχι συμπαραγωγές, λέει ο πρόεδρός της Νίκος Παπάτσας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η κόντρα με το Ισραήλ ωφελεί τη στρατιωτική βιομηχανία του Ιράν: 15 χώρες ζήτησαν από την Τεχεράνη να αγοράσουν drones και πυραύλους

Ο Νικόλαος Παπάτσας από το DELPHI: Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια για την αναδιάταξη της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας

Συμφωνία Λονδίνου – Κιέβου για την παραγωγή όπλων υπεγράφη στην Ουκρανία * Παρούσες 30 βρετανικές αμυντικές εταιρίες

Τα διαχρονικά ζητήματα που απασχολούν την ελληνική αμυντική βιομηχανία έθεσε ο Νίκος Παπάτσας, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Εταιριών Αεροδιαστημικής, Ασφάλειας & Άμυνας και Senior Partner EFA GROUP, στη ομιλία του στο 33ο Ελληνικό Οικονομικό Συνέδριο (Greek Economic Summit) του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητήριου, 5-6 Δεκεμβρίου 2022.

Ο κ. Παπάτσας αρχικά τόνισε ότι οι αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και της ασφάλειας της χώρας βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση, αλλά επισήμανε ότι οι σχετικές διαδικασίες επιταχύνθηκαν εφόσον επιβάλλονταν από τη γεωστρατηγική κατάσταση για άμεσο χρονικά αμυντικό εκσυγχρονισμό της χώρας, με αποτέλεσμα η ΕΑΒΙ να μην έχει θωρακίσει τη συμμετοχή της ακόμη.

«Πρέπει να είμαστε από τις λίγες χώρες της Ε.Ε. που δεν έχει κάποια θεσμική πολιτική να στηρίζει με τον σωστό τρόπο την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία», τόνισε ο Νίκος Παπάτσας.

Πάντως, συμφώνησαν με τον υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο κατά τη συνομιλία τους στο πάνελ με τίτλο «Η αναγέννηση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας» ότι χρειάζεται να ενταθούν οι προσπάθειες για την ανάταξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και στο ότι κάθε διαπραγμάτευση πρέπει να συμπεριλαμβάνει με ουσιαστικό τρόπο την εγχώρια συμμετοχή.

Το σωστό πρέπει να είναι και ρεαλιστικό

«Η γενική απαίτηση για 30% ελληνική συμμετοχή σε εξοπλιστικά προγράμματα και πλατφόρμες είναι μεν σημαντική, ωστόσο είναι αποπροσανατολιστική, εφόσον δεν είναι ρεαλιστική», τόνισε ο κ. Παπάτσας.

Η EΕΛΕΑΑ, σημείωσε, πρότεινε τον τρόπο αντί να εστιάζουμε σε συμπαραγωγή, να εστιάζουμε σε συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στα εξοπλιστικά προγράμματα.

«Όσον αφορά στα ευρωπαϊκά προγράμματα, δυστυχώς δεν έχουμε δει ακόμη κάποια αξιόλογη βιομηχανική συμφωνία και σίγουρα όχι συμβατή με το μέγεθος αυτών των προμηθειών. Πολλές υποσχέσεις, αμέτρητα Μνημόνια Κατανόησης-MOU για την ώρα.

Ευέλικτο σχέδιο βιομηχανικής συνεργασίας

Ευελπιστούμε να αλλάξει αυτό άμεσα και να μην συνδέονται αυτά με ακόμη καινούργιες προμήθειες», εξήγησε ο κ. Παπάτσας, προτείνοντας π.χ. οι γαλλικές εταιρίες να επιτύχουν μια 30% επιστροφή και όχι αναγκαστικά συμπαραγωγή είτε προσφέροντας προϊόν ή/και υπηρεσία στις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις, είτε ανοίγοντας την πόρτα στην ΕΑΒΙ να εισέλθει στη διεθνή εφοδιαστική αλυσίδα γαλλόφωνων χωρών. Χρειάζεται ένα ευέλικτο σχέδιο για υποχρέωση Βιομηχανικής Συνεργασίας, είπε.

Ο κ. Παπάτσας έδωσε μάλιστα για την Ελλάδα δύο τελείως διαφορετικά παραδείγματα: «Χώρα εκτός Ευρώπης, μέλος του ΝΑΤΟ, έχει πάρει στην Ελλάδα πάνω από $4 δις δολάρια σε συμβάσεις μέσω διακρατικών συμφωνιών και μέσα σε 15-20 χρόνια κατάφερε μέσω Προγραμμάτων Ασφάλειας Εφοδιασμού και ΑΩ να παραχθεί πλούτος μέσω εξαγωγών στην Ελλάδα, συνολικά $2.2 δισ.. Δηλαδή 55% επιστροφή!

Άλλη δε εταιρεία από την ίδια χώρα, έκανε βασικό της υποκατασκευαστή την πολύ αξιόλογη ΙΝΤΡΑΚΟΜ στα PATRIOT πέρα και μετά από τα ΑΩ, και σήμερα ακόμη αποτελεί μέρος των εσόδων της συγκεκριμένης αξιόλογης ελληνικής εταιρείας».

Αντιθέτως, ψάχνοντας κάποια φωτεινά παραδείγματα από Ευρωπαϊκές εταιρίες (που ακόμη πιο εύκολα ξεγλιστράνε από υποχρεώσεις βιομηχανικής συνεργασίας) ειλικρινά δεν μπορεί κανείς να δει παρά κάποια κατακερματισμένα υποκατασκευαστικά έργα προσωρινής διάρκειας.

Κανένας εξαγωγικός πρωταθλητής, κανένα διαρκές υποκατασκευαστικό έργο ή μακροχρόνια συμμετοχή στην εφοδιαστική αλυσίδα του προμηθευτή για έργα τεχνολογικού επιπέδου».

Κάντο όπως το F-35

Στο πως σήμερα μέσα από τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα μπορούμε να δούμε το μέλλον, ο κ. Παπάτσας ανέλυσε το εξής παράδειγμα: «Tο F-35 διεθνώς δεν είναι απλά ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς αλλά έχει σχεδιασθεί ειδικότερα για να είναι μια πλατφόρμα βιομηχανικής συνεργασίας με μια απέραντη εφοδιαστική αλυσίδα που συνδέει 15 κράτη. Όλες μα όλες οι χώρες που συμμετέχουν στην εφοδιαστική αλυσίδα έχουν εκ προοιμίου εκτεταμένο βιομηχανικό έργο. Το συγκεκριμένο αεροσκάφος εισάγει και ΔΙΑΧΕΕΙ τις τεχνολογίες του μέλλοντος όπως π.χ. τις δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις κλπ».

Έχουμε την τεχνογνωσία

Η Ελλάδα, συμπλήρωσε ο κ. Παπάτσας, έχει εταιρίες που μπορούν να συμμετέχουν και στον τομέα της ευρωπαϊκής διαστημικής βιομηχανίας κάνοντας συμπράξεις στρατηγικής συμμαχίας. «Ως Ένωση Ελληνικών Εταιριών Αεροδιαστημικής Ασφάλειας & Άμυνας (Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α.) με 44 εταιρίες μέλη, ενεργές και με δραστηριότητες στον χώρο της άμυνας που αποτελούν το 95% της ΕΑΒΙ, προτιθέμεθα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και με την ΕΒΙΔΙΤΕ (Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών), για να παρέχουμε μεγαλύτερη γκάμα επιλογών σε προϊόντα και υπηρεσίες στους συναφείς και αλληλένδετους χώρους της άμυνας και της αεροδιαστημικής.

Η ιστορική συγκυρία επιβάλλει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας ώστε οι εταιρίες της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας να αδράξουν την ευκαιρία και να συμμετέχουν άμεσα στις εξελίξεις για νέα κοινή ευρωπαϊκή αμυντική προσέγγιση ενοποιημένων προμηθειών κάτω από την NSPA και OCCAR.

Και έκλεισε την παρέμβασή του προτείνοντας τη συνεργασία των υπουργείοων Ανάπτυξης, Ψηφιακής Πολιτικής και Άμυνας με στόχο την ενίσχυση του ρόλου της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ), αλλά και τη μεγαλύτερη άντληση ευρωπαϊκών κονδυλίων για την Έρευνα και την Ανάπτυξη.