Η άνοδος και η πτώση των Ιλλουμινάτι: Η κουκουβάγια της θεάς Αθηνάς, η στρατολόγηση και οι υπόγειες διαδρομές στο σήμερα
Από τα τέλη του 18ου αιώνα χρονολογείται η ιστορία των Ιλλουμινάτι. Photo screenshot via youtube
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Adam Weishaupt ήταν καθηγητής του Κανονικού Δικαίου και της πρακτικής φιλοσοφίας, ο οποίος έγινε μη κληρικός καθηγητής στους Ιησουίτες, ένα τάγμα που διαλύθηκε από τον Πάπα Κλήμη XIV το 1773 με την έκδοση της παπικής σύνταξης Dominus ac Redemptor.
Ο Weishaupt έγινε βαθιά αντικληρικός, αποφασίζοντας να προωθήσει τη διάδοση του «Διαφωτισμού», του πνευματικού και φιλοσοφικού κινήματος που προώθησε ιδέες βασισμένες στην αναζήτηση της γνώσης που αποκτήθηκε μέσω της λογικής και των αποδείξεων των αισθήσεων, της ανθρώπινης ευτυχίας, της αδελφότητας, της ελευθερίας. , την ανοχή και τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους.
Ακολουθώντας ένα σύστημα τάξεων και βαθμών που βασίζονται στον Τεκτονισμό, ο Weishaupt ίδρυσε μια οιονεί μασονική κοινωνία το 1776 που ονομάζεται Bund der Perfektibilisten, ή Σύμφωνο της Τελειότητας (Perfectibilists), αλλά αργότερα αυτό άλλαξε σε Illuminatenorden ή Τάγμα των Illuminati το 1778.
Τα ιδρυτικά μέλη υιοθέτησαν την Κουκουβάγια της Αθηνάς ως σύμβολο της ομάδας, με κάθε μέλος να παίρνει ένα ψευδώνυμο. Ο Weishaupt πήρε το όνομα Σπάρτακος, ενώ οι μαθητές του Massenhausen, Bauhof, Merz και Sutor πήραν το όνομα του Αίαντα (Ajax), του Agathon, του Tiberius και του Erasmus Roterodamus.
Ο Weishaupt εντάχθηκε σε μια μασονική στοά το 1777, όπου χρησιμοποίησε τον Τεκτονισμό για να στρατολογήσει νέα μέλη στην κοινωνία του, προωθώντας τη δική του ατζέντα ως καθαρή τεκτονική βασισμένη στην «τελειοποίηση της ανθρώπινης φύσης» μέσω της επανεκπαίδευσης για την επίτευξη μιας κοινοτικής κατάστασης με τη φύση, χωρίς κυβέρνηση κυριαρχία και οργανωμένη θρησκεία.
Η διαδοχή του Καρόλου Θεοδώρου στο Δουκάτο και του Πρίγκιπα-εκλέκτορα της Βαυαρίας το 1777 είχε αρχικά οδηγήσει σε φιλελευθεροποίηση στάσεων και νόμων, αλλά οι αυλικοί και οι κληρικοί έπεισαν τον μονάρχη να καταστείλει τη φιλελεύθερη σκέψη, οδηγώντας σε δυσαρέσκεια μεταξύ των μορφωμένων τάξεων που παρείχαν τέλεια έδαφος για τους Illuminati να βρουν νέα μέλη.
H στρατολόγηση και οι ευνοημένοι
Η στρατολόγηση επικεντρώθηκε σε υποψηφίους που ήταν πλούσιοι, που είχαν ενδιαφέρον να προχωρήσουν μέσω της εκπαίδευσης και σε όσους είχαν επιρροή ή θέσεις στην κοινωνία και σε άλλες μασονικές στοές.
Αναζητήθηκαν ενεργά χριστιανοί καλού χαρακτήρα, αλλά οι Εβραίοι, οι ειδωλολάτρες, οι μοναχοί και οι γυναίκες αποκλείστηκαν από τη συμμετοχή.
Εκείνη την εποχή, το Τάγμα είχε τρεις βαθμούς μελών, τον αρχάριο, τον Μινερβάλ και τον Φωτισμένο Μινερβάλ, μέσω του οποίου τα ευνοημένα μέλη εισήχθησαν στο κυβερνών συμβούλιο ή στον Άρειο Πάγο.
Το 1782, ο Adolph Freiherr Knigge, ηγετικό μέλος και εκπρόσωπος του Τάγματος αναμόρφωσε τους Illuminati με ένα νέο σύστημα βαθμών διατεταγμένο σε τρεις τάξεις: The Nursery, The Masonic Grades (Apprentice, Companion και Master) και The Mysteries.
Μέχρι το 1784, το Τάγμα έφτασε κάπου μεταξύ 650 και 2.500 μέλη (συμπεριλαμβανομένων των μασονικών στοών που υποτίθεται ότι έλεγχαν οι Illuminati), με ισχυρούς ευεργέτες μεταξύ των τάξεων όπως ο Karl August, Μεγάλος Δούκας της Saxe-Weimar-Eisenach, Ernest II, Δούκας του Saxe-Gotha. -Altenburg, δούκας Ferdinand του Brunswick-Wolfenbüttel, κόμης Metternich του Koblenz και κόμης Pálffy von Erdöd, καγκελάριος της Ουγγαρίας.
Οι Ροδόσταυροι
Ο Weishaupt ήθελε να κρατήσει μυστική την ύπαρξη του Τάγματος από τους Ροδόσταυρους (ένα ανταγωνιστικό κίνημα που προώθησε τον μυστικισμό και την εσωτερική σοφία που παραδόθηκαν από την αρχαιότητα), αλλά αυτό ελάχιστα απέτρεψε τους Ροδόσταυρους να καταγγείλουν ανοιχτά τους Ιλλουμινάτι ως μασονική αίρεση που προσπαθούσε να υπονομεύσει τον Χριστιανισμό ακολουθώντας τον αθεϊσμό και μετατρέποντας τον Τεκτονισμό σε πολιτικό σύστημα με επαναστατικές τάσεις.
Καθώς οι Illuminati αγκάλιασαν τον Τεκτονισμό και επεκτάθηκαν έξω από τη Βαυαρία, το συμβούλιο των Αρεοπαγιτών αντικαταστάθηκε από ένα αναποτελεσματικό «Συμβούλιο των Επαρχιών».
Οι Αρεοπαγίτες, ωστόσο, παρέμειναν ως ισχυρές φωνές μέσα στο Τάγμα και άρχισαν να τσακώνονται προκαλώντας εσωτερική διαφωνία με τον Weishaupt, ο οποίος συκοφάντησε ιδιωτικά τους αντιληπτούς εχθρούς του προκαλώντας τη διάσπαση του Τάγματος.
Η παρακμή των Illuminati προκλήθηκε από την αδιακρισία ορισμένων μελών, τα οποία επέκριναν τη μοναρχία με αποτέλεσμα η ύπαρξη των Τάξεων να γίνει ευρύτερα γνωστή, μαζί με τα ονόματα πολλών σημαντικών μελών.
Το Τάγμα κατηγορήθηκε επίσης για αρκετές αντιθρησκευτικές δημοσιεύσεις και κείμενα που ερμηνεύτηκαν ως στασιαστικά, με αποτέλεσμα ο Κάρολος Θεόδωρος και η κυβέρνησή του να απαγορεύσουν όλες τις μυστικές εταιρείες το 1784.
Στην εξορία
Ως απάντηση στο κυβερνητικό διάταγμα, ο Weishaupt τράπηκε σε φυγή, αφήνοντας πίσω τα έγγραφα των Διαταγών και την εσωτερική αλληλογραφία, η οποία κατασχέθηκε και δημοσιοποιήθηκε το 1787, προκαλώντας τη διάσπαση των μελών των Illuminati.
Στην εξορία του, ο Weishaupt θα έγραφε μια σειρά έργων για τους Ιλλουμινάτι, συμπεριλαμβανομένων των A Complete History of the Persecution of the Illuminati in Bavaria (1785), A Picture of Illuminati (1786), An Apology for the Illuminati (1786) και An Improved System of Illuminism (1787), μέχρι τον θάνατό του το 1830.
Μεταξύ 1797 και 1798, τα Memoirs του Augustin Barruel Illustrating the History of Jacobinism και τα Proofs of a Conspiracy του John Robison δημοσίευσαν τη θεωρία ότι οι Illuminati είχαν επιζήσει και αντιπροσώπευαν μια συνεχιζόμενη διεθνή συνωμοσία, συμπεριλαμβανομένου του αβάσιμου ισχυρισμού ότι το Τάγμα της Γαλλικής Επανάστασης βρισκόταν σε εξέλιξη.
Αρκετές σύγχρονες αδελφικές οργανώσεις ισχυρίζονται ότι κατάγονται από τους αρχικούς Βαυαρούς Illuminati, χρησιμοποιώντας ανοιχτά το όνομα “Illuminati” ή “The Illuminati Order”, αλλά δεν υπάρχει γνωστή προέλευση ή ιστορική σύνδεση που να υποδηλώνει ότι αυτές οι σύγχρονες οντότητες συνδέονται με το ιστορικό Τάγμα.
Πηγή: heritagedaily.com
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE