Βακτήρια θα μπορούσαν να επιβιώσουν στον «ξηρό πάγο» του Άρη για τουλάχιστον 280 εκατ. χρόνια [μελέτη]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Νέα ολιγοήμερη αναβολή για την πρώτη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του Starliner: Το διακύβευμα, ο ανταγωνισμός και τα προβλήματα [video]

Ανθρωποι στον ‘Αρη: Παγκόσμιο συνέδριο στις ΗΠΑ για την πρώτη μόνιμη και βιώσιμη αποικία στον Κόκκινο Πλανήτη [video]

Καλά νέα 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη! Αποκαταστάθηκε ύστερα από πέντε μήνες η επικοινωνία της NASA με το διαστημικό σκάφος Voyager 1 [video]

Νέα έρευνα δείχνει ότι ίχνη αρχαίας αρειανής ζωής θα μπορούσαν να υπάρχουν κρυμμένα κάτω από την επιφάνεια του Άρη, ασφαλή από την επιβλαβή ακτινοβολία.

Όπως τραγούδησε κάποτε ο Έλτον Τζον, «Ο Άρης δεν είναι το είδος του τόπου για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου· στην πραγματικότητα, είναι κρύος σαν την  κόλαση». Ωστόσο, νέα έρευνα δείχνει ότι το αρειανό ψύχος θα μπορούσε να επιτρέψει στα βακτήρια να επιβιώσουν έως και 280 εκατομμύρια χρόνια κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη.

Το εύρημα εγείρει ελπίδες ότι ίχνη αρχαίας ζωής – ή ακόμα και βιώσιμοι οργανισμοί  θα μπορούσαν να βρεθούν κάποια μέρα στον Κόκκινο Πλανήτη.

Στη μελέτη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ένα βακτήριο της Γης, το Deinococcus radiodurans, είναι τόσο ανθεκτικό στην ακτινοβολία που μπορεί να διαχειριστεί το ισοδύναμο 280 εκατομμυρίων ετών της ακτινοβολίας που υπάρχει 33 πόδια (10 μέτρα) κάτω από την επιφάνεια του Άρη. Ο  μικροοργανισμός, ο οποίος έχει βρεθεί να ευδοκιμεί σε πυρηνικούς αντιδραστήρες στη Γη, θα μπορούσε να διαρκέσει ακόμη και 1,5 εκατομμύριο χρόνια στην επιφάνεια του Άρη, η οποία βομβαρδίζεται συνεχώς με κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία.

Το κλειδί για αυτήν την επιβίωση είναι το ξηρό, κρύο περιβάλλον του Άρη. Όταν αποξηρανθεί και καταψυχθεί στους μείον 110,2 βαθμούς Φαρενάιτ (μείον 79 βαθμοί Κελσίου) – η θερμοκρασία του ξηρού πάγου και των περιοχών υψηλότερου γεωγραφικού πλάτους του Άρη – το D. radiodurans “γίνεται εκπληκτικά, αστρονομικά ανθεκτικό στην ακτινοβολία”, δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Michael Daly . γενετιστής και ειδικός στη βιολογία ακτινοβολίας στο Πανεπιστήμιο Uniformed Services στο Μέριλαντ.

Αντοχή στην ακτινοβολία

Ο Daly  και οι συνεργάτες του στέγνωσαν και πάγωσαν το D. radiodurans και στη συνέχεια βομβάρδισαν τα βακτήρια τόσο με ακτινοβολία γάμμα όσο και με ακτινοβολία πρωτονίων, μιμούμενοι την κοσμική ακτινοβολία από το βαθύ διάστημα και την ηλιακή ακτινοβολία από τον ήλιο. Βρήκαν ότι το αποξηραμένο και κατεψυγμένο D. radiodurans θα μπορούσε να επιβιώσει σε μια εκπληκτική ακτινοβολία 140.000 γκρι. Αυτή είναι ισοδύναμη με τη δόση από 1,5 εκατομμύριο χρόνια στην επιφάνεια του Άρη και 280 εκατομμύρια χρόνια 33 πόδια κάτω από την επιφάνεια, όπου η μόνη ακτινοβολία είναι από τη ραδιενεργή αποσύνθεση εντός των πετρωμάτων και των ορυκτών.

Οι οργανισμοί επιβιώνουν από την ακτινοβολία με δύο τρόπους, δήλωσε στο Live Science ο συν-συγγραφέας της μελέτης Brian Hoffman , χημικός στο Πανεπιστήμιο Northwestern. Πρώτον, έχουν πολλαπλά αντίγραφα του γονιδιώματός τους, παρέχοντας ένα αντίγραφο ασφαλείας για τυχόν κομμάτια που έχουν καταστραφεί από την ακτινοβολία. Δεύτερον, συσσωρεύουν μεγάλες ποσότητες αντιοξειδωτικών μαγγανίου, τα οποία αιχμαλωτίζουν επιβλαβή μόρια που δημιουργούνται από την ακτινοβολία. Η σύλληψη αυτών των μορίων αποτρέπει τη βλάβη στις πρωτεΐνες που επιδιορθώνουν το DNA για τον οργανισμό.

«Το DNA είναι οργανωμένο για να επισκευάζεται και αυτά τα αντιοξειδωτικά μαγγανίου προστατεύουν τις πρωτεΐνες που κάνουν την επισκευή», είπε ο Χόφμαν.

Ζωή στον Άρη

Το ρόβερ Perseverance της NASA ερευνά μια βραχώδη προεξοχή στον κρατήρα Jezero του Άρη, αναζητώντας πιθανά σημάδια αρχαίας μικροβιακής ζωής.

Το D. radiodurans εξελίχθηκε στη Γη, όπου η ατμόσφαιρα προστατεύει τον πλανήτη και τους οργανισμούς του από τη χειρότερη ακτινοβολία. (Το βακτήριο πιθανότατα εξελίχθηκε για να αντέχει σε ζημιές κατά τη διάρκεια ξηρών περιόδων και η αντίσταση στην ακτινοβολία είναι απλώς μια παρενέργεια αυτής της εξέλιξης, είπε ο Νταλί.) Οποιοδήποτε βακτήριο του Άρη θα έπρεπε να εξελιχθεί σε ένα περιβάλλον χωρίς αυτή την προστασία και πιθανότατα θα έπρεπε να εξελιχθεί παρόμοια αντίσταση στην ακτινοβολία, είπε ο Χόφμαν.

Τα ευρήματα πρέπει να μελετηθούν για την πρόληψη της μόλυνσης του Άρη με βακτήρια της Γης, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης. Οποιοσδήποτε D. radiodurans έκανε μια βόλτα με ένα ρόβερ του Άρη πιθανότατα θα επιζούσε από το ταξίδι από τη Γη στον Κόκκινο Πλανήτη. (Άλλοι μικροοργανισμοί, όπως το Escherichia coli και ορισμένα είδη Bacillus , θα μπορούσαν επίσης να διαρκέσουν χιλιάδες χρόνια στην επιφάνεια του Άρη εάν στεγνώσουν και αποξηρανθούν, διαπίστωσαν οι ερευνητές.)

Καθώς περισσότερες αποστολές στοχεύουν στην επιστροφή δειγμάτων από τον Άρη στη Γη, θα είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι μικροοργανισμοί της Γης δεν θα μεταφερθούν κατά λάθος στον Άρη και στη συνέχεια δεν θα μπερδευτούν ως εξωγήινοι, δήλωσε ο John Rummel , ανώτερος επιστήμονας στο Ινστιτούτο SETI και πρώην αξιωματικός πλανητικής προστασίας. για τη NASA. Ο Rummel δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη, αλλά επέβλεψε την επιμέλειά της στο περιοδικό Astrobiology .

“Ο τουριστικός οργανισμός μετ’ επιστροφής είναι ένα πρόβλημα εδώ”, είπε ο Rummel. «Και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το πώς θα το αντιμετωπίσουμε αυτό».

Με πληροφορίες από livescience.com, Στεφανία Παππά

Θανατηφόρος ιός μετατρέπει τα περιστέρια σε «ζόμπι»: Στρίβει ο λαιμός τους, τρέμουν τα φτερά τους