Οι πρώτες ρωγμές στην ελίτ του Ιράν; Ο πρώην πρόεδρος της βουλής ζητεί επανεξέταση της πολιτικής για το χιτζάμπ
FILE PHOTO: Πρώην πρόεδρος του ιρανικού κοινοβουλίου και ουδόλως “περιστέρι” εντός του καθεστώτος των μουλάδων επί δεκαετίες, ο Αλί Λαριτζανί. Screenshot via YouTube
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Συλλυπητήρια των ΗΠΑ για τον θάνατο του Ιρανού προέδρου Ραϊσι: Συνοδευόμενα με δήλωση υποστήριξης στον αγώνα του ιρανικού λαού για ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες
Τεχνική βλάβη ο λόγος συντριβής του ελικοπτέρου; Έρευνα για τα αίτια που οδήγησαν στον θάνατο τον Ιρανό πρόεδρο Ραϊσί διέταξε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων
Οι πρώτες ρωγμές άρχισαν να εμφανίζονται στην πολιτική ελίτ του Ιράν σε σχέση με το πρωτοφανές κύμα αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων που διαρκεί ένα μήνα, με ένα ανώτερο στέλεχος να ζητά επανεξέταση της επιβολής του υποχρεωτικού νόμου για το χιτζάμπ.
Παράλληλα, λέει πως το καθεστώς πρέπει να αναγνωρίσει οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν μετά τον θάνατο της 22χρονης Μάχσα Αμινί, έχουν βαθιές πολιτικές ρίζες και δεν είναι απλώς προϊόν ανάμιξης των ΗΠΑ ή του Ισραήλ.
Η έκκληση για αυτοσυγκράτηση προήλθε από τον Αλί Λαριτζάνι, πρώην πρόεδρο του ιρανικού κοινοβουλίου και αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή του ισλαμικού κατεστημένου επί δεκαετίες.
Ωστόσο, το ύφος και η ουσία της παρέμβασής του έρχεται σε αντίθεση με τη συνεχιζόμενη αδιάλλακτη γραμμή του ανώτατου ηγέτη, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, του κοινοβουλίου και των δυνάμεων ασφαλείας που συντονίζουν τις προσπάθειές τους για να α υπονομεύσουν την αξιοπιστία των όσων καταγγέλλει η οικογένειας της κουρδικής καταγωγής 22χρονης Αμινί, που πέθανε αφότου συνελήφθη από την αστυνομία για ανάρμοστη εμφάνιση τον περασμένο μήνα, προκαλώντας κύμα διαμαρτυριών σε ολόκληρη τη χώρα.
Τα μπλακ άουτ στο Διαδίκτυο συνεχίζονται σε μια προσπάθεια να σταματήσουν τη συγκέντρωση των διαδηλωτών, καθώς γίνεται όλο και πιο σαφές ότι πολλοί στους δρόμους δεν ενδιαφέρονται πλέον μόνο για την αστυνόμευση του χιτζάμπ, αλλά θέλουν την ανατροπή του καθεστώτος.
Το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ιράν, με έδρα το Όσλο, είπε ότι ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τους 200.
- Ένας γνωστός μεταρρυθμιστής πολιτικός, ο Mostafa Tajzadeh, καταδικάστηκε επίσης σε οκτώ χρόνια φυλάκιση για συνωμοσία κατά του καθεστώτος. Ο Αλί Σαλεχί, γενικός εισαγγελέας της Τεχεράνης, δήλωσε ότι έχουν εκδοθεί 60 κατηγορίες εναντίον ταραχοποιών στην πρωτεύουσα.
Αλλά σε μια ένδειξη ότι η μονοδιάστατη σκληρή γραμμή του καθεστώτος δεν είναι καθολική, ο Λαριτζάνι έσπασε μια μακρά περίοδο σιωπής αμφισβητώντας την υπερβολική κρατική επιβολή του χιτζάμπ – αυτό δηλαδή που οδήγησε στον θάνατο του Αμινί.
Σε μια μακροσκελή συνέντευξη σε ιρανικό ειδησεογραφικό site , προειδοποίησε ότι ο εξτρεμισμός στην επιβολή των κοινωνικών ηθών οδηγεί σε εξτρεμιστικές αντιδράσεις.
«Το χιτζάμπ έχει πολιτιστική λύση, δεν χρειάζεται διατάγματα και δημοψηφίσματα. Εκτιμώ τις υπηρεσίες της αστυνομίας και της Basij [παραστρατιωτικής πολιτοφυλακής], αλλά αυτό το βάρος να ενθαρρύνουν την χρήση του χιτζάμπ δεν πρέπει να τους ανατεθεί», είπε.
«Μην αμφιβάλλετε ότι όταν ένα πολιτιστικό φαινόμενο γίνεται ευρέως διαδεδομένο, η άκαμπτη απάντηση σε αυτό δεν είναι η θεραπεία. Οι άνθρωποι και οι νέοι που βγαίνουν στο δρόμο είναι δικά μας παιδιά. Σε μια οικογένεια, αν ένα παιδί διαπράξει ένα έγκλημα, προσπαθούν να το οδηγήσουν στον σωστό δρόμο, η κοινωνία χρειάζεται περισσότερη ανοχή».
Και πρόσθεσε: «Είναι σαν ένα άτομο να έχει ημικρανία, αλλά του γράφουμε μια συνταγή σαν σε άτομο με καρδιακή νόσο και όλες οι αρτηρίες του είναι κλειστές. Στο θέμα του χιτζάμπ, ήμασταν σε αυτή την κατάσταση».
Ο Λαριτζάνι επεσήμανε ότι κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του Σάχη πριν από το 1979, το χιτζάμπ δεν ενθαρρύνθηκε, αλλά πολλές γυναίκες φορούσαν χιτζάμπ εθελοντικά.
«Ισλαμική κυβέρνηση σημαίνει ότι οι άνθρωποι διαχειρίζονται μόνοι τους τις υποθέσεις τους. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη. Αν τις υποθέσεις τις διαχειρίζονται οι άνθρωποι, τα ταλέντα τους θα ανθίσουν.
«Το πρόβλημα είναι ότι αν σε μια κοινωνία, οι νέοι δεν εφαρμόζουν σωστά μια από τις αποφάσεις της σαρία από πνευματική και κοινωνική άποψη, αυτό δεν είναι 100% λάθος».
Απέρριψε επίσης την ευρέως διαδεδομένη θεωρία ότι η ισλαμική κοινωνία του Ιράν μπορεί να καταρρεύσει με τον τρόπο που η Ανδαλουσία –σύμφωνα με ορισμένους μελετητές– περιήλθε στον Χριστιανισμό τον 15ο αιώνα λόγω της άρσης της απαίτησης να φορούν χιτζάμπ.
Ο Λαριτζάνι υπήρξε κεντρικό πρόσωπο στην ιρανική πολιτική σκηνή για δεκαετίες. Του απαγορεύτηκε να διεκδικήσει την προεδρία πέρυσι, φαινομενικά επειδή κρίθηκε ότι δεν έχει τα προσόντα, αλλά στην πραγματικότητα λόγω της απειλής που έθετε στον νικητή, Ebrahim Raisi, τον υποψήφιο που προτιμούσε ο ανώτατος ηγέτης.
Η κριτική εισχωρεί επίσης στον έντονα λογοκριμένο Τύπο που απομακρύνεται από την καταγγελία των ταραχών και απορρίπτει την άποψη πως… δεν υπάρχουν διαμαρτυρίες. «Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε επίπεδο διακυβέρνησης στη χώρα μας δεν βασίζεται ούτε στη διάκριση των εξουσιών ούτε [τη συμπερίληψη] μιας ποικιλομορφίας προοπτικών στη διαχείριση», αναφέρει ένα άρθρο στην καθημερινή Jomhuri-ye Eslami.
«Είμαστε μάρτυρες των συνεπειών μιας μη περιεκτικής άποψης [της διακυβέρνησης] στη χώρα μας τους τελευταίους 14 μήνες», ανέφερε.
Με πληροφορίες από The Guardian
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE