Πετρίδης για την Τουρκία: Δεν θα ακολουθήσουμε το παιγνίδι των εντυπώσεων και των απειλών
Ο Υπουργός Άμυνας Χαράλαμπος Πετρίδης, στο μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ Δημήτρη Χαραλάμπους. Φωτογραφία Υπουργείο Άμυνας Κυπριακής Δημοκρατίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δηλώνουμε ότι δεν παρεκκλίνουμε από την σταθερή δέσμευσή μας για επίλυση του κυπριακού προβλήματος, η οποία θα εδράζεται στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και στις αρχές και αξίες της ΕΕ και δεν θα υποκύψουμε, δεν θα παρασυρθούμε και δεν θα ακολουθήσουμε την Άγκυρα στη διολίσθηση σε ένα παιχνίδι δημιουργίας εντυπώσεων, τετελεσμένων, τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Άμυνας Χαράλαμπος Πετρίδης.
Στον επιμνημόσυνος λόγο του, στο Μνημόσυνο του ήρωα του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ Δημήτρη Χαραλάμπους, ο κος Πετρίδης επεσήμανε ακόμη πως
“Η αδιάλλακτη στάση της τουρκικής ηγεσίας, η οποία κλιμακώνει τις προκλήσεις και συνεχίζει αμείωτα την αναθεωρητική της πολιτική, αποτελεί τροχοπέδη στη δική μας βούληση. Οι πρωτοβουλίες επαναπροσέγγισης για επανέναρξη του διαλόγου που αναλαμβάνουμε, υπονομεύονται συστηματικά από την Άγκυρα με ακραίες δηλώσεις, σε ένα παιχνίδι δημιουργίας εντυπώσεων, τετελεσμένων και προώθησης του νεοοθωμανικού οράματος, που επιδιώκει να επιβάλει στον ελληνικό χώρο και στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Δεν θα υποκύψουμε, δεν θα παρασυρθούμε και δεν θα ακολουθήσουμε την Άγκυρα σ’ αυτήν τη διολίσθηση. Μέσα από τα ισχυρά πλέγματα συμμαχιών και συνεργασιών που έχουμε αναπτύξει στο περιφερειακό και διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, βασιζόμενοι στο διεθνές δίκαιο και αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα διπλωματικά μέσα, υψώνουμε ασπίδα προστασίας. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινούμαστε για όσο οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται.”
Ο επιμνημόσυνος λόγος του ΥΠΑΜ:
” «Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες το αίμα
του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει
Ελευθερία
Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο
Ελευθερία
για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος»
Ακουμπώντας με ευλάβεια στα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη, όπως αυτά αποτυπώνονται στους στίχους του ποιήματος και με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και υπερηφάνειας, συγκεντρωθήκαμε σήμερα στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Λιμνάτι, για να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής με τον προσήκοντα σεβασμό, στο άξιο τέκνο της ελευθερίας της Κύπρου Δημήτρη Χαραλάμπους.
Σε αυτόν που ευθυτενής και αγέρωχος βάδισε στον δρόμο του καθήκοντος, θέτοντας ως μοναδικό του στόχο την υπεράσπιση των ιδανικών της πατρίδας, την απελευθέρωση και την εθνική αξιοπρέπεια.
O Δημήτρης Χαραλάμπους γεννήθηκε το 1925 στο Λιμνάτι, στην πολυμελή οικογένεια του Χαράλαμπου Αναστάση και της Διαμαντούς Παπαπέτρου. Μαζί με τα αδέλφια του Αναστάση, Κώστα, Νικόλα, Βασίλη, Αιμίλιο, Ελένη και Δέσποινα μεγάλωσαν σε δύσκολες συνθήκες και με πολλές στερήσεις, αλλά με πολλή αγάπη και στοργή.
Μετά την ολοκλήρωση των μαθητικών του σπουδών ακολούθησε το επάγγελμα του οικοδόμου και αναμείχθηκε ενεργά στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Γαλουχήθηκε από μικρή ηλικία με τα διδάγματα της ορθόδοξης πίστης και τα ιδεώδη και ιδανικά του Ελληνισμού. Τις ίδιες αρχές και ιδανικά που ενέπνευσαν τον ιερό αγώνα της ΕΟΚΑ. Τότε που ο κυπριακός Ελληνισμός βίωσε στιγμές ηρωισμού και αυτοθυσίας όμοιες με αυτές από το έπος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Η προαιώνια ελληνική λεβεντιά και η βαθιά αγάπη για την Ελλάδα μπόλιασε τις ψυχές των Ελλήνων της Κύπρου και διατράνωσε την επιθυμία για απελευθέρωση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Αγγλοκρατίας δεν έπαψαν να αξιώνουν με υπομνήματα, τηλεγραφήματα, και αυθόρμητες διαδηλώσεις τον πόθο τους για αυτοδιάθεση και ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.
Οι νέοι και οι νέες ξεχύνονταν στους δρόμους και με την ανόθευτη φωνή, και τη χειμαρρώδη τους διάθεση βροντοφώναζαν την επιθυμία τους για ένωση. Το αγνό νεανικό τους πάθος συσπείρωνε ακόμα περισσότερο τον κυπριακό λαό και φούντωνε ακόμα πιο πολύ την ανάγκη του για ελευθερία.
Όπως ένα ορμητικό ποτάμι που κατεβαίνει βοερό και προχωράει ολοένα, χωρίς να στερεύει ποτέ, που θεριεύει αντλώντας δύναμη απ’ την πηγή του και δραπετεύει από δάση, παρασύροντας ό,τι βρίσκεται στο διάβα του.
Όπως ένα κύμα που ταξιδεύει χιλιόμετρα και κτυπά αδιάκοπα και ακούραστα τα κοφτερά βράχια, μέχρι που τα αλλοιώνει, τα φθείρει, τα λειαίνει και τελικά τα εξαφανίζει.
«Βράχε, με λεν Εκδίκηση», γράφει ο ποιητής μας Αριστοτέλης Βαλαωρίτης μετά την επανάσταση του 21.
«Μ’ επότισεν ο χρόνος
χολή και καταφρόνεση. Μ’ ανάθρεψεν ο πόνος.
Ήμουνα δάκρυ μια φορά, και τώρα, κοίταξέ με,
έγινα θάλασσα πλατιά. Πέσε, προσκύνησέ με».
Το έργο που αναλήφθηκε ήταν πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο. Η βούληση όμως, η αποφασιστικότητα και η πίστη στο δίκαιο του αγώνα ήταν ανυπέρβλητες.
Τον Ιούλιο του 1956, ήρθε η σειρά και του Δημήτρη Χαραλάμπους. Έδωσε τον όρκο και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ. Συνδέθηκε αμέσως με την ανταρτική ομάδα της περιοχής του. Υπήρξε σύνδεσμος της οργάνωσης, αναλάμβανε χρέη οδηγού των ομάδων, καθώς και την τροφοδοσία τους. Έλαβε επίσης μέρος σε ενέδρες εναντίον των Άγγλων στο δρόμο Λεμεσού – Αμιάντου.
Επτά μήνες αργότερα, κατά τη διεξαγωγή έρευνας από Άγγλους στρατιώτες στο χωριό του, τους οποίους συνόδευε καταδότης κατάφερε να ξεφύγει, ενώ άλλα τοπικά στελέχη της ΕΟΚΑ συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στα κρατητήρια. Λίγες μέρες μετά συνελήφθη και ο ίδιος και αφού κρατήθηκε για 17 μέρες απολύθηκε.
Ακολούθως ορίστηκε υπεύθυνος της ΕΟΚΑ στο Λιμνάτι και έδρασε με τους υπόλοιπους αντάρτες, που κρύβονταν στο «Σπήλαιο του Κουταλιανού» και άλλα κρησφύγετα στην γύρω περιοχή. Είχε εντοπιστεί αρκετές φορές από τους Άγγλους κατά τις μετακινήσεις του, αλλά δεν αποκαλύφθηκε και κατάφερνε έτσι να διαφύγει της σύλληψης. Το σπίτι του χρησιμοποιήθηκε για την απόκρυψη υλικού της ΕΟΚΑ και σε ορισμένες περιπτώσεις για την κατασκευή αυτοσχέδιων ναρκών που χρησιμοποιήθηκαν σε ανατινάξεις και δολιοφθορές. Πάντα στο πλευρό του, συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης, η σύζυγός του Άρτεμις, η οποία φρόντιζε για τη σίτιση των ανταρτών και το πλύσιμο των ρούχων τους.
Στις 13 Οκτωβρίου 1958, έλαβε οδηγία να οργανώσει την επίσκεψη και να συνοδεύσει τον τομεάρχη του στη Λάνια. Στην περιοχή Κοκκινόγεια οι Άγγλοι είχαν στήσει ενέδρα. Ακολούθησε μάχη με ανταλλαγή πυρών, από τα οποία ο Δημήτριος Χαραλάμπους έπεσε μαχόμενος.
Από εκείνη τη στιγμή η σύζυγός του έπρεπε, εκτός από μάνα, να σταθεί και σαν πατέρας στα 2 παιδιά τους, τον Μιλτιάδη και την Ηρούλα, και να τα μεγαλώσει με τις ίδιες αρχές και αξίες, για τις οποίες ο πατέρας τους έδωσε τη ζωή του.
Αδάκρυτη τον αποχαιρέτισε για το αιώνιο ταξίδι, όπως αδάκρυτοι αποχαιρετούμε όλους τους ήρωές μας.
Γιατί η αρετή και η λεβεντιά δεν θάβονται.
Μένουν παντοτινά ζωντανές. Μένουν κοντά μας, άφθαρτες και αμόλυντες, γίνονται η μαγιά που γεννά νέους ήρωες, γίνονται σύμβολα χρέους, καθήκοντος, τιμής, αξιοπρέπειας και ήθους.
«Του αντρειωμένου ο θάνατος δίνει ζωή στη νιότη», μας υποβάλλει ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης στο ρητό που κοσμεί το μνημείο των ηρώων του χωριού Δημήτρη Χαραλάμπους και του συναγωνιστή του Βασίλη Αλεξάνδρου, του οποίου τα εγκαίνια θα τελέσουμε σήμερα.
Γιατί ο ηρωικός θάνατος γίνεται άσβεστο φως που σηματοδοτεί αιώνια τον δρόμο προς την ελευθερία και καθοδηγεί τα βήματα των γενιών που ακολουθούν.
Γιατί οι δύο τους θα ζουν και για τους επερχόμενους.
Θα αποτελούν ιερό παράδειγμα για τους νέους. Για να αντλήσουν διδάγματα, για να τους θυμίζει το χρέος προς την Πατρίδα, και να τους εμψυχώνει σε καιρούς δύσκολους.
Κυρίες και κύριοι,
Ο ήρωας Δημήτρης Χαραλάμπους, με τη θυσία του προσέθεσε το όνομά του στο βιβλίο των ηρώων της πατρίδας μας. Η σύντομη, αλλά μεστή ζωή του άφησε πολύτιμα διδάγματα για τις επόμενες γενιές. Γιατί ηρωισμός σημαίνει αυτοθυσία. Και η αυτοθυσία αναστυλώνει εκκωφαντικά τις υψηλές αξίες και τα ιδανικά, τα βγαλμένα μέσα από την μακραίωνη ιστορία του Ελληνισμού.
Γι’ αυτό ας προβληματιστούμε, ας κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον. Ας αναλογιστούμε όλοι μας για τη δική μας ευθύνη.
Οι αγωνιστές και οι αθάνατοι ήρωές μας, έμαθαν σε όλους εμάς πώς διεξάγεται ο αγώνας και πώς είναι να προσφέρεις και την ίδια σου τη ζωή στον βωμό της ελευθερίας.
Η θυσία τους πρέπει να σφυρηλατεί το φρόνημα και να χαλυβδώνει το πείσμα μας, για συνέχιση του αγώνα μας μέχρι τον τερματισμό του απαράδεκτου αναχρονισμού της κατοχής της πατρίδας μας.
Δηλώνουμε ότι δεν παρεκκλίνουμε από την σταθερή δέσμευσή μας για επίλυση του κυπριακού προβλήματος, η οποία θα εδράζεται στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και στις αρχές και αξίες της ΕΕ. Δηλώνουμε έτοιμοι για τη διεξαγωγή ενός ειλικρινούς και τίμιου διαλόγου, με σκοπό την κατάληξη σε μια δίκαιη και λειτουργική λύση, που θα επανενώνει την πατρίδα μας και θα προσφέρει δυνατότητα συνύπαρξης και συνεργασίας.
Η αδιάλλακτη στάση της τουρκικής ηγεσίας, η οποία κλιμακώνει τις προκλήσεις και συνεχίζει αμείωτα την αναθεωρητική της πολιτική, αποτελεί τροχοπέδη στη δική μας βούληση. Οι πρωτοβουλίες επαναπροσέγγισης για επανέναρξη του διαλόγου που αναλαμβάνουμε, υπονομεύονται συστηματικά από την Άγκυρα με ακραίες δηλώσεις, σε ένα παιχνίδι δημιουργίας εντυπώσεων, τετελεσμένων και προώθησης του νεοοθωμανικού οράματος, που επιδιώκει να επιβάλει στον ελληνικό χώρο και στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Δεν θα υποκύψουμε, δεν θα παρασυρθούμε και δεν θα ακολουθήσουμε την Άγκυρα σ’ αυτήν τη διολίσθηση. Μέσα από τα ισχυρά πλέγματα συμμαχιών και συνεργασιών που έχουμε αναπτύξει στο περιφερειακό και διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, βασιζόμενοι στο διεθνές δίκαιο και αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα διπλωματικά μέσα, υψώνουμε ασπίδα προστασίας. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινούμαστε για όσο οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται.
Τιμημένη οικογένεια του ήρωα,
φίλες και φίλοι,
Ο αγώνας και η θυσία του Δημήτρη Χαραλάμπους αποτελούν λαμπρό παράδειγμα. Με την αυταπάρνησή του μας υπέδειξε πως πολεμούν και πως πεθαίνουν οι ήρωες.
Μας έδειξε πως είναι να μην λυγίζεις.
Πως είναι να επιλέγεις τον δύσκολο και δαιδαλώδη δρόμο και όχι τον εύκολο και εφήμερο.
Πως είναι να θέτεις υπεράνω όλων την πατρίδα και τα ιδανικά.
Η προσήλωσή του στο καθήκον και η αυταπάρνησή του, θα κοσμούν παντοτινά τις χρυσές δέλτους της ιστορίας μας.
Αιωνία ας είναι η μνήμη και η δόξα που θα τον συνοδεύει.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE