Ο Ερντογάν προσπαθεί να αποτρέψει την οικονομική του αποτυχία επιβάλλοντας τον εαυτό του ως μεσολαβητή στη διεθνή σκηνή
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν στο Σότσι. Φωτογραφία: Τουρκική Προεδρία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άλλος ένας πολιτικός στο στόχαστρο του Πούτιν: Ποινική διαδικασία κατά του αντιπροέδρου του κόμματος «Γιάμπλακο» βάσει του άρθρου περί ξένων πρακτόρων
Ο «στρατιωτικός κεϋνσιανισμός» του Βλαντιμίρ Πούτιν: Προσπαθεί να σώσει την οικονομία της Ρωσίας αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες στα 131 δισεκατομμύρια ευρώ
«Χάρη στον πόλεμο στην Ουκρανία, η Τουρκία επιβάλλεται για άλλη μια φορά σε παγκόσμια κλίμακα, ακόμη κι αν η οικονομική της κατάσταση περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών της», αναφέρει η δημοσιογράφος, υπογραμμίζοντας τη συνάντηση του Βλαντιμίρ Πούτιν (Poutine) με τον Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan) σήμερα στο Σότσι.
Παρομοιάζει την Τουρκία με «σχοινοβάτη», που προχωρά προς τα εμπρός, αναζητώντας ισορροπία, με την διατήρηση σημαντικών οικονομικών και ενεργειακών σχέσεων με τη Μόσχα, αλλά με το Κίεβο με την πώληση drones και την απαγόρευση διέλευσης ρωσικών πλοίων στα ύδατά της.
Σημειώνει ότι η Άγκυρα, από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, έχει κατανοήσει το συμφέρον μιας πράξης εξισορρόπησης μεταξύ επιτιθέμενου και θύματος, εξ ου και «ήταν πανταχού παρούσα και έχει καθιερωθεί ως βασικός παίκτης.»
«Η Άγκυρα εφαρμόζει αποκλίνουσα διπλωματία και αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Παραμένοντας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, εντείνει τις σχέσεις της με τη Ρωσία τα τελευταία χρόνια, για παράδειγμα αγοράζοντας ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Υπάρχει αυτή η ιδέα της διπλωματίας της συνεννόησης: παραμένουμε στους άξονες του ανήκειν, διαπραγματευόμενοι ταυτόχρονα στο περιθώριο συμφωνίες, ανάλογα με τα συμφέροντα», αναλύει ο Jean Marcou, ειδικός στην Τουρκία και κάτοχος της έδρας για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή στο Sciences Po Grenoble.
Προσθετει, ότι ακριβώς αυτές οι σχέσεις της επιτρέπουν να επιβεβαιωθεί ως «η μόνη χώρα ικανή να επέμβει αποτελεσματικά, επειδή είναι η μόνη που έχει ισχυρές σχέσεις, τόσο με την Ουκρανία όσο και με τη Ρωσία».
Αναφερόμενη στη στάση του Erdogan έναντι της εισόδου στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, εκτιμά, ότι του επιτρέπει να υπενθυμίζει στους Ευρωπαίους την αδιαλλαξία του στο κουρδικό ζήτημα, δείχνοντας ταυτόχρονα αλληλεγγύη στη θέση της Μόσχας, που αντιτίθεται στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, για τον Jean Marcou, η Άγκυρα «βαδίζει πάνω σε αβγά», καθώς κάθε πολύ σταθερή θέση είναι δίκοπο μαχαίρι, αφού «η τουρκική οικονομία εξαρτάται πολύ από τις ευρωπαϊκές επενδύσεις».
Κατά την δημοσιογράφο, η επιστροφή της Τουρκίας στην διεθνή σκηνή, μετά τη σχετική απομόνωσή της από το 2016 και την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της ευνοϊκής οικονομικής κατάστασης, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και της αποδυνάμωσης του Recep Tayyip Erdogan.
Ο Τούρκος πρόεδρος βλέπει το γεγονός της επένδυσης εκ νέου στο διπλωματικό πεδίο, ως ένα ιδιαίτερα στρατηγικό ζήτημα ενόψει των βουλευτικών και προεδρικών εκλογών του 2023.
Ωστόσο, για τον Jean Marcou, μπορεί η τουρκική διπλωματία να κινητοποιήθηκε πολύ στο θέμα των διαδρόμων των σιτηρών, καταφέρνοντας να πετύχει ένα αποτέλεσμα, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή, καθώς δεν είναι δεδομένο, ειδικά από τη στιγμή, που οι Τούρκοι ψηφίζουν περισσότερο με βάση οικονομικά και κοινωνικά επιχειρήματα.
Ο Recep Tayyip Erdogan ελπίζει να αξιοποιήσει τις πιθανές διπλωματικές του επιτυχίες για να μπορέσει να πάει εκ νέου στις εκλογές, παρά την υποβαθμισμένη εσωτερική κατάσταση, σημειώνει η δημοσιογράφος.
Ο Jean Marcou αναφέρει σχετικά:
«Υπάρχει προφανώς ένα ενδιαφέρον να παίξει στο εθνικιστικό σκοινί του “είμαστε μια μεγάλη χώρα”, με την ιδέα, ότι ο πιθανός διάδοχος του Erdogan δεν θα ήταν ικανός να κάνει το ίδιο».
ΠΗΓΗ: Liberation, Blandine Lavignon – Conflit ukrainien: Erdogan conjure son échec économique en s’imposant comme médiateur sur la scène internationale
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE