Τα βέτο της Ουγγαρίας, τα κέρδη που αποκόμισε ο Όρμπαν και η αφωνία της Ελλάδας: Μια θλιβερή σύγκριση…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Κίνα θα ήθελε να διαφοροποιήσουν τις θέσεις τους οι Βρυξέλλες από αυτές των ΗΠΑ: Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Ο Σι Τζιπίνγκ στην Ευρώπη σε αναζήτηση συμμάχων

Αμανές εξωτερικής πολιτικής από τον Ερντογάν ενόψει της επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη: Καημός του να του αναγνωρίσουν ρόλο μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής!

Άθλια επίθεση από τον Χακάν Φιντάν, προκαλεί τον Έλληνα Πρωθυπουργό πριν από την επίσκεψη του στην Άγκυρα: Δεινή, δήθεν, “η κατάσταση των “Τούρκων” στη Δυτική Θράκη”

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

Υπάρχουν κάποιοι που απορούν για το γεγονός ότι ο «εθνολαικιστής» πρωθυπουργός της Ουγγαρίας σάρωσε με εξωπραγματικά ποσοστά στις πρόσφατες εκλογές ανανεώνοντας για τέταρτη φορά τη θητεία του.

Είναι οι ίδιοι που θα απορήσουν μεθαύριο όταν ο εδώ ομόλογος του, ο αποκαλούμενος και  «Ελληνας Μωυσής», βουλιάξει στα αβαθή ύδατα της εκλογικής κάλπης προσελκύοντας (με το ζόρι) το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων.

Κι όμως η εξήγηση είναι απλή. O Ορμπαν υπηρετεί εμπράκτως τα συμφέροντα του λαού του και ο Μητσοτάκης κάνει delivery άλλου είδους. Προσπαθεί να πείσει ότι εργάζεται κι αυτός για τα συμφέροντα της χώρας ξιφουλκώντας σε καθημερινή βάση εναντίον της ρωσικής «επιβουλής», μόνο που ο Ελληνας στους εφιάλτες του τα βράδια, το φάντασμα της ακρίβειας και του Ερντογάν βλέπει. Όχι της Κοκκινης Αρκούδας…

Η διαφορά του Ορμπαν με τον Μητσοτάκη, είναι επίσης, ότι ο πρώτος έχει καταλάβει την χαμηλή ποιότητα του πολιτικού προσωπικού στις Βρυξέλλες και το διαχειρίζεται με μαεστρία, ενώ ο δεύτερος, ακριβώς επειδή ανήκει στην ίδια κατηγορία υπαλλήλων του διεθνούς συστήματος, δυσκολεύεται να περάσει βασικές θέσεις για ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας.

• Την περασμένη εβδομάδα, επισείοντας ένα πανηγυρικό βέτο, ο Ορμπαν κατάφερε να «πάρει όλο το χαρτί». Και ο Ελληνας πρωθυπουργός αρκέστηκε να δηλώσει ότι αν ο Ερντογάν συνεχίσει να είναι…κακό παιδί, θα ζητήσει να τον μαλώσουν με μια αναφορά στα συμπεράσματα της επόμενης ευρωπαικής συνόδου.

Προσέξτε: Όχι κυρώσεις,  μια επίπληξη στα συμπερασμάτα αξίωσε.  Σε ένα μήνα και βλέπουμε.Για να δώσουμε ευκαιρία στους γείτονες να  χαμηλώσουν τους τόνους. Και μετά φτού κι απ΄την αρχή…

Στην ίδια λοιπόν σύνοδο που ο Μητσοτάκης σκιαμαχούσε με τον «αναθεωρητισμό» φωτογραφίζοντας την Τουρκία στο πρόσωπο της…Ρωσίας, ο Ορμπαν έπαιζε με την αγωνία μιας γελοίας ευρωνομενκλατούρας που ήθελε σώνει και καλά να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι κηρύσσει εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο.

Πολιτικοί τσαρλατάνοι χαμηλού επίπεδου, όπως η «θεία Ούρσουλα των Βρυξελλών», μια αποτυχημένη υπουργός άμυνας που την ξεφορτώθηκε άρον-άρον η Μέρκελ όταν διαπίστωσε ότι παίρνει μερτικό ακόμη και από τα φορτία με τις…κάλτσες των Γερμανών στρατιωτών, ή  ο Σάρλ Μισέλ, κοτζάμ πρόεδρος του Ευρωπαικού Συμβουλίου που δεν ήξερε να πει στον Ερντογάν ότι στις κυρίες προσφέρονται …καρέκλες για να καθίσουν, πλειοδοτούν σε ατλαντική νομιμοφροσύνη, προσπαθώντας να εμφανίζουν μια Ευρώπη «ενωμένη» απέναντι στον Πούτιν.

Απατεώνες και ψεύτες που αμείβονται πλουσιοπάροχα από λεφτά των Ευρωπαίων φορολογούμενων για να αναρτούν διθυραμβικά «tweets», ότι δήθεν αποφάσισαν να κόψουν τις ρωσικές εισαγωγές πετρελαίου, τις οποίες ήδη πληρώνουν σε ρούβλια.

Σε αντίθεση όμως με τον Μητσοτάκη που στέκεται…κλαρίνο, καμαρώνοντας, δίπλα τους, ο Ούγγρος ηγέτης γνωρίζει καλά με τι φαιδρά υποκείμενα έχει να κάνει. Γι αυτό και την περασμένη εβδομάδα «τα πήρε όλα».

Εβαλε αρχικά τον μόνιμο αντιπρόσωπο της χώρας του να απειλήσει με βέτο, ζητώντας εξαίρεση της Ουγγαρίας από την διακοπή της εισαγωγής ρωσικού πετρελαίου.

• Απαίτησε ακόμη ένα πρόσθετο κονδύλιο 800 εκ ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για την αναβάθμιση των ουγγρικών διυλιστηρίων και τέλος κατέστησε σαφές ότι έτσι και συμβεί κάτι στο νότιο παρακλάδι του αγωγού Druzhba που διέρχεται από την Ουκρανία και τροφοδοτεί, εκτός από την Ουγγαρία, την Σλοβακία και την Τσεχία, αυτός θα συνεχίσει να προμηθεύεται ρωσικό πετρέλαιο, βρέξει-χιονίσει, με όποιον τρόπο κρίνει προσφορότερο.

Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει πλήρη και άνευ όρων εξαίρεση της Ουγγαρίας από το εμπάργκο πετρελαίου μέσω ρητής πρόνοιας που απέσπασε για δύο τουλάχιστον χρόνια. Οι «Ευρωπαίοι» ξέχασαν τις κορώνες για τον αυταρχισμό του Ούγγρου ηγέτη, τις επικρίσεις για την δήθεν φίμωση των μέσων ενημέρωσης και τις επιφυλάξεις για τις παρεμβάσεις του στην δικαιοσύνη, μπροστά στην αγωνία  μην τους χαλάσει το σόου αντιρωσικής υστερίας.

Ο Ορμπαν που τους ξέρει απ΄έξω κι ανακατωτά, δεν χρειάστηκε καν να βγάλει το βέτο από το τσεπάκι, εκφράζοντας, με μια υποψία σαρκασμού, την βεβαιότητα ότι η Κομισιόν διαθέτει τις απαιτούμενες ικανότητες για να βρίσκει έξυπνες λύσεις…

Το αποτέλεσμα ήταν ότι ούτε ακριβώς «εμπάργκο» επεβλήθη, αφού τα όποια μέτρα αναστέλλονται για ένα διάστημα έξι μηνών(όπου ουδείς γνωρίζει τι θα έχει συμβεί στην Ουκρανία)και ασφαλώς δεν αφορούν την τροφοδοσία με κρίσιμους αγωγούς, όπως αυτός που τροφοδοτεί τις τρεις κεντροευρωπαικές χώρες.

Η διακοπή της εισαγωγής ρωσικού πετρελαίου, όταν και εφόσον, υλοποιηθεί θα αφορά εν πρώτοις μόνον τα τάνκερ. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους ανόητους χρυσοκάνθαρους των Βρυξελλών να πανηγυρίζουν ότι απάλλαξαν την Ευρώπη από το ρωσικό πετρέλαιο!  Και να φορτώνουν με πακτωλό ευρωπαικού χρήματος(ακόμη εννέα δισεκατομμύρια ευρώ αποφάσισαν να δώσουν προχθές) την κυβέρνηση του Ζελένσκι, που ένας θεός ξέρει πώς τα διαχειρίζεται.

Πολύ πιο ψύχραιμα και επί της ουσίας ο μεγάλος ειδησεογραφικός ιστότοπος Politico, επεσήμανε ότι αν δούμε την υπόθεση σφαιρικά « ο Ορμπαν πήρε πάρα πολλά και κράτησε τους πάντες σε ομηρία. Η συλλογική υποχώρηση στις απαιτήσεις του γλύτωσε τις Βρυξέλλες από την αμηχανία μιας μεγάλης αποτυχίας».

• Ο Ορμπαν λοιπόν πίεσε και πήρε αυτό που ήθελε επικαλούμενος ζωτικό ζήτημα «ασφάλειας εφοδιασμού», καθώς η χώρα του δεν διαθέτει πρόσβαση στη θάλασσα. Στον αντίποδα η Ελλάδα που αντιμετωπίζει ζήτημα ασφαλείας, όχι εφοδιασμού, αλλά της ίδιας της ύπαρξης, εμφανίζεται να παρακαλάει για μία αράδα στο κείμενο συμπερασμάτων της…επόμενης συνόδου.

Η σύγκριση από μόνη της προκαλεί θλίψη και εξηγεί τις εκλογικές επιδόσεις του καθενός. Δείχνει όμως πόσο ισχυρό είναι το βέτο στο βαθμό που κάποιος θέλει πραγματικά να το χρησιμοποιήσει. Και γιατί οι Γερμανοί έχουν λυσσάξει να το καταργήσουν και τυπικά.

Θα επανέλθω σε αυτό σύντομα γιατί υπάρχει και στη χώρα μας «μπλοκ προθύμων» που συντάσσεται επίσης με την κατάργηση του βέτο σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και κυρώσεων. Μια θέση εθνοπροδοτική, με όλη την βαρύτητα της λέξεως, για μικρές χώρες όπως η Ελλάδα…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Προβληματίζει το τριπλό άδειασμα της Αθήνας από ΗΠΑ, Βερολίνο, Ε.Ε.: Δηλαδή τι θα γίνει σε περίπτωση θερμού επεισοδίου;