Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης μιλά στον Φιλελεύθερο για τις σχέσεις του με το ΑΚΕΛ: Είμαι υποψήφιος λύσης, περισσότερο παρά ποτέ
Ο υποψήφιος για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας Ανδρέας Μαυρογιάννης. Φωτογραφία via Φιλελεύθερος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης μπαίνει στα βαθιά της προεκλογικής εκστρατείας. Το επόμενο χρονικό διάστημα, μετακομίζει μαζί με την ομάδα του στο επιτελείο επί της λεωφόρου Γρίβα Διγενή.
Την ίδια ώρα συνεχίζει τις επαφές του με τον κόσμο με επαφές και συγκεντρώσεις σε ολόκληρη την Κύπρο, αναλύοντας το όραμα του και τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να μπει στη μάχη των προεδρικών εκλογών ως ανεξάρτητος υποψήφιος, αλλά με βασικό μοχλό δυναμικής της υποψηφιότητας του, το ΑΚΕΛ.
Σε συνέντευξη του στον Φιλελεύθερο (στους συναδέλφους Ανδρέα Πιμπίσιη και Φρίξο Δαλίτη), χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως τον απόλυτο υποψήφιο λύσης και δηλώνει αποφασισμένος να καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να ξεκλειδώσει τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Ξεκαθαρίζει πως δεν έχει μαγικές συνταγές, έχει όμως πολλή θέληση και αυτό είναι το σημείο που συναντώνται οι δρόμοι τους με το ΑΚΕΛ.
Μιλά για τα όσα έγιναν στον Κραν Μοντάνα τις κρίσιμες εκείνες μέρες, για τις οποίες το ΑΚΕΛ άσκησε έντονη κριτική τότε στον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τους χειρισμούς του. Μιλά για το πρώτο κούρεμα και εξηγεί γιατί θεωρεί ότι μπορούσαν να ήταν καλύτερα τα πράγματα εάν το αποδεχόμασταν.
Δηλώνει πως δεν θεωρεί τον εαυτό του, ούτε αριστερό ούτε δεξιό, αλλά έναν προοδευτικό άνθρωπο, παθιασμένο στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη.
– Αν το Κυπριακό δεν λύθηκε επειδή ο Αναστασιάδης δεν τήρησε την ανάλογη θέση είναι ένα και εάν δεν προέκυψε λύση επειδή η Τουρκία δεν ήταν πρόθυμη είναι άλλο…
– To ΑΚΕΛ εκτιμά πως δεν εξαντλήθηκαν όλες οι δυνατότητες για εξεύρεση λύσης. Αυτό είναι εκτίμηση. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν είναι θεμιτή θέση; Και εγώ φτάνω σε παρόμοιο συμπέρασμα, ίσως με κάπως διαφορετικό συλλογισμό και διαφορετικό λογική. Σ’ ό,τι αφορά το Κραν Μοντάνα η μόνη μας διαφορά είναι ότι, το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη να αποδειχθεί την κατάργηση των εγγυήσεων κι εγώ λέω πως δεν το είδα να συμβαίνει. Συμφωνούμε επίσης στο τι δέον γενέσθαι και αυτό είναι το κρισιμότερο.
– Κάποιοι, ωστόσο, χρησιμοποιούν αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις και θεωρούν πως «αθωώνετε τον Αναστασιάδη και δεν δικαιώνετε το ΑΚΕΛ που σας στηρίζει». Τι απαντάτε;
– Το ζητούμενο δεν είναι ούτε να δικαιώσω, ούτε να καταδικάσω. Συμμετείχα ενεργά και υπεύθυνα στη διαπραγμάτευση και στο Κραν Μοντάνα και ως μάρτυρας μπορώ να πω με ειλικρίνεια αυτά που έζησα. Θα ήταν ασυνέπεια και ανακολουθία να έχω σήμερα διαφορετικό αφήγημα απ’ ό,τι είχα χθες. Και θα ήταν ακόμα πιο παράδοξο εάν όσα έλεγα και λέω, άνοιγαν παράθυρο αμφισβήτησης της διαπραγματευτικής θέσης της δικής μας πλευράς. Ο διαπραγματευτής διατηρεί υποχρέωση εμπιστευτικότητας και τελεολογικής προσέγγισης.
– Συμπληρώνουμε πέντε χρόνια από το Κραν Μοντάνα. Τι είναι αυτό που θα κάνατε εσείς εάν ήσασταν στη θέση του Προέδρου Αναστασιάδη;
– Αυτό που έλειπε διαχρονικά, ίσως, από την πλευρά μας είναι η πλήρης συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της στιγμής και η άρση στο ύψος των περιστάσεων. Όχι μόνο στο Κραν Μοντάνα αλλά και σε άλλες περιπτώσεις δεν μπορούμε να πούμε ότι εξαντλήθηκε κάθε δυνατότητα και κάθε ευκαιρία έστω και όταν δεν ήταν δική μας η κύρια ευθύνη. Έχουμε υποχρέωση αποτελέσματος. Και σε αυτό το σημείο συναντιόμαστε με το ΑΚΕΛ.
– Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας υποψήφιο λύσης;
– Εκατό τοις εκατό. Υποψήφιος λύσης, περισσότερο παρά ποτέ. Αυτό είναι που κατ’ εξοχήν με κινητοποιεί σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Φοβούμαι πραγματικά πως εάν δεν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε διαφορετικές συνθήκες συζήτησης και διαπραγμάτευσης του Κυπριακού θα είναι πολύ σύντομα πολύ αργά.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE