Τώρα που “αγάπησαν” τον Μακρόν οι υπονομευτές του: Η επανεκλογή του παρέχει νέες δυνατότητες στην Κύπρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Επέμβαση της αστυνομίας στη σχολή Πολιτικών Σπουδών στο Παρίσι που έχει καταληφθεί από φιλοπαλαιστίνιους ακτιβιστές [video]

Θυσία στον… βωμό του Πούτιν οι νέοι της Ρωσίας: Στις 500.000 οι απώλειες στους 150.000 οι νεκροί στρατιώτες, υποστηρίζει ο Γάλλος υπουργός Άμυνας

Μέχρι την μόνιμη κατάπαυση του πυρός η διακοπή εμπορικών συναλλαγών με το Ισραήλ: Διευκρινίσεις από τον υπουργό Εμπορίου της Τουρκίας

Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ

Την  επικράτηση του Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στις εκλογές στη Γαλλία, με ξεκάθαρη διαφορά 17% από την ακροδεξιά Μαρί Λεπέν, ακολούθησε σωρεία αναλύσεων για τη σταθεροποιητική σημασία της νίκης του για την Ευρώπη. Πίσω όμως από το αποτέλεσμα, υπάρχουν αξιοσημείωτες διαπιστώσεις.

Ο Μακρόν είναι ο πρώτος που επανεκλέγεται από το 2002, μετά από 20 χρόνια, ενώ τα δύο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα (δεξιά και αριστερά του κέντρου) έχουν συντριβεί με κοινό άθροισμα μόλις στο 7%, καθώς ενισχύθηκαν τα δύο πολιτικά άκρα. Η πρωτοφανής ενίσχυση της ακροδεξιάς (41%),  αποδόθηκε στο λαϊκισμό και την παραπληροφόρηση.

Μπορεί όμως αυτό να εξηγήσει την πηγαία οργή εκατομμυρίων ψηφοφόρων οι οποίοι δεν εμπιστεύονται τους κανόνες της «αστικής δημοκρατίας» όπως επικρατεί, την οποία θεωρούν αιχμάλωτη ειδικών συμφερόντων, κυρίως του τραπεζο-οικονομικού κατεστημένου και πολιτικών των Βρυξελλών;

• Φυσικά, με επικράτηση της Λεπέν, η Ευρωπαική Ένωση (Ε.Ε.) θα εισερχόταν σε  στασιμότητα και αδράνεια, με πολιτικούς κραδασμούς για τη συνοχή της. Ο περιορισμός της ΕΕ σε μια «κοινή αγορά», όπως επεδίωκε η Βρετανία, παραμένει επιδίωξη κι άλλων εντός ΕΕ και εκτός, όπως ΗΠΑ, Βρετανίας και Τουρκίας.

Ο Μακρόν ενσάρκωσε εξαρχής το όραμα για μια αυτόνομη Ευρώπη, που θα λαμβάνει τις δικές της αποφάσεις, χωρίς να είναι εξαρτώμενη άλλων. Αυτό συνοψίστηκε στον πολιτικό στόχο για «Στρατηγική Αυτονομία», ώστε μια ισχυρή Ευρώπη με κοινή άμυνα να προασπίζεται τον εαυτό της και να έχει ουσιαστικό ρόλο στον κόσμο, αφού οι απειλές είναι υπαρκτές και τα προβλήματα παγκόσμια.

Εν ολίγοις, μια ισχυρή και συνάμα εξωστρεφής Ευρώπη και όχι απομονωμένη. Όσο μεγαλόπνοο είναι ένα τέτοιο εγχείρημα, άλλο τόσο τεράστιες δυσκολίες υπάρχουν, λόγω διαφορετικών εθνικών και πολιτικών συμφερόντων εντός και εκτός ΕΕ.

Πάντως, σε όσους εντός ΕΕ ανακουφίστηκαν από την επικράτηση του Προέδρου Μακρόν, περιλαμβάνονται και κρυφοί υπονομευτές του, από τα κορυφαία όργανα της ΕΕ μέχρι «εγχώριους» αναλυτές.

Ως δείγμα, αναφέρουμε τον Σαρλ Μισέλ, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο οποίος έγραψε τώρα «Μπράβο στον Μακρόν» και για «εγχώριους» αρκεί μια ματιά στους γερμανο-χρηματοδοτούμενους του ΕΛΙΑΜΕΠ, που υπονόμευαν την Στρατηγική Αυτονομία.

Η Γαλλία είναι οικονομικά ισχυρή, στρατιωτικά η κορυφαία δύναμη στην ΕΕ με πυρηνικά, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και με ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή μας έναντι του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού της Τουρκίας, για τον οποίο ο Μακρόν μιλούσε, όταν οι ηγέτες μας σιωπούσαν.

Δεδομένης της αμυντικής συμφωνίας Γαλλίας-Ελλάδας, επισημαίνουμε ότι οι στρατηγικές συμμαχίες δεν χτίζονται με μέτρα εμπιστοσύνης προς τον κατοχικό εγκάθετο, ούτε με δηλώσεις στα εγχώρια κανάλια,  αλλά με ευθυγράμμιση στρατηγικών συμφερόντων.

Γνωρίζουμε τις παρασπονδίες των δικών μας, αλλά προσδοκούμε ότι στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση, στο πλαίσιο των Συνθηκών της ΕΕ, θα αποδειχτεί ότι έχουμε ηγεσία. Η επανεκλογή Μακρόν παρέχει νέες δυνατότητες στην Κύπρο, που απαιτούν ανάλογη ηγεσία, για να μη χαραμίσουμε και αυτή την προοπτική.

(*) Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ (S & D), και Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο – [email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Είμαστε ήδη στη νέα εποχή με σημαντικές ευκαιρίες για την Κύπρο: Αλλά με μία ηγεσία στο δικό της κόσμο δεν έχουμε προοπτική…