Το έγκλημα στην Ουκρανία και η Ελένα Κοβάλσκαγια: Ο Πούτιν αμαύρωσε την εικόνα της χώρας του

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τουλάχιστον 50 νεκροί και ανυπολόγιστες καταστροφές στις ΗΠΑ από τον τυφώνα Χέλεν: Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα εκατομμύρια νοικοκυριά [βίντεο]

Εννέα νεκροί και 19 τραυματίες σε νοσοκομείο της Ουκρανίας από ρωσικό βομβαρδισμό

«Κάποιοι προσπαθούν να προκαλέσουν το Ιράν και τις ΗΠΑ για να ξεσπάσει ολοκληρωτικός πόλεμος στη Μέση Ανατολή»: Δήλωση Λαβρόφ με αιχμές κατά του Ισραήλ, καταδίκασε τη δολοφονία Νασράλα η Ρωσία

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Η βαρβαρότητα και ο πόνος δεν μετριούνται ανάλογα με ιδεολογίες, θρησκείες, με ποια κράτη βομβαρδίζονται και με ποιους λαούς σχηματίζουν καραβάνια προσφυγιάς.

Η ασύλληπτη τραγωδία που βιώνει ο ουκρανικός λαός θα μπορούσε να είναι το τέλος του Πούτιν. Κι αν υπάρχει μια τέτοια προοπτική να μην είναι λόγω της πιθανότητας ενός παρατεταμένου πολέμου, που θα σημαίνει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και απρόβλεπτες συνέπειες για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, αλλά το πολιτικό τέλος του να το δώσει ο ρωσικός λαός.

Ο Πούτιν ανέφερε επανειλημμένα ότι Ρώσοι και Ουκρανοί ήταν ιστορικά «αδελφικοί λαοί». Εάν λοιπόν σ’ έναν αδελφικό λαό προκαλεί μια τέτοια συμφορά, θα μπορούσαμε να φανταστούμε τι ενδεχομένως θα πράξει για άλλους λαούς που δεν τους θεωρεί «αδελφικούς».

Όσα επιχειρήματα και να ειπωθούν για να υποστηρίξουν τις θέσεις της Μόσχας για ζητήματα που αφορούν τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, όσες ευθύνες και να αποδοθούν σε αποφάσεις και συμπεριφορές του ΝΑΤΟ και της Δύσης τα προηγούμενα χρόνια, τίποτα, μα τίποτα, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον πόλεμο και το έγκλημα του Πούτιν κατά της ανθρωπότητας.

• Σχεδόν κάθε στρατιωτική εισβολή, που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και της εδαφικής ακεραιότητας ανεξάρτητων χωρών, φέρει συνήθως κωδικούς για την ειρήνη και την ελευθερία.

Το ίδιο συνέβη όταν η Τουρκία έριξε βόμβες ναπάλμ στην Κύπρο το 1974 και κατέλαβε το 37%  του κυπριακού εδάφους, όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδισε το Βελιγράδι το 1999, όταν οι ΗΠΑ και η Βρετανία εξαπέλυσαν την εκστρατεία «σοκ και δέος» και η Βαγδάτη σείστηκε από τη ρίψη εκατοντάδων πυραύλων το 2003.

Για τέτοια γεγονότα μπορεί πάντα να προβάλλονται προφανείς αιτίες και αφορμές. Τίποτα όμως απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της συζήτησης όταν οι αποφάσεις και οι ενέργειες εξουσιών δημιουργούν στρατιές απελπισμένων και κατατρεγμένων, όταν χιλιάδες αθώοι άνθρωποι, παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι τρέχουν στα καταφύγια και στους σταθμούς του υπόγειου μετρό για να γλιτώσουν από τους βομβαρδισμούς.

Αυτές δεν είναι ειρηνευτικές επιχειρήσεις, είναι βάρβαρες, βάναυσες, απάνθρωπες. Μερίδιο ευθύνης έχουν συνάμα αρκετοί απ’ αυτούς που σήμερα εμφανίζονται προασπιστές της κυριαρχίας των κρατών και του σεβασμού του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ενώ για χρόνια και δεκαετίες είτε κάνουν τα ίδια και χειρότερα είτε εφαρμόζουν την πολιτική των δυο μέτρων και δυο σταθμών, σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.

Οι δραματικές εικόνες που εξελίσσονται στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας αποτελούν ένα στίγμα και μια ντροπή για τον πολιτισμό της Ρωσίας, γι’ αυτό τον υπέροχο πολιτισμό. Είναι κρίμα και άδικο για τον ρωσικό λαό.

«Φίλοι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, παραιτούμαι. Δεν μπορείς να δουλεύεις για έναν δολοφόνο και να παίρνεις μισθό από αυτόν» ανέφερε σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα η Ελένα Κοβάλσκαγια, διευθύντρια του εθνικού θεάτρου και εθνικού κέντρου της Μόσχας.

Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο του ρωσικού λαού, του κάθε λαού!

Η Ελένα Κοβάλσκαγια σήμερα είναι Ρωσίδα, χθες μπορεί να ήταν Αμερικανίδα, Βρετανίδα, Γερμανίδα, Γαλλίδα, Ελληνίδα. Αύριο μπορεί να είναι Τουρκάλα, Κινέζα, Ιρανή, Βορειοκορεάτισσα.

• Αυτές είναι οι φωνές του πολιτισμού, των γραμμάτων, οι φωνές των ανθρώπων του πλανήτη που δεν αντέχουν πια πολέμους, κατοχές, αυταρχικά καθεστώτα, διεφθαρμένους πολιτικούς, νεοσουλτάνους, τρομοκράτες κάθε λογής και απατεώνες του διεθνούς συστήματος που με ψέματα, ηγεμονικά και κερδοσκοπικά παιχνίδια οδηγούν χώρες και ολοκλήρους λαούς στην καταστροφή, την πείνα και τη δυστυχία.

Ο Πούτιν μπορεί, αργά ή γρήγορα, να καταλάβει την Ουκρανία, μπορεί να νιώσει ότι η χώρα του θα γίνει πιο ισχυρή, μπορεί να απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων, μπορεί να σχεδιάζει κι άλλες εισβολές κι άλλους πολέμους, αλλά στην ουσία κατάφερε να αμαυρώσει την εικόνα της χώρας του.

Κι αυτή την ντροπή μπορεί να την ξεπλύνει μόνο ο ρωσικός λαός, τιμωρώντας τον ένοχο.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Η Ουκρανία και το «πρότυπο Πούτιν» θα μπορούσαν να ανοίξουν τις ορέξεις του Ερντογάν σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου…