Το πήραμε χαμπάρι ότι ο ΟΗΕ μας βαρέθηκε; Είδε κανείς ότι μας το είπαν καθαρά; Εμείς τι κάνουμε για να ανατρέψουμε το «κύμα της πάπιας»;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Υπουργική Σύνοδος για το Μεταναστευτικό στις 17 Μαΐου στην Κύπρο: Εμφαση στο θέμα της Συρίας

Θέλουμε να νομιμοποιήσουμε την κατοχή και τον εκτουρκισμό της Κύπρου; Οι αρνητές της αντίστασης στην κατοχή, κατηγορούν τις ηγεσίες που απέρριψαν απαράδεκτες λύσεις

Οι ειρωνείες του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας για τα μαχητικά F-35 που αγοράζει η Ελλάδα: Τι λέει ο Γιασάρ Γκιουλέρ για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ – Νέα Υόρκη

Στην επικοινωνία, έστω κι αν ένα μέρος δεν επιθυμεί να τοποθετηθεί με ευθύτητα – άμεσα, πάντα υπάρχουν άλλοι τρόποι να διαβάσουμε το ακριβές σκεπτικό (ειδικά αυτού που έχει να κρύψει κάτι). Είτε αυτό ονομάζεται γλώσσα του σώματος (το οποίο αποτελεί πέραν του 70% της όλης επικοινωνίας), είτε αυτό ονομάζεται «διαβάζω πίσω από τις λέξεις».

Τα τελευταία οκτώ χρόνια (ως διαπιστευμένος συνεργάτης του ikypros στον ΟΗΕ), παρακολουθώ τις απαντήσεις των Ηνωμένων Εθνών σε θέματα που αφορούν την Κύπρο. Τόσο εγώ, όσο και καλοί συνάδελφοι, κατανοήσαμε πλήρως την άρνηση τους να μιλήσουν καθαρά για την Κύπρο, κρατώντας πάντα το μαχαίρι των «ίσων αποστάσεων».

Έστω κι αν οι ανταποκριτές στις ΗΠΑ ρωτούν, ξέροντας τις (μη) απαντήσεις τους εκ των προτέρων, εν’ τούτοις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Τουλάχιστον, γίνεται καταγραφή κάποιων καίριων ερωτήσεων, ερωτήσεις που θα έπρεπε να είναι μέρος μιας ευρύτερης εθνικής στρατηγικής και όχι στιγμιαίες εκλάμψεις δυο ή τριών δημοσιογράφων που εισέρχονται στον ΟΗΕ.

• Ένα (άλλο) κενό, το οποίο ανέφερα επανειλημμένα στους αξιωματούχους της Κυπριακής Κυβέρνησης κατά τις εδώ επισκέψεις τους αλλά και στους πρέσβεις που εκπροσωπούν την Κύπρο στον ΟΗΕ:

«Χρειαζόμαστε μόνιμο δημοσιογράφο στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος σε καθημερινή βάση να καθοδηγείται από την κυβέρνηση και τον Πρόεδρο για να προβάλλει (αν μη τι άλλο) το πρόβλημα της Κύπρου». Κάτι που η Τουρκία, φυσικά και διαθέτει!

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Γι’ αυτό κι ας μην τα βάζουμε με τον Γ.Γ. μόνο. Ας ξεκινήσουμε από τους εαυτούς μας πρώτα. Όταν εμείς «βαριόμαστε» να κατανοήσουμε το αυτονόητο και να υποστηρίξουμε το δίκιο μας, πώς ζητάμε από άλλους να βρουν το δικό μας δίκιο;

Πώς αναμένουμε από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ, ακόμη και την ΕΕ να αφήσουν το «μαχαίρι» των ίσων (;) αποστάσεων όταν εμείς είμαστε οι πρώτοι που κρατήσαμε απόσταση από την κατοχή, την εισβολή, τις παραβιάσεις της Τουρκίας;

Γιατί μας ξενίζει κάθε φορά που ο Εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ μιλά για προσπάθεια να έρθουν κοντά οι δυο κοινότητες χωρίς να αναφέρεται καθόλου στην Τουρκία και τα αίσχη της; Εκτός και αν πιστεύουμε πως οι επιστολές που πάνε κι έρχονται και κρατάνε τους διπλωμάτες «ζεστούς», αρκούν για να βάλουμε την Τουρκία στον τόπο της!

Την περασμένη Τρίτη, 18 Ιανουαρίου 2022, όταν ο εκπρόσωπος του ΓΓ κλήθηκε να απαντήσει κάποια σχετικά ερωτήματα μου, μεταξύ άλλων, είπε το εξής: «Το θέμα της Κύπρου είναι ένα θέμα με το οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ασχολούνται εδώ και καιρό. Είναι αυτό με το οποίο ασχολήθηκαν απευθείας οι τρεις ΓΓ με τους οποίους ήμουν, εμπλέκονται άμεσα, με τρόπο που μερικές φορές κάνουν περισσότερα από άλλα θέματα».

Ποιος ασχολήθηκε με αυτή τη φράση; Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος ότι «πίσω» από αυτή τη φράση κρύβεται το «σας βαρεθήκαμε, αρκετά ασχοληθήκαμε μαζί σας, βρέστε τα»;

Μια φράση, που προήλθε από την επιμονή μου να λάβουμε απάντηση σε ένα ερώτημα που πάντα μένει αναπάντητο από τα ΗΕ: (Το ερώτημα προς τον εκπρόσωπο του ΓΓ): «Πώς μπορούν οι δύο κοινότητες να έρθουν πιο κοντά εφόσον εξακολουθούν να υπάρχουν στρατεύματα και κατοχή;». «Αυτή είναι μια ερώτηση που δεν πήραμε ποτέ απάντηση» (πρόσθεσα στο ερώτημα μου).

• Τι άλλο θέλουμε να μας πούνε για να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι από τα ΗΕ; Αυτό μας είπανε: «…με τρόπο που μερικές φορές κάνουν περισσότερα από άλλα θέματα»!

Το πιο πάνω ήταν η συνέχεια προηγούμενων ερωτημάτων μου που αφορούσαν τη συνάντηση του Σ.Α., όπου «τα Μέλη του ΣΑ ζήτησαν σεβασμό και τήρηση όλων των σχετικών ψηφισμάτων και αποφάσεων του». Φυσιολογικά, ζήτησα από τον εκπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ να τοποθετηθεί για το «ποιες ενέργειες έκανε ο ΓΓ για να εμποδίσει την Τουρκία να παραβιάζει αυτά τα ψηφίσματα και αποφάσεις» αλλά και «γιατί ο ΓΓ κρατά ίσες αποστάσεις μεταξύ του εισβολέα-Τουρκίας και του θύματος-Κύπρου, ένας εισβολέας που παραβιάζει καθημερινά αυτά τα ψηφίσματα και αποφάσεις».

Δυστυχώς για εμάς, όλα αυτά ακούγονται σαν «ξένο σώμα» στα αυτιά του ΟΗΕ: «του εισβολέα-Τουρκίας και του θύματος-Κύπρου», «τα τουρκικά στρατεύματα και η εισβολή». Το ίδιο και η αντίδραση μου στις ίσες αποστάσεις του ΓΓ και την επιμονή του (ΓΓ) να αποφεύγει να χρησιμοποιεί στις εκθέσεις του οποιαδήποτε από τις λέξεις «εισβολή της Τουρκίας, κατοχή από την Τουρκία, Τουρκικές παραβιάσεις».

Αν είναι δυνατόν, να πρέπει να επιμένουμε για να πάρουμε απάντηση για τα αυτονόητα και ακόμη χειρότερα να ξέρουμε ότι δεν θα πάρουμε απάντηση, επίσης στα αυτονόητα.

Το επαναλαμβάνω, τι άλλο θέλουμε να μας πούνε για να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι από τα ΗΕ; «…οι τρεις ΓΓ των ΗΕ (εργάστηκαν) με τρόπο που μερικές φορές κάνουν περισσότερα από άλλα θέματα»!

• Το λυπηρό όμως δεν είναι τόσο η αντίδραση του εκπροσώπου του ΓΓ των ΗΕ. Ο εκπρόσωπος, ο οποίος είναι ομολογουμένως ένας εξαίρετος επαγγελματίας και πολύ εξυπηρετικός με όλα τα ΜΜΕ, απλά κάνει τη δουλειά του καλά (και μπράβο του). Το μεγάλο ερώτημα είναι εμείς ως Κύπρος, πόσο καλά κάνουμε τη δουλειά μας! Εμείς ως Κύπρος, πόσο καλά ξέρουμε τι θέλουμε!

Π.χ., όταν έχουμε πολιτικούς οι οποίοι αγνοούν προκλητικά την κατοχή και την εισβολή και προωθούν την πολιτική ισότητα του εισβολέα με την Κυπριακή Δημοκρατία, ή όταν έχουμε πολιτικούς που προωθούν «γλωσσάρι» το οποίο «απαγορεύει» λέξεις που χρησιμοποίησα πιο πάνω στα ερωτήματα/αντίδραση μου στα ΗΕ («του εισβολέα-Τουρκίας και του θύματος-Κύπρου», «τα τουρκικά στρατεύματα και η εισβολή», «εισβολή της Τουρκίας, κατοχή από την Τουρκία, Τουρκικές παραβιάσεις»), τότε, τι μας φταίνε τα ΗΕ;

Άλλωστε, την ίδια μέρα, ο εκπρόσωπος του ΓΓ των ΗΕ (μου) το είπε καθαρά: «…δεν νομίζω ότι ο Γενικός Γραμματέας είναι ο μοναδικός παίκτης σε όλα αυτά»!

Ευθύνη φέρουμε εμείς και η παντελής έλλειψη στόχων, στρατηγικής, οράματος και ανθρώπων που είναι ικανοί να μπουν μπροστά για να ανατρέψουν «το κύμα της πάπιας» (δηλαδή της σιωπής και της εξίσωσης του θύτη με το θύμα).

*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Associate Professor στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Το παρασκήνιο για τον East-Med και τα …”λόγια του αέρα”: Tο εγχείρημα του αγωγού θα άλλαζε τους όρους του “παιγνιδιού”