“14 Εγκλήματα μιας Αυτοκρατορίας”: Το βιβλίο των συγκλονιστικών αποκαλύψεων για εγκλήματα που διέπραξαν οι Βρετανοί στην Κύπρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανθρωπιστικό το θέμα αγνοουμένων και πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή: Χριστοδουλίδης κατά την τελετή επαναπατρισμού οστών Ελλαδιτών

Το αφιέρωμα της Liberation στον Τουρκοκύπριο υποψήφιο ευρωβουλευτή που είναι κατά της ΔΔΟ: Με καταγωγή από τη Λάρνακα, θέλει ένα ενιαίο κράτος και καταγγέλλει τους εποίκους

Μήνυμα υπέρ ελεύθερης και ενωμένης Κύπρου από την βουλευτή της Βρετανίας Τερέζα Βίλιερς: Επαναβεβαιώνει τη στήριξή της στην επανένωση

Βιβλίο δύσκολο, δύσπεπτο, που τελειώνοντάς το, αν και πλημμυρισμένος από εθνική υπερηφάνεια, δεν μπορείς να αγνοήσεις τον κόμπο που σου αφήνει στο στομάχι.

Το νεκρό και κακοποιημένο σώμα του 17χρονου αγωνιστή της ΕΟΚΑ, Λουκά Λουκά που απεικονίζεται στο εξώφυλλο, αφορά μόνο μία από τις 14 συνολικά υποθέσεις που ξετυλίγονται στις σελίδες του.

Πρόκειται για τις υποθέσεις 14 αγωνιστών, που την περίοδο του αγώνα ΄55-59 στην Κύπρο, συνελήφθησαν από τις αποικιοκρατικές αρχές και δολοφονήθηκαν μέσα σε μπουντρούμια και δωμάτια ανάκρισης κατά τη διάρκεια φρικτών βασανιστηρίων.

Θύτες τους, αξιωματικοί των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, υπό τις εντολές των οποίων εφαρμόστηκαν αδιανόητα αρρωστημένες μέθοδοι ανάκρισης προς απόσπαση κρίσιμων πληροφοριών, που θα οδηγούσαν στην εξάρθρωση της οργάνωσης και τη σύλληψη του αρχηγού Διγενή.

Μέσα από τις 249 σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει νοερά τις τελευταίες στιγμές αυτών των 14 ανθρώπων και να αντικρίσει ωμή και απογυμνωμένη, την αλήθεια της φρίκης που έζησαν.

Ύπνος μέσα σε παγωμένο νερό, ανήλια υγρά κελιά, χλευασμός, αδιάκοπα χτυπήματα σε όλο το σώμα, χοντροκομμένο αλάτι ανακατεμμένο με πριονίδια για φαγητό, ούρα με το κουτάλι αντί για νερό, τεχνητοί πνιγμοί, μαστίγωμα των γεννητικών οργάνων με χοντρά λάστιχα, σπάσιμο των κλειδώσεων με ρόπαλα, σύνθλιψη κρανίων με σιδερένια μέγγενη, ήταν μόνο μερικές από τις τακτικές που επιστράτευαν οι έμπειροι από τη δράση τους και σε άλλες επαναστατημένες αποικίες, ανακριτές της βρετανικής υπερδύναμης.

Για τη συγγραφέα του βιβλίου, δημοσιογράφο και νομικό, Ελίνα Σταματίου, τα «14 Εγκλήματα μιας Αυτοκρατορίας» ήταν μια ανηφορική διαδρομή τριών χρόνων που ξεκίνησε το 2018 και ολοκληρώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο με την έκδοσή τους στην Κύπρο από τις εκδόσεις Κ. Επιφανίου.

Η κατάληξή του στο τυπογραφείο και απο εκεί στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, ήταν για την ίδια το επιστέγασμα μιας απαιτητικής δημοσιογραφικής έρευνας, αλλά και η εκπλήρωση μιας ηθικής υποχρέωσης απέναντι στις οικογένειες των 14 αυτών θυμάτων που δεν δικαιώθηκαν ποτέ.

Η δημοσιογραφική διείσδυση σε αυτό το κομμάτι του κυπριακού παρελθόντος, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, όπως λέει η συγγραφέας, σαν ελεύθερη κατάδυση χωρίς οξυγόνο,  αφού η εξασφάλιση στοιχείων, μαρτυριών και ντοκουμέντων για γεγονότα που πάνε πίσω 67 χρόνια δεν άφηνε πολλά περιθώρια για επιτυχία.

Παρά τις δυσκολίες, ωστόσο, η όλη προσπάθεια –με καταλύτη την ανάγκη των οικογενειών να δουν καταγεγραμμένη για τις επόμενες γενιές την αλήθεια του εφιαλτικού τέλους των ανθρώπων τους – έφερε στην επιφάνεια ένα βουνό αποδείξεων, τόσο για τον τρόπο που διαπράχθηκαν αυτά τα εγκλήματα, όσο και για την μαεστρία με την οποία στη συνέχεια συγκαλύφθηκαν, αφήνοντας τους θύτες ατιμώρητους.

Ανάμεσα στα όσα φέρνει το βιβλίο στο φως, αδημοσίευτες μέχρι σήμερα φωτογραφίες των κακοποιημένων σωμάτων των νεκρών αγωνιστών μέσα από τα νεκροτομεία, αρχειακό υλικό, αλλά και μαρτυρίες φίλων και συναγωνιστών που έζησαν τα γεγονότα και είχαν την τύχη να βγουν ζωντανοί από τα αποικιοκρατικά κολαστήρια.

Για δύο από τις 14 υποθέσεις, καθοριστικές στάθηκαν οι μαρτυρίες Βρετανών βετεράνων με τους οποίους ήρθε σε επαφή η δημοσιογράφος, εξασφαλίζοντας αρχειακά ντοκουμέντα και συγκλονιστικά στοιχεία για τα εγκλήματα στα οποία άθελά τους έγιναν μάρτυρες.

Τα «14 Εγκλήματα μιας Αυτοκρατορίας» λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους μέσα στην επική τετραετία 1955-1959 και μάλιστα λίγα μόλις χρόνια αφότου η ανθρωπότητα δεσμεύτηκε να αφήσει στο παρελθόν θηριωδίες όπως αυτές που έζησε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η προσυπογραφή της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ του 1948 (κομμάτι της οποίας αποτελεί το αρ. 5 περί καθολικής απαγόρευσης των Βασανιστηρίων) για τη Βρετανία έμεινε γράμμα κενό, αφού κατά την περίοδο του αγώνα στην Κύπρο, φρόντισε να παραβιάσει κατάφωρα και κατ΄επανάληψη.

Η συγγραφέας του βιβλίου, πάντως, τονίζει πως τέτοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως τα βασανιστήρια, πρέπει να βρίσκουν τον δρόμο της δικαιοσύνης όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η ανάδυσή τους στην επιφάνεια, όπως σημειώνει, αποτελεί υποχρέωση των ευνομούμενων κοινωνιών, γιατί μόνο τότε δίδεται η δυνατότητα λύτρωσης (δικαιικής ή έστω ηθικής) των θυμάτων, τιμωρίας των θυτών, αλλά και εξιλέωσης της ανθρωπότητας από το στίγμα της κτηνωδίας.

*Κεντρική διάθεση του βιβλίου: Βιβλιοπωλείο «ΕΛΛΑΣ» (22679058). Διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία παγκύπρια.

Ο σαστισμένος Ερντογάν με το… γλυπτό του Ράμα: Τυλίξτε το καλά, είπε στους αστυνομικούς του