O Εθνάρχης, Ελευθέριος Βενιζέλος. Aπό αφιέρωμα της Cosmote ΤV@ Youtube
Σπουδαίο είναι και το δεύτερο podcast που επιμελήθηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Τιτλοφορείται 200 χρόνια κομμάτια και είναι αφιερωμένο στη μουσική διαδρομή των δύο αιώνων της ελεύθερης Ελλάδας.
Από τα πάμπολλα διαμάντια αυτής της 60λεπτης μουσικής διαδρομής που ακολουθούν τρία μόνο:
Το πρώτο έχει να κάνει με την ιστορία πίσω από την πολύ γνωστή «Ανθισμένη Αμυγδαλιά», το αγαπημένο τραγούδι του Παύλου Μελά:
Λέει ο Σαββόπουλος:
«Στην επιστράτευση του 1895 (είναι η εποχή του Κρητικού ζητήματος) της έβαλε μουσική ένας φαντάρος. Την μάθαν και οι άλλοι επιστρατευμένοι και σιγά – σιγά άρχισαν να την τραγουδούν όλα τα στρατόπεδα. Από τους επιστρατευμένους του 1895 την αγάπησε μετά και όλη η Ελλάδα. Ήταν επίσης το αγαπημένο τραγούδι του Παύλου Μελά. Και όταν τον παντρέψανε με την αδερφή τους οι Δραγούμηδες. Και όταν τον στείλανε μετά να πολεμήσει στη Μακεδονία. Άλλο που δεν ήθελα η γενναία καρδιά. Τον είχε κουράσει η τελματωμένη ζωή της Αθήνας. Όχι όμως η άλλη, το σπίτι η πατρίδα, η πίστη δηλαδή η τραγουδισμένη ζωή, η πάντα και πάντα ανθισμένη.
Όταν ο Εθνάρχης τραγουδά…
Συνταρακτικό επίσης είναι το ντοκουμέντο που παραθέτει ο Διονύσης Σαββόπουλος με τη φωνή του Eθνάρχη, Ελευθερίου Βενιζέλου να τραγουδά απόσπασμα από το Διγενή Ακρίτα. Η χορνολογία του είναι άγνωστη. Ακούστε το στο 33: 35.
…και ρίχτει τα κανόνια στης Λέσβους τα νερά
Σχετικό εμμέσως με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και ένα τραγούδι από τη Λέσβο. Γράφηκε επί τη ευκαιρία της καθέλκυσης του «Αβέρωφ» το 1910, λέει ο Σαββόπουλος, αλλά ίσως να είναι και λίγο μεταγενέστερο.
Πρόκειται για τραγούδι της περιόδου 1912-1913, το οποίο αναφέρεται στην απελευθέρωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου από τον ελληνικό στόλο. Τα πολεμικά «Ύδρα» και «Ψαρά» και άλλα πλοία του στόλου, με επικεφαλής το θωρηκτό «Αβέρωφ» υπό τον ναύαρχο Κουντουριώτη, κατέπλευσαν ως ελευθερωτές στα νερά της Λέσβου την 8η Νοεμβρίου του 1912. Το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ», το καμάρι του ελληνικού στόλου την εποχή εκείνη, προσέλαβε μυθικές διαστάσεις στη συνείδηση των κατοίκων και έγινε τραγούδι, προσαρμοσμένο στην ντοπιολαλιά της Λέσβου.
Ζήτω ο «Αβέρως», μπροβάλλει με χαρά
και ρίχτει τα κανόνια στης Λέσβους τα νερά!
Γεια σας, θαλασσοπούλια, γεια σ’ έμορφο νησί,
γεια σας ξανθιές κοπέλες και λεβεντιά χρυσή!
Ζήτω ο «Αβέρως», «Ύδρα» και τα «Ψαρά»
τα στέλνει ο Βενιζέλος να πάρουν τα νησιά.
Για δέστε τον «Αβέρω» πώς λάμπει και βροντά
και ρίχτει τα κανόνια και παίρνει τα νησιά.
Το τραγούδι, περιλαμβάνεται ηχογραφημένο στον ψηφιακό δίσκο «Λέσβος Αιολίς. Τραγούδια και χοροί της Λέσβου» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 1997), όπου το τραγουδά η κυρία Ειρήνη Καραδενισλή από τον Μανταμάδο της Λέσβου.
Εδώ σε μεταγενέστερη εκτέλεση.
Η Σμύρνη της Georgia
Tέλος ο Διονύσης Σαββόπουλος παραθέτει μία απίστευτη ιστορία για το πως ονομάστηκε «Σμύρνη» μία πόλη στη Τζώρτζια και γιατί ακόμη και σήμερα υπάρχει το έθιμο εκεί να πηδάνε φωτιές στις 23 Ιούνίου. Να μη σας τα πούμε και όλα, ακούστε το στο 21: 49.
Αποτελεί το δεύτερο από τα επετειακά podcast της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» υπό την επιμέλεια του το Διονύση Σαββόπουλου, με τίτλο «200 χρόνια κομμάτια».
Ο απομονωμένος Λουκασένκο εκνευρίζει ακόμα και τον Πούτιν: Αλλά είναι ασφαλής προς το παρόν…