Οι Τούρκοι πολιτικοί μαφιόζοι βγαίνουν από το σκοτάδι στο …φως: Σύμμαχοι Ερντογάν και Μπαχτσελί
Το δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian για τους πολιτικούς μαφιόζους της Τουρκίας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian περιλαμβάνει τη φωτογραφία δύο ανδρών σε χώρο που μοιάζει με κυβερνητικό γραφείο (τουρκική σημαία, το πορτραίτο του Κεμάλ στο background). Η αρθρογράφος σημειώνει για τη φωτογραφία:
Αριστερά βρίσκεται ο Devlet Bahçeli, ένας υπερεθνικιστής πολιτικός δεινόσαυρος που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ισχυρός συνεργάτης στο συνασπισμό της κυβέρνησης του προέδρου της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdoğan. Ο άνδρας στα δεξιά, ο Alaattin Çakıcı, είναι ο πιο διαβόητος γκάνγκστερ στην Τουρκία.
Κατηγορούμενος για 41 πολιτικές δολοφονίες και φυλακισμένος επειδή διέταξε επίθεση εναντίον της πρώην συζύγου του, η οποία πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε μπροστά στον νεαρό γιο τους, απελευθερώθηκε ωστόσο από τη φυλακή μαζί με δεκάδες άλλoυς βαρυποινίτες της μαφίας σε μια αμνηστία που δόθηκε λόγω κορωνοϊού πέρυσι, η οποία άφησε απ’ έξω τους πολιτικούς κρατούμενους.
Η ξαφνική επανάκαμψη της τουρκικής μαφίας στη δημόσια ζωή υποδηλώνει επίσης ότι αναδύεται ένα νέο πολιτικό κλίμα, στο οποίο το κράτος, στην καλύτερη περίπτωση, ανέχεται και, στη χειρότερη περίπτωση, αγκαλιάζει, προηγούμενα σκοτεινά στοιχεία.
Η ιδιαίτερη φιλία του Bahçeli και του Çakıcı χρονολογείται από δεκαετίες. Και οι δύο αναδείχθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ως μέλη των Γκρίζων Λύκων, μιας νεοφασιστικής παραστρατιωτικής ομάδας που σήμερα λειτουργεί ως πτέρυγα νεολαίας του κόμματος Εθνικιστικής Κίνησης του Bahçeli και αρνείται οποιαδήποτε πολιτική ή βίαιη δραστηριότητα.
Αυτή η περίοδος στην τουρκική ιστορία είναι σκοτεινή και αιματηρή και χαρακτηρίζεται από βία μεταξύ ακροδεξιών οργανώσεων όπως οι Γκρίζοι Λύκοι και αριστερών ομάδων όπως το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK).
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας συνεργάστηκε με τη μαφία για να πραγματοποιήσει πολιτικές δολοφονίες, μια συμφωνία που ήλθε στο φως με εντυπωσιακό τρόπο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1996, στο οποίο σκοτώθηκε ένας βουλευτής, ο υπαρχηγός της αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης και ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων, Abdullah Çatlı, όλοι επέβαιναν στο ίδιο όχημα.
Μετά από δεκαετίες που πέρασαν κρυμμένοι στο σκοτάδι, στη φυλακή ή κρατώντας χαμηλό προφίλ, οι παίκτες αυτής της εποχής κάνουν μια τολμηρή επαν-είσοδο στη δημόσια σφαίρα. Ο ίδιος ο Çakıcı έστειλε απειλές θανάτου στον αρχηγό του κυρίου κόμματος της αντιπολίτευσης, ενώ επισκέφθηκε άλλες πολιτικές προσωπικότητες και καυχιέται στα κοινωνικά μέσα για φίλους σε υψηλά κλιμάκια.
Εμφανίστηκε επίσης σε μια φωτογραφία στο Instagram μαζί με έναν πρώην υπουργό Εσωτερικών και ανώτερους αξιωματικούς του στρατού στο θέρετρο Bodrum (Αλικαρνασσός) τον Οκτώβριο, σε μια φωτογραφία που αναρτήθηκε από έναν πλούσιο επιχειρηματία με δεσμούς με το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Erdoğan (το δημοσίευμα περιλαμβάνει την ανάρτηση).
Οι επιθέσεις στο φως της μέρας εναντίον πολιτικού, δημοσιογράφου και δικηγόρου που επικρίνει το κόμμα MHP του Bahçeli, από άνδρες με ραβδιά και όπλα στην Άγκυρα τον περασμένο μήνα, φέρουν την ηχώ της ανομίας από τη δεκαετία του ’80.
Σύμφωνα, ωστόσο, με τον Ryan Gingeras, καθηγητή στη Ναυτική Μεταπτυχιακή Σχολή στην Καλιφόρνια και συγγραφέα του βιβλίου “Heroin, Organised Crime, and the Making of Modern Turkey” (Ηρωίνη, Οργανωμένο Έγκλημα και η Δημιουργία της Σύγχρονης Τουρκίας), το πολιτικό πλαίσιο σήμερα είναι πολύ διαφορετικό. «Η επανεμφάνιση των γκάνγκστερ όπως ο Çakıcı δεν αντιπροσωπεύει την επιστροφή της μαφίας τόσο, όσο τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι άνδρες έχουν γίνει λαϊκά είδωλα στην τουρκική δεξιά», είπε.
«Αυτό που μας λέει η επιστροφή αυτών των ανθρώπων, νομίζω, είναι ότι υπάρχει ένα νέο πολιτικό περιβάλλον που αναπτύσσεται στην Τουρκία, στο οποίο αυτοί οι άντρες έχουν λάβει άφεση για τα προηγούμενα εγκλήματά τους και καθίσταται σαφές ότι ο εναγκαλισμός του ΑΚΡ με τη σκληρή εθνικιστική γραμμή του MHP τουλάχιστον δεν βλάπτει τα πολιτικά τους σχέδια. Μπορεί ακόμη και να τα βοηθά».
Το προηγούμενο περιθωριακό κόμμα του Bahçeli είναι ένας προβληματικός σύμμαχος για τον Erdoğan. Το AKP και το MHP πιστεύουν σε διαφορετικούς τύπους εθνικισμού – ο πρώτος είναι ισλαμιστής, ο δεύτερος κοσμικός – φέρνοντάς τους σε αντίθεση σε πολλά σημαντικά θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, ένας από τους σημαντικότερους τρόπους με τους οποίους οι πολιτικές συμμαχίες της Τουρκίας μεταμορφώθηκαν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, φαίνεται να είναι η αναγέννηση της Τουρκικής ακροδεξιάς ως εξέχουσας πολιτικής δύναμης.
Έχοντας αποξενώσει τους περισσότερους άλλους πιθανούς πολιτικούς εταίρους τα τελευταία 20 χρόνια, και καθώς η δημοτικότητα του ΑΚΡ συνεχίζει να μειώνεται, ο πρόεδρος έχει πλέον λίγα περιθώρια επιλογών από το να προσκολληθεί στο MHP εάν θέλει να παραμείνει στην εξουσία.
Το ίδιο το AKP δεν είναι επίσης ξένο με τη διαφθορά και τα εγκληματικά σκάνδαλα. Η αυξανόμενη επικράτηση του MHP και των δυσάρεστων φίλων του έχει αφήσει κάποιους να αναρωτιούνται εάν η Τουρκία μπορεί να μετατραπεί ακόμη και σε αληθινό κράτος μαφίας.
Τίτλος του κειμένου: Turkey’s mobsters step out of shadows and into public sphere
Υπότιτλος: After decades in hiding, in prison or keeping low profile, players from a bloody period in the country’s history are now seen as ‘folk idols’ by the Turkish right
Το κείμενο υπογράφει η Bethan McKernan, ανταποκρίτρια της εφημερίδας στην Τουρκία και τη Μέση Ανατολή.
ΠΗΓΗ: εφημερίδα Guardian
Ο Ερντογάν υπέκυψε: Ο Μακρόν και ο Ταγίπ αναμένεται να συνομιλήσουν την επόμενη εβδομάδα