Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και η σύζυγός του Εμινέ. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
Tο δημοσίευμα της ιστοσελίδας MAKOR RISHON αναφέρεται στην αλλαγή στάσης της Τουρκίας και του Ταγίπ Ερντογάν προς το Ισραήλ από αρνητική – απαριθμώντας σχετικά περιστατικά – σε …θετική.
Ο αρθρογράφος ASSAF GIBOR υποστηρίζει ότι ο Ερντογάν ακολουθεί μια επιθετική πολιτική σε μια προσπάθεια να κυριαρχήσει στη Μέση Ανατολή. Ονειρεύεται να επαναφέρει την Τουρκία στις μεγάλες δόξες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να γίνει σουλτάνος.
Τίτλος: «Το συμφέρον του σουλτάνου: Γιατί ο Erdogan πλησιάζει ξαφνικά το Ισραήλ;»
Υπότιτλος: «Ο Πρόεδρος της Τουρκίας φιλοδοξεί να χρίσει τον εαυτό του σουλτάνο, για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αυξήσει την επιρροή του στο Ισραήλ. Μέσω παροχής βοήθειας στους Άραβες της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και μέσω προσπάθειας θαλάσσιας εδραίωσης στην Λιβύη, ο Erdogan προσπαθεί να επιτύχει τον στόχο του»
Ο τρόπος για την επίτευξη αυτού, σύμφωνα με τη μέθοδο του Erdogan, είναι η εφαρμογή του σχεδίου «Τουρκική Hμισέληνος» – δηλαδή στρατηγικός τουρκικός έλεγχος. Η τουρκική ημισέληνος ξεκινά στη βόρεια Συρία, περιοχή που συνορεύει με την Τουρκία, περνά από τη βόρεια Κύπρο και φτάνει μέχρι το Ισραήλ.
Ο Erdogan ενίσχυσε την προστασία του στις συριακές ανταρτικές ομάδες και δημιούργησε μια ζώνη ασφαλείας μεταξύ Συρίας και Τουρκίας υπό τον έλεγχό του με επιρροή ως τον Λίβανο.
Ταυτόχρονα, η Τουρκία δραστηριοποιείται εντατικά στον Λίβανο και στοχεύει να εκμεταλλευτεί την παρακμάζουσα οικονομία του για να αυξήσει την επιρροή της στη χώρα των κέδρων. Κατά ειρωνικό τρόπο όμως, η Χεζμπολάχ και το Ισραήλ έχουν κοινό συμφέρον να αποτρέψουν την εμπλοκή της Τουρκίας στην περιοχή. Η Χεζμπολάχ φιλοδοξεί να συνεχίσει το ιρανικό μονοπώλιο ελέγχου επί του Λιβάνου και το Ισραήλ δεν ενδιαφέρεται για μια περιττή μελλοντική ναυτική αντιπαράθεση με τους Τούρκους.
Η τουρκική ημισέληνος, όπως προαναφέρθηκε, συνεχίζει στη βόρεια Κύπρο, ή όπως την αποκαλούν οι Τούρκοι – «Τουρκική Κύπρο». Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Erdogan επισκέφθηκε τη βόρεια Κύπρο και δήλωσε ότι η μόνη λύση είναι η διαίρεση σε δύο κράτη. Έτσι, πέρα από «τη γεωγραφία και την ιστορική δικαιοσύνη» – σύμφωνα με τους Τούρκους βάσει των οποίων «η Κύπρος ήταν υπό τον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» – ο Erdogan θέτει ως προτεραιότητά του τις AOZ.
Εδώ μπαίνει στην εξίσωση και το Ισραήλ που αποτελεί μέρος της τουρκικής ημισελήνου. Ο Erdogan επενδύει πολλά χρήματα και πόρους στους Άραβες της Ανατολικής Ιερουσαλήμ προκειμένου να αυξήσει την επιρροή του στο τέμενος al-Aqsa. Στα ανατολικά της πόλης, δραστηριοποιούνται MKO που χρηματοδοτούνται από την Τουρκία, παλιά κτίρια έχουν ανακαινιστεί από την Τουρκία και τοπικά καταστήματα και εστιατόρια έχουν τοποθετήσει μπροστά από αυτά την τουρκική σημαία και το πορτραίτοτο του Erdogan.
Η τουρκική εμπλοκή που προωθεί τα συμφέροντα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, έρχεται σε βάρος της εμπλοκής της Ιορδανίας και των χωρών του Κόλπου, ενώ το Ισραήλ διεξάγει μάχη στην προσπάθεια να την σταματήσει.
Κατά τον τελευταίο χρόνο, με στόχο την διεύρυνση της επιρροής του, ο Erdogan αναμείχθηκε στη Λιβύη, γεγονός που οδήγησε σε αύξηση της έντασης με την Αίγυπτο. Η φιλοδοξία της Τουρκίας είναι να χρησιμοποιήσει τον θαλάσσιο χώρο της Λιβύης προκειμένου να επιτύχει ναυτικό έλεγχο στη Μέση Ανατολή.
Εάν η Τουρκία επεκτείνει την επιρροή της υπό τη μορφή τουρκικής ναυτικής βάσης στη Λιβύη, θα μπορούσε να προκαλέσει το Ισραήλ, το οποίο διεξάγει το 90% του διεθνούς εμπορίου του μέσω της Μεσογείου.
ΠΗΓΗ: ιστοσελίδας MAKOR RISHON, ASSAF GIBOR