Η σχέση Ρωσίας-Τουρκίας δοκιμάζεται στον Καύκασο: Θα είναι το “νεκροταφείο” της συμμαχίας τους;
File Photo: Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα. EPA, MAXIM SHIPENKOV, POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κομπάζει ο Ερντογάν ενώ όπως πάντα ΔΕΝ λέει την αλήθεια: Είναι, ισχυρίζεται, η κατοχική Τουρκία το μοναδικό κράτος που (δήθεν) εφαρμόζει οικονομικά μέτρα κατά του Ισραήλ
Απαράδεκτα σχόλια της κυβερνήτριας του Άρκανσο και σκληρή απάντηση της Κάμαλα Χάρις: Δεν είναι «ταπεινή» επειδή δεν έχει αποκτήσει δικά της παιδιά, η άθλια δήλωση!!!
Για το αν η αφύπνιση της παγωμένης σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα είναι το «νεκροταφείο» της συμμαχίας μεταξύ της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν και της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν, διερωτάται η δημοσιογράφος, Isabelle Lasserre στην εφημερίδα Le Figaro.
Σημειώνει ταυτόχρονα, ότι αυτή η «αφύσικη σχέση, έχει ξεπεράσει μέχρι τώρα όλες τις γεωπολιτικές της αντιφάσεις».
Όπως παρατηρεί, οι ιστορικές συγκρούσεις ρωσικής και οθωμανικής αυτοκρατορίας, η κρίση του 2015, οι διαφορές σε Συρία και Λιβύη δεν έθεσαν υπό αμφισβήτηση τη σχέση μεταξύ των δύο χωρών, η οποία βασίζεται πρωτίστως σε μια κοινή αντίθεση στη Δύση.
«Η Τουρκία και η Ρωσία είναι δύο αρχαίες αυτοκρατορίες. Οι ηγέτες τους είναι όμοιοι. Σκέπτονται με τον ίδιο παλιό τρόπο, όσον αφορά στα εδάφη. Και οι δύο καθοδηγούνται από την ίδια μνησικακία έναντι της Ευρώπης, για την οποία πιστεύουν, ότι δεν ανταποκρίθηκε ή ανταποκρίθηκε κακώς στα αιτήματά τους για προσέγγιση», εξηγεί η Tatiana Kastoueva-Jean, ειδική σε θέματα Ρωσίας στο Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (Ifri).
Ο Erdogan εκτίμησε τη συμπάθεια που επέδειξε ο Ρώσος πρόεδρος, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Όσο για τον Vladimir Poutine χρησιμοποιεί την Τουρκία για να διχάσει το ΝΑΤΟ, το οποίο θα ήθελε να εξαφανιστεί και με την πώληση των S400, ασυμβίβαστα με τα συστήματα της Ατλαντικής Συμμαχίας, της οποίας η Άγκυρα υποτίθεται ότι είναι πυλώνας, σπέρνει διαφωνίες εντός του οργανισμού.
Εκμεταλλευόμενοι την αποχώρηση των ΗΠΑ και την εξασθένηση της δυτικής επιρροής στον κόσμο, οι δύο «μεγάλες αρκούδες» επιστρέφουν με τις αναμνήσεις τους για αυτοκρατορίες, για να αμφισβητήσουν τη διεθνή τάξη και να προωθήσουν τα πιόνια τους στη Μέση Ανατολή, αναφέρει η δημοσιογράφος, με τον Thorniké Gordadzé, καθηγητή στο Science Po και ειδικό στον Καύκασο να θεωρεί «δύσκολο το να μην καταρρεύσει η σχέση Τουρκίας και Ρωσίας, η οποία βασίζεται στην κοινή επιθυμία να απομακρύνουν τους Δυτικούς, από όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές, ιδίως από ζώνες συγκρούσεων», το οποίο όμως, όπως παρατηρεί, «είναι το μόνο σημείο σύγκλισης μεταξύ των δύο χωρών».
Η έκρηξη μιας νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στρατιωτικοποιημένης και κατακτητικής, σε αυτόν τον Καύκασο, δεν θα ευχαριστήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος, τα τελευταία είκοσι χρόνια επανέλαβε πολλές φορές με λόγια και πράξεις, ότι καμία δύναμη, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε η Κίνα, δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνουν στις υποθέσεις ασφαλείας του πρώην σοβιετικού χώρου, ούτε στην Ουκρανία, ούτε στη Λευκορωσία, ούτε στον Καύκασο …
Βιαστικός να υποστηρίξει το Αζερμπαϊτζάν, ο Τούρκος πρόεδρος υπενθυμίζει, ότι η χώρα του πρέπει τώρα να θεωρείται ως δύναμη, χειραφετημένη από τη Δύση, αλλά χωρίς να υπόκειται απαραίτητα στη Ρωσία … Αλλά εκθέτει τη ρώσο-τουρκική σχέση σε σοβαρή δοκιμασία.
Το να βλέπουμε την Τουρκία να εισβάλει ξαφνικά σε έναν από τους τομείς ζωτικού ενδιαφέροντος, δεν είναι αυτό που σκεφτόταν ο Πούτιν, όταν ζητούσε ένα νέο πολυπολικό κόσμο, στον οποίον οι περιφερειακές δυνάμεις θα επιβάλλονταν χωρίς την παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών … Πώς θα μπορούσε το Κρεμλίνο, το οποίο παρενέβη στη Γεωργία και την Ουκρανία, για να σταματήσει σε μεγάλο βαθμό την προσέγγιση αυτών των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών με το ΝΑΤΟ, να δεχτεί, ότι μια χώρα μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας, ακόμα κι αν είναι ο σύμμαχός του, μπορεί να επιβάλλει το στρατιωτικό αποτύπωμα του στον Καύκασο;
Ανοίγοντας ένα τρίτο μέτωπο εναντίον της Ρωσίας, η Τουρκία αμφισβήτησε το status quo, που ο Vladimir Poutine διατηρούσε στην περιοχή. Όσο διατηρείται μια ισορροπία μεταξύ των αντιμαχομένων, η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει τους μοχλούς επιρροής της, αλλά, εάν η τουρκική στρατιωτική εμπλοκή μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων, όπως στη Λιβύη, υπάρχει κίνδυνος η Μόσχα να αντιδράσει.
«Η αρχική σιωπή της Ρωσίας δείχνει, ότι το Κρεμλίνο βρέθηκε ενώπιον ενός τετελεσμένου γεγονότος στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Οι Ρώσοι ανησυχούν πολύ. Δεν μπορούν να ανεχθούν μια τουρκική στρατιωτική παρουσία στον Καύκασο », εξηγεί ο Thorniké Gordadzé.
«Ο αντί-δυτικισμός δεν αρκεί πλέον για να κρύψει τις βασικές αντιφάσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας», παρατηρεί η Tatiana Kastoueva-Jean, με την δ/φο να διερωτάται, αν ο Erdogan έλαβε το μήνυμα, από την προειδοποίηση του Vladimir Poutine, ότι «στην υψηλή πολιτική, δεν υπάρχουν φίλοι!». [
ΠΗΓΗ: Le Figaro, La relation russo-turque mise à rude épreuve dans le Caucase