Η φρεγάτα “ΣΑΛΑΜΙΣ” τύπου ΜΕΚΟ εν πλω, είναι η μονάδα επιφανείας στην οποία πριν λίγες ημέρες βρέθηκε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαικ Πομπέο στο Ναύσταθμο της Σούδας. Πηγή: Πολεμικό Ναυτικό
-Οι απαιτήσεις για το αύριο και το σχέδιο των υποδομών. Η αποκέντρωση του Πολεμικού Ναυτικού
-Πως οι Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ΓΕΝ δούλεψαν για το αύριο του «ΝΚ»
«Το μάτι του Βασιλείου της Κρήτης» την έλεγαν οι Βενετσιάνοι. Επί τουρκοκρατίας οι κατακτητές αντιλήφθηκαν γρήγορα την αξία του λιμανιού και της περιοχής.
Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό από το 1929 κάνει αισθητή την παρουσία του στη Σούδα, ενώ μόλις την τρίτη ημέρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με εντολή του Ναυτικού Συμβουλίου διετάχθη η ίδρυση- εγκατάσταση της Ναυτικής Διοίκησης Κρήτης.
Είκοσι χρόνια αργότερα το 1950 η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, Κυβερνήτες με πολεμικές ώρες ναυμαχιών στη Μεσόγειο δηλαδή, αλλά και το δόγμα της διασποράς των μάχιμων μονάδων είχε αποφασίσει- και το εισηγήθηκε ο Πλοίαρχος τότε και μετέπειτα Α’ ΓΕΝ Κωνσταντίνος Τσάτσος, την κατασκευή στη Σούδα του δεύτερου ναυστάθμου το στόλου μετά τον βασικό της Σαλαμίνας.
Τρία χρόνια αργότερα, όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, το ΝΑΤΟ την τοποθέτησε στα έργα ναυτικής υποδομής, πρώτης προτεραιότητας, λόγω κυρίως της ανάγκης παρουσίας του 6ου Αμερικανικού Στόλου στη Μεσόγειο.
Τα χρόνια της επταετίας, που αμαύρωσαν τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία, η Σούδα ατονεί όπως σήμερα σημειώνουν Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού. Πολεμικά πλοία, πληρώματα και Αξιωματικοί τοποθετούνται στη Σαλαμίνα, σε μια προσπάθεια των Συνταγματαρχών να ελέγξουν το ελεύθερο και Δημοκρατικό πνεύμα του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο λίγα χρόνια αργότερα αποδείχτηκε με το κίνημα του Ναυτικού και την πράξη «ανταρσίας» του πληρώματος του ΒΕΛΟΣ.
Το παρελθόν δεν ξεγράφει, το μέλλον αναμένεται ότι θα χει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού στο ναύσταθμο Κρήτης…
Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος για τον σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων που αφορούν την επέκταση του Ναυστάθμου Κρήτης, ένα σχέδιο μεγαλεπήβολο και πολυετές που έρχεται αναθεωρημένο να βγάλει τον φάκελο της μελέτης του Πολεμικού Ναυτικού που είχε γίνει από το 1980. Ένα σχέδιο που υπάρχει σαράντα χρόνια, αλλά πάντοτε κάτι φρέναρε την υλοποίησή του, όπως και την μόνιμη επίδειξη σημαίας από το Πολεμικό Ναυτικό με μεγαλύτερη ευκολία, στην Αν. Μεσόγειο.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το σχέδιο που παρουσιάστηκε από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο και φαίνεται ότι έχει λάβει το πράσινο φως της πολιτικής ηγεσίας, όπως και τα απαραίτητα κονδύλια. Ήταν αποτέλεσμα της ωρίμανσης των συνθηκών που θέλουν το Πολεμικό Ναυτικό να αποκεντρώνεται, κάτι δηλαδή που οι Αξιωματικοί του, το ζητούσαν και είχαν πιέσει πολλά χρόνια για να γίνει.
Ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων μαζί με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Αντιναύαρχο Στυλιανό Πετράκη είχαν δουλέψει αυτές ακριβώς τις εξελίξεις πολλούς μήνες πριν, από τις πρώτες κι’ όλας ημέρες ανάληψης των καθηκόντων τους, τότε όπου όλες οι πληροφορίες και οι ενδείξεις που έφταναν στο Ελληνικό Επιτελείο- αν και ήταν χειμώνας- μιλούσαν για ιδιαίτερα «θερμούς μήνες» στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Οι δυο ανώτατοι Αξιωματικοί μαζί με την ηγεσία του Στόλου κατάστρωναν το δικό τους παράλληλο σχέδιο, των μηνυμάτων αποτροπής αλλά και των ιδίοις όμματί αυτοψιών για τη νέα ανάπτυξη στο Ναύσταθμο Κρήτης.
Από τον χειμώνα, στα τέλη Φεβρουαρίου και με την έναρξη των εντάσεων στα σύνορα του Έβρου με τους καθοδηγούμενους μετανάστες να δημιουργούν σοβαρότατα επεισόδια και την κυβέρνηση της Τουρκίας να σπρώχνει όλο και πιο πολλούς ανθρώπους στις Καστανιές και σε όλο το μήκος των συνόρων, το Πολεμικό Ναυτικό έδειχνε «τα δόντια του» στο Ναύσταθμο Κρήτης αλλά και την ακριτική Μεγίστη.
Η αναβάθμιση ή καλύτερα η πρόθεση αποκέντρωσης της Σαλαμίνας μαζί με την αυξανόμενη παρουσία στη Μεσόγειο, είχαν φανεί από αυτή την εικόνα, με το Ναύαρχο Πετράκη να επισκέπτεται το αναβαθμισμένο υποβρύχιο 209 «Ωκεανός», το οποίο είχε αναδυθεί κι έδεσε στο Ναύσταθμο Κρήτης μετά από άσκηση που είχε κάνει νότια της Καρπάθου, αλλά και επίδειξη σημαίας κάποιες ημέρες έξω από το λιμάνι της Μεγίστης, στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου.
Και οι Επιτελείς σήμερα σημειώνουν ότι μπορεί η βάση για τα στελέχη του ΠΝ να είναι η Σαλαμίνα, όμως όλοι έχουν μάθει να βρίσκονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός αυτής με την πιο πρόσφατη απόδειξη την τελευταία Ελληνοτουρκική κρίση, κατά την οποία το σύνολο των Μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού ήταν εν πλω περίπου δυο μήνες.
Ο Ναύσταθμος Κρήτης έχει καταξιωθεί στις μέρες μας ως ένας εκ των θεμελιοδέστερους και αναντικατάστατους αμυντικούς σχηματικούς στην Ελληνική Επικράτεια.
Η αναθεωρημένη μελέτη προβλέπει υποδομές που μπορεί και να φτάσουν σε βάθος 15ετίας, κατά προσέγγιση, περίπου τα 300-500 εκατομμύρια ευρώ. Οι περισσότερες προβλήτες είναι η αρχή ουσιαστικά, ώστε ο ναύσταθμος να μπορεί να δεχτεί περισσότερες μονάδες επιφανείας για ελλιμενισμό.
Ένα ακόμη βασικό για τη μέριμνα του προσωπικού είναι τα οικήματα στο ναύσταθμο για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των στελεχών που θα βρεθούν από τη Σαλαμίνα, μόνιμα στην Κρήτη. Επέκταση-προβλέπει η μελέτη σύμφωνα με πληροφορίες- και για το ναυτικό νοσοκομείο, πιθανότατα και με νέα πτέρυγα αλλά και με επιπλέον στελεχιακό δυναμικό.
Ο μόνιμος ελλιμενισμός πλοίων και υποβρυχίων σημαίνει και νέες δεξαμενές, πλωτές και μόνιμες στις οποίες θα τοποθετούνται τα πλοία για τις απαραίτητες επισκευές κατά περιόδους ακινησίας για συντήρηση ή τυχόν βλάβη.
Ταυτόχρονα υποχρεωτικές είναι και οι υποδομές ψύξης και ισχύος ώστε όταν τα πλοία μένουν εκεί να μην απαιτείται οι μηχανές τους να είναι σε λειτουργία και να γράφουν επιπλέον ώρες απ’ εκείνες που διανύουν σε εν πλω υπηρεσία.
Το έργο της αναβάθμισης του Ναυστάθμου Κρήτης απαιτεί και νέο δίκτυο καυσίμων, συνεργεία, νέες υποδομές για τα πυρομαχικά και τους πυραύλους των μονάδων επιφανείας.
Το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορούσε να πει κανείς ότι θέλει την επέκταση του Ναυστάθμου Κρήτης, σχεδόν όσο θέλει και τις νέες μονάδες επιφανείας ώστε να επιτευχθεί ο απόλυτος στόχος στη θάλασσα, αυτός της ναυτικής υπεροχής και ισχύος.
Μέχρι αυτό να γίνει- και θα γίνει- σημειώνουν πηγές από το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΝ, η εναλλαγή μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων στο Ναύσταθμο Κρήτης αποτελεί τον μονόδρομο καθώς οι προκλήσεις στη Μεσόγειο δεν σταματούν, αντιθέτως αυξάνονται.
Πάντως η πολυδιάστατη αναπτυξιακή πορεία του Ναυστάθμου Κρήτης δεν μπορεί να αποτιμηθεί σήμερα με καθαρά τεχνικοοικονομικά κριτήρια ή να συγκριθεί με μοντέλα παραγωγής βιομηχανικών μονάδων.
Ακόμη και από στρατιωτικής απόψεως η αξιολόγηση του δεν είναι ευχερής αφού αυτό κρίνεται μόνο εκ του αποτελέσματος σε περίοδο πολέμου.
Ο Ναύσταθμος και το έργο του μπορεί να φανεί και από μια άλλη οπτική γωνία, αυτήν των επιμέρους παραμέτρων που του έδωσαν ζωή και χάραξαν την μέχρι σήμερα πορεία του μέσα στην τοπική κοινωνία και τον αμυντικό σχεδιασμό της χώρας.
Οι διαφαινόμενες δυνατότητες του να καλύψει τις νέες εθνικές αμυντικές ναυτικές απαιτήσεις -καθώς επίσης και η επιθυμία των συμμάχων να εξασφαλίσουν σε φίλιες χώρες ισχυρές και ασφαλείς ναυτικές και στρατιωτικές ευκολίες, δίνει στο λιμάνι της Σούδας ένα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα και στην Ελλάδα ένα ισχυρό στοιχείο στην πλάστιγγα της διεθνούς αξιολόγησής της.
Το ΝΑΤΟ “παίζει” τουρκικά: Η διαχρονικά χαλασμένη «hot line» τηλεφωνική γραμμή Ελλάδας-Τουρκίας