Η κινεζική απειλή επισκιάζει πλέον τη ρωσική: Ο Πούτιν επιδιώκει να επανασυνδεθεί με τις ΗΠΑ, ομιλεί με τον Τραμπ…

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ομιλεί στο ρωσικό έθνος υπό το άγρυπνο βλέμμα των Ρώσων στρατιωτών. Το στιγμιότυπο είναι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. EPA, ALEXEI DRUZHININ / SPUTNIK / KREMLIN POOL




Για πολύ καιρό, η Δύση είχε στραμμένα τα βλέμματα στη ρωσική απειλή, αλλά τώρα πλέον επίκεντρο είναι η Κίνα, υποστηρίζει η εφημερίδα Le Figaro.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ξύπνημα χρονολογείται από την εποχή του Μπάρακ Ομπάμα, ενώ η  Ευρώπη έκλεισε τα μάτια της λίγο περισσότερο, όμως, η κρίση του κορωνοϊού ώθησε την Κίνα στην κορυφή των ανατρεπτικών δυνάμεων, υποβιβάζοντας τη Ρωσία στη δεύτερη θέση.

Μέσα σε λίγα χρόνια, ο επίσημος κινεζικός λόγος έχει πράγματι μετακινηθεί, από τον ειρηνισμό στον ιμπεριαλισμό και η κινεζική δύναμη, την οποία οι Δυτικοί θεωρούσαν ως «ήπια δύναμη», εμφανίζει μια νέα επιθετικότητα. Τροφοδοτεί τις εντάσεις στη θάλασσα της Κίνας και στο Χονγκ Κονγκ και προωθεί τα πιόνια της στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους παραπληροφόρησης με τη Ρωσία, για να αποδυναμώσει το δυτικό στρατόπεδο.

Επισημαίνεται, ότι σε αντίθεση με τη σκλήρυνση της στασης της Κίνας, η Ρωσία φαίνεται  να σιγεί ως προς την εχθρότητά της έναντι της Δύσης, με τον Alexei Levinson, ερευνητή στο κέντρο Levada της Μόσχας να επισημαίνει, σε συνέδριο για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR), ότι «η Μόσχα, αντί να επικρίνει άμεσα τους Δυτικούς ως συνήθως, εξέφρασε τα συλλυπητήρια για τα θύματα του ιού», ενώ το Κρεμλίνο απέστειλε επίσης ιατρικό υλικό στις ΗΠΑ.

Βέβαια, όπως παρατηρείται, η πανδημία ανέτρεψε τα σχέδια του Βλαντιμίρ Πούτιν,  αναγκάζοντάς τον να ακυρώσει δύο σημαντικά γεγονότα, που θα εδραίωναν τη διεθνή επιρροή του, αλλά και την αντίστοιχη πολιτική του επιρροή στη Ρωσία.

Την ψηφοφορία της 22 Απριλίου για συνταγματική μεταρρύθμιση και την εκδήλωση για τα 75 χρόνια της σοβιετικής νίκης, με την παρουσία πολλών παγκόσμιων ηγετών, μεταξύ των οποίων και ο Emmanuel Macronπου θα συμβόλιζε την επανένταξη της Ρωσίας στη διεθνή κοινότητα, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας. Επίσης, η Μόσχα πάσχει από την πτώση των τιμών του πετρελαίου, η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το δημόσιο επενδυτικό της σχέδιο.

«Η επιδημία θα επιταχύνει και θα εμβαθύνει τις τάσεις που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη στο ρωσικό πολιτικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της σταδιακής διάβρωσης της δημοτικότητάς της. Συνειδητοποιεί επίσης, ότι η Ρωσία δεν έχει τόσο μεγάλη επιρροή στις παγκόσμιες υποθέσεις, όσο θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Η Μόσχα φοβάται, μετά την κρίση, ότι θα εξαφανιστεί από την Κίνα σε στρατηγικό επίπεδο και αγωνίζεται να βρει τη θέση της σε έναν διπολικό κόσμο, που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ και την Κίνα», υποστηρίζει η  Tatiana KastouévaJean, ειδική στο Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (IFRI).

Ο Πούτιν επιδιώκει επίσης να επανασυνδεθεί με τις ΗΠΑ. Η πτώση των τιμών του πετρελαίου του έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσει ενεργειακό διάλογο με τον Donald Trump, ενώ στα Ηνωμένα Έθνη, στην G20, αλλά και στην τηλεόραση, ξεκίνησε μια «επιθετική γοητεία» προς τους δυτικούς αντιπάλους του, υποστηρίζοντας τη «νέα συνεργασία», με την  Tatiana KastouévaJean να αναφέρεται, σε «κινητοποίηση ειδικών, που ζητούν διαφοροποίηση της εξωτερικής πολιτικής»

Κατά την άποψη του δημοσιογράφου, η συμφιλίωση δεν είναι ακόμη για αύριο, καθώς σε αντάλλαγμα, ο Vladimir Poutine απαιτεί την άρση των κυρώσεων, που σχετίζονται με τον πόλεμο στην Ουκρανία και όπως σημειώνει η Tatiana KastouévaJean , πέραν της πρότασης, «η  Ρωσία δεν έχει σχεδόν καμία λύση να προσφέρει σε παγκόσμιο επίπεδο».

Άλλωστε η «γενική άρση» των κυρώσεων, που ζητά η Μόσχα έχει απορριφθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί  Trump και Poutine Ντόναλντ να τα πάνε καλά, αλλά η αμερικανική διοίκηση εμποδίζει προς το παρόν κάθε εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, ενώ ο νέος τόνος που υιοθετεί το Κρεμλίνο, από την έναρξη της πανδημίας, δεν έχει αλλάξει σε κάτι στην  κατάσταση στην Ουκρανία.

Τέλος, εάν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, καλούν για μια νέα σχέση με τη Μόσχα, αυτό δεν ισχύει για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες στη μεγάλη πλειοψηφία τους θεωρούν τη Ρωσία ως την κύρια απειλή, πολύ περισσότερο από την Κίνα. «Κάποιοι προβλέπουν, ότι μετά τον κορωνοϊό, οι  Ρώσοι θα μπορούσαν να ξυπνήσουν σε άλλη χώρα … Αλλά σε περίπτωση μεγάλης οικονομικής κρίσης, η κριτική για τη Δύση θα συνεχιστεί», εκτιμά ο Alexei Levinson.

ΠΗΓΗ: Covid-19: lamenacechinoise éclipselarusse

Πως αποδομείται η ικανότητα του Πεκίνου να κυριαρχήσει στον κόσμο: Η κινεζική ηγεμονία δεν είναι κάτι που θα συμβεί αύριο…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: