Άλλο οδόφραγμα και άλλο ελευθερία: Άλλο ενωμένοι και ασφαλείς χωρίς νάρκες και άλλο έρμαιο του τουρκ-ΙΚ-ου στρατού με νάρκες στο σπίτι μας
ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ολα έτοιμα για το τετ-α-τετ Χριστοδουλίδη – Γκουτέρες: Θα ακολουθήσει διμερής συνάντηση με τον Σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς και τον Βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλλα Β’
Ο Πρόεδρος της Κύπρου απευθύνθηκε στους ομογενείς της Νέας Υόρκης: Ο Νίκος Χριστοδουλίδης συνεχίζει να ελπίζει στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων
Όταν ο Ντενκτάς άνοιγε το πρώτο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας, στις 23 Αριλίου 2003, ίσως λίγοι είχαν καταλάβει την παγίδα που μας έστεισε. Ο Ντενκτάς και η Τουρκία ακολουθούσαν και ακόμη ακολουθούν μια πάγια στρατηγική:
Το Κυπριακό πρόβλημα θα λυθεί μέσα από τα χρόνια. Το Κυπριακό πρόβλημα θα λυθεί όταν φύγουν οι γενιές που έζησαν το πρόβλημα, όταν θα σβήσει ο καημός και η επιθυμία επιστροφής τους, όταν όλοι και όλα θα είναι ξένα.
- Η νοοτροπία μας ως λαός βοηθά απίστευτα αυτή τη στρατηγική. Καλοπέραση, ωχαδερφισμός, εσωτερικές διαμάχες, αμάθεια και κυρίως έλλειψη παιδείας και κοινών στόχων/στρατηγικής αποτελούν τροφή στο πιο πάνω σχέδιο.
Τόσο το πρώτο οδόφραγμα όσο και τα υπόλοιπα οδοφράγματα που άνοιξαν στη συνέχεια, υπηρετούσ- αν αυτό τον στόχο: να “κοιμήσουν” την επιθυμία επιστροφής, να εξασθενήσουν την όποια αντίσταση, να μετατρεψουν το πρόβλημα κατοχής και εισβολής σε πρόβλημα δυο κοινοτήτων δημιουργώντας έτσι ένα νέο κατεστημένο.
Μπράβο τους! Τα πάνε περίφημα!
Σημείο 1
Το 2003, υπήρχαν πληροφορίες ότι στενός συνεργάτης του τότε προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου, του απέκρυψε ένα τέτοιο στοιχείο, που προετοίμαζαν οι κατοχικές δυνάμεις. Μια τέτοια πληροφορία δόθηκε από τότε “αγγελιοφόρο” που πηγαινοερχόταν για να μεταφέρει μηνύματα από τις ελεύθερες στις κατεχόμενες περιοχές και αντίστροφα.
Το άτομο αυτό δεν βρίσκεται στη ζωή αλλά ο “στενός” συνεργάτης ζει και βασιλεύει. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να μας πιάσουν στον ύπνο. Οι γονείς μου και χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες μας στήθηκαν στις ουρές με τα αυτοκίνητα τους, περιμένοντας να δείξουν ταυτότητα για να μπορέσουν επιτέλους να δούνε το σπίτι τους μετά από (τότε) τριάντα-τέσσερα χρόνια.
Άστε που κάποιοι, όπως οι δικοί μου γονείς, πατούσαν πάνω σε βαρέλια για να δουν το σπίτι τους από μακριά επειδή η κλειστή πόλη ήταν και εξακολουθεί να είναι ναρκοθετημένη.
Σημείο 2
Σε κατοπινό στάδιο αλλά και μετέπειτα με τη διακυβέρνηση Χριστόφια, τα οδοφράγματα αυξήθηκαν. Η “επαφή” των δυο κοινοτήτων καθιερώθηκε.
Οι πρόσφυγες κτυπούσαν και ακόμη κτυπάνε την πορτα του ίδιου τους του σπιτιού για να το δουν, περνώντας από τα οδοφράγματα. Είναι σαν να πας από το ένα δωμάτιο του σπιτιού σου στο άλλο δωμάτιο και πρέπει να πάρεις “άδεια”.
Σημείο 3
Η παράνομη “εκλογή” Ακιντζί, ο νέος “αέρας” στις συνομιλίες με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και ο “ρόλος” Άιντε, “γέμισαν” τον ουρανό της Κύπρου με “ελευθερία”.
Στην ουσία όμως, ο Άιντε έδρασε ως μεσολαβητής της Τουρκίας εδραιώνοντας ακόμη περισσότερο την κατοχή και την στρατηγική Ντενκτάς-Τουρκίας για δυο κοινότητες (διαγράφοντας ακόμη και με “γλωσσάρι” τις λέξεις κατοχή και εισβολή). Κάτι τέτοιο μας έφερε σε ένα νέο αδιέξοδο και βοήθησε ακόμη και να ξεχαστεί ο λόγος που διακόπηκαν οι συνομιλίες στο Γκραν Μοντανά και την παραδοχή Τσαβούσουγλου ότι “τα στρατεύματα είναι εκεί και μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν, αν χρειαστεί”!
Ο πρώτος κύκλος έκλεισε. Χάσαμε κατά κράτος. Βάλαμε πολλά αυτογκόλ και αρνηθήκαμε να διαβάσουμε τον Ντενκτάς και την Τουρκία.
- Πάμε στο δεύτερο κύκλο. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έκλεισε τέσσερα οδοφράγματα ως μέτρο προστασίας από τον κορωνοιό. Ορθώς έπραξε. Αν στο πίσω μέρος του μυαλού του ήταν και κάτι άλλο (βλέπε πιο πάνω), τότε μπράβο, κι ας “φωνάζουν” οι πέντε unite, που έπρεπε να μπουν μέσα μαζί με αυτόν που κτύπησε το στρατιώτη στο οδόφραγμα.
Τώρα, η κίνηση αυτή μεταφέρθηκε στις κατεχόμενες περιοχές. Ο κόσμος τα έβαλε με τις κατοχικές αρχές που έκλεισαν τα οδοφράγματα. Και να’ σου και ο κ. Γκουτέρες (καλώς τον) να απαντά στην επιστολή Ακιντζί ότι δεν θα παρέμβει αλλά παραπέμπει τις δυο πλευρές να τα βρουν.
Τι να κάνει κι αυτός ο δύσμοιρος, αφού ακόμη ο χάρτης που κρατά γράφει Κυπριακή Δημοκρατία. Μπορεί πολλά μεν αλλά ως ένα σημείο (ακόμη τουλάχιστον). Κύριε Γκουτέρες, τι αναμένεις δηλαδή; Τόσο οι Ε/Κ όσο και Τ/Κ κινδυνεύουν. Ο τουρκικός στρατός “φρεσκάρεται” στα κατεχόμενα χωρίς να γνωρίζει κανείς τα “συστατ-ΙΚ-ά” του. Πώς αναμένεις να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο; Εσύ θα το αποδεχόσουν για την Πορτογαλία;
Η απάντηση (μας) βρίσκεται εδώ. Τα οδοφράγματα καταργούνται. Είτε επιστρέφουν όλοι πίσω ελεύθερα, χωρίς στρατούς, είτε παραμένει το “τείχος”, σημείο αναφοράς της κατοχής και εισβολής των Τούρκων από το 1974. Μεταξύ άλλων, η υπόθεση Τιτίνας Λοΐζίδου το λέει καθαρά:
“Δεν μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της γιατί δεν νιώθει ασφάλεια από τα τουρκικά, κατοχικά στρατεύματα”.
Μια υπόθεση, που εκδικάστηκε στο διεθνές δικαστήριο, κερδήθηκε και μπορούσε (ακόμη μπορεί) να αποτελέσει οδηγό μας
Οποιαδήποτε άλλη στρατηγική πέραν των πιο πάνω θα έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα: την παντελή επικράτηση της στρατηγικής Ντενκτάς και Τουρκίας. Την πλήρη υποδούλωση μας στις ορέξεις της Τουρκίας, τόσο των Ε/Κ όσο και των Τ/Κ.
Υ.Γ. Η προχθεσινή (15 Μαίου 2020) ομόφωνη και ξεκαθαρη καταδίκη των ΥΠΕΞ της ΕΕ εναντίον της Τουρκίας, με ξεκάθαρη αναφορά στην καταπάτηση αυτής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου (παραβίαση ΑΟΖ) με βάση το διεθνές δίκαιο, μπορεί να διευκολύνει την αλλαγή στρατηγικής που καλείται να ακολουθήσει η Κυπριακή κυβέρνηση (με τη στήριξη και της Ελλάδας), πιέζοντας παράλληλα τον ΟΗΕ να ακολουθήσει.
Σχετικό ερώτημα έχει δοθεί στον ΟΗΕ και αναμένουμε απάντηση.
(*) Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Βοηθός Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com & LA Voice
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.