File Photo: Despite the flare-ups of tension and clashes on the borderline, works to further reinforce the existing fence are continuing normally, Greek authorities said. ANA-MPA/Dimitris Tossidis
ΣΧΟΛΙΟ του Π.Κ. στη Defence Point
Οι Τούρκοι δεν έχουν ήθος, δεν έχουν μπέσα. Είναι αποδεδειγμένα ικανοί για όλα όπως έχει ιστορικά αποδειχθεί και αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά τις τελευταίες ημέρες στον Έβρο, κυρίως.
Οι ελληνικές δυνάμεις στο ποτάμι «βομβαρδίζονται» με μολότοφ από τους ακάλεστους που ενεργούν, ακούσια ή εκούσια – αδιάφορο- για λογαριασμό της Άγκυρας.
Οι Τούρκοι όμως δεν πιέζουν διότι θέλουν χρήμα από την Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσαν να πιέσουν και τη Βουλγαρία – Ευρώπη είναι. Στόχος τους είναι η Ελλάδα και αυτό είναι εμφανές από την ξεκάθαρα πολεμική κλιμάκωση με τον εμβολισμό του σκάφους του Λιμενικού στην Κω, τα πυρά πάνω από ελληνικό στρατιωτικό όχημα και την χαμηλή βόλτα του F-16 στον Έβρο.
Παρακολουθούμε με αηδία, πραγματικά, και τον χυδαία ψευδή τρόπο που τα τουρκικά ΜΜΕ παρουσιάζουν τα γεγονότα, για παράδειγμα με «ρεπόρτερ να καλύπτεται για να αποφύγει τα ελληνικά πυρά». Κατά συνέπεια, τίποτα δεν πρέπει να μας εκπλήσσει με αυτούς τους γείτονες. Ακόμα και να δούμε κύματα παρανόμων ακάλεστων να επιχειρούν να εισβάλουν έχοντας πίσω τους Τούρκους… να βάλλουν κατά των ελληνικών δυνάμεων.
Εδώ και μέρες αμυνόμαστε και αμυνόμαστε ομολογουμένως καλά και συγχαρητήρια σε όλους τους εμπλεκόμενους, κυρίως στο έδαφος, που σηκώνουν και το μεγάλο βάρος όλον αυτόν τον καιρό. Οι Ρωμαίοι όμως έλεγαν – και είχαν δίκιο – «ότι όποιος αμύνεται παθαίνει». Δεν μπορούμε εσαεί να αμυνόμαστε, δεδομένου ότι ο εχθρός θα κλιμακώσει τις επιθετικές του ενέργειες σε επιχειρησιακό πλέον επίπεδο, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα.
Με κάποιο τρόπο πρέπει να αναζητήσουμε τον βέλτιστο τρόπο να αντιδράσουμε πιο δυναμικά.
Θεμιτός ο αντίλογος ότι η Τουρκία αναζητά αφορμή για επεισόδιο. Ο αντίλογος στον αντίλογο είναι ότι 1. η εμμονή σε μια απάντηση, όσο λογική κι αν είναι, κινδυνεύει να μετατραπεί σε όπλο στα χέρια του αντιπάλου και 2. η επιθυμία αποτροπής ενός επεισοδίου σχετίζεται με τον τρόπο που έχεις προαποφασίσεις να αντιδράσεις.
Τι θα συμβεί δηλαδή εάν του διακηρύξεις ότι… «σε περίπτωση που με υποχρεώσεις κακέ γείτονα σε στρατιωτική απάντηση, ο σχεδιασμός σου που επικεντρώνεται σε επεισόδιο κινδυνεύεις να σε παγιδεύσει σε κάτι πολύ ευρύτερο. Το οποίο εσύ κακέ γείτονα θα αποφασίσεις πόσο θα επεκταθεί, ενώ παράλληλα ξέρεις ότι θα εξέλθεις βαριά τραυματισμένος. Να είσαι βέβαιος».
Το μελέτησε κανείς;
Καλό θα ήταν επίσης να μην τρέφουμε και πολλές ελπίδες περί καταδίκης της Τουρκίας. Πέραν του ότι από ένα σημείο και πέρα είναι αδιάφορο. Τώρα που ο Ερντογάν έχει επιδεινώσει τις σχέσεις του με τον Πούτιν, η Δύση δύσκολα θα κινηθεί.
Τι έχει να χάσει ο Ερντογάν αν αποφασίσει να γυρίσει στο μαντρί;
Το πολύ – πολύ να κάνει πακέτο τους S-400 πίσω στον Βλαδίμηρο, ο οποίος επίσης καίγεται να μην τον χάσει. Για τους δικούς του λόγους. Κι αν αποφασίσει να προσφέρει το σύστημα σε τεχνικούς της Δύσης μετατρέποντας το οικόπεδό του ξανά σε προμαχώνα του δυτικού κόσμου κατά της Ρωσίας τι γίνεται;
Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι για το χειρότερο σενάριο και για την πιο απίθανη προβοκάτσια από τους απέναντι. Και η μοναδική ματιά που χωράει στο πρόβλημα, είναι η στρατηγική. Ουδεμία άλλη.