Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ με την Πρώτη Κυρία Μελάνια Τραμπ και τον γιο τους Μπάρον στον κήπο του Λευκού Οίκου. EPA, Zach Gibson / POOL
Δεν νομίζω ότι μπορεί να καταλάβει κανείς τους Αμερικανούς. Ούτε να τους ψυχολογήσει. Έχω σηκώσει από καιρό τα χέρια ψηλά, χωρίς όμως να χάνω τις ελπίδες μου!
Και δεν είναι και απρόβλεπτοι, εκτός από τον Πρόεδρό τους. Αντίθετα, είναι πολύ προβλέψιμοι οι γραφειοκράτες. Αλλά ώρες-ώρες νιώθω ότι είναι οι πιο αφελείς άνθρωποι του κόσμου -όχι όλοι- και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.
Μία καλή περίπτωση που δείχνει την αφέλεια τους στον υπερθετικό βαθμό, είναι το Κυπριακό. Ότι τους πουν οι φιλότουρκοι Εγγλέζοι το ακολουθούν σαν …τυφλοί και πέφτουν πάντα στον γκρεμό και τους επιρρίπτουν και την ευθύνη για τις αποτυχίες, που είναι μόνιμες, οι απαράδεκτοι απόγονοι μίας διεφθαρμένης αυτοκρατορίας.
Μία άλλη πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος, τους έχει βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι, καθώς δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτό που καταλαβαίνουν και τα νήπια: ότι άλλο η Τουρκία, άλλο ο Σουλτάνος της. Η Τουρκία θα μείνει. Ο Ερντογάν θα φύγει σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Και ουδείς από τους διαδόχους του, με πρώτο τον άτακτο γαμπρό του, θα ακολουθήσουν τις πολιτικές του. Θα επιστρέψουν στο αμερικανικό «μαντρί». Χωρίς αμφιβολία. Οι αναλυτές και οι γραφειοκράτες, τουλάχιστον σε αυτό συμφωνούν.
Κάθονται, λοιπόν, οι φίλοι μας οι Αμερικανοί, και βλέπουν τον ηγέτη της κατοχικής δύναμης να τους χορεύει στο ταψί, αντί να του δώσουν ένα (διπλωματικό) μπάτσο και να είναι όλος δικός του. Είναι πραγματικά, όχι μόνο αφελείς, αλλά δείχνουν και μία αδικαιολόγητη «δειλία». Ξεχνούν ότι έχουν από πίσω τους τις πιο ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις του κόσμου. Ξεχνούν ότι διαθέτουν πανίσχυρα οικονομικά όπλα, που έχουν γονατίσει πιο δυνατές χώρες από την Τουρκία.
Πως το επιτρέπει το σύστημα και το βαθύ κράτος της Ουάσιγκτον, να εκβιάζεται ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Και μάλιστα από τύπους, όπως ο Ερντογάν, που αν του φυσήξει η Αμερική θα πέσει και θα κάνει δέκα τούμπες;
Εδώ και μερικές ημέρες είμαστε ενώπιον ενός νέου δράματος που δημιούργησε ο Ερντογάν. Τις προηγούμενες ημέρες διεξήχθη ένας «μίνι» πόλεμος μεταξύ της Τουρκίας από τη μία, και της Συρίας, της Ρωσίας και του Ιράν από την άλλη. Κατά τα άλλα, η Μόσχα και η Τεχεράνη βρίσκονται σε ένα «κοινό» στρατόπεδο με την Άγκυρα.
Η Τουρκία έχασε αρκετούς στρατιώτες και ο Ερντογάν είναι έξω φρενών. Κατάφερε, όμως, να κερδίσει την υποστήριξη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο δια του υπουργού Μάικ Πομπέο, προσέτρεξε να βοηθήσει τη «φίλη» και «σύμμαχο» στο ΝΑΤΟ, Τουρκία. Τεράστιο λάθος…
Τότε τι στο καλό τρέχουν να την βοηθήσουν στη δύσκολη αυτή στιγμή; Ως γνωστό, όταν ξεπεράσει τα προβλήματα με τη Ρωσία και τους λοιπούς, θα επανέλθει στο αντίπαλο στρατόπεδο από την Αμερική. Απανωτά λάθη, από μία χώρα που υποτίθεται ότι προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Δεν προστατεύει τίποτα, και στην πραγματικότητα εργάζεται εναντίον των δικών της συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.
Να μου το θυμηθείτε: Αν δεν συνέλθουν οι Αμερικανοί, ο Ερντογάν θα εμπλέξει στον πόλεμο της Συρίας και τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ… Είναι από τις περιπτώσεις, που στο πλαίσιο της Συμμαχίας, τους αξίζει ένα ξεγυριστό βέτο… Θα επανέλθουμε.