Πόσο ακόμη θα παίζετε; Αν μπορούσα να διαλέξω πολιτικό να μας διοικεί, θα διάλεγα τον Μενέντεζ!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τελική λύση για την ελεύθερη έκφραση στην Τουρκία σχεδιάζει ο Ενρτογάν: Ψηφίζει ως νόμο ένα νέο ιδεολόγημα για δήθεν «ξένη επιρροή ενάντια στα εθνικά συμφέροντα»

Έντονες οι ανησυχίες για απάντηση του Ιράν στην επίθεση του Ισραήλ: Συνεχίζονται οι επιθέσεις στο Λίβανο από τις IDF και Ισραηλινών πόλεων από την Χεζμπολάχ [βίντεο]

«Πολύ σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις στις σχέσεις με τις ΗΠΑ» προαναγγέλει ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης: Στο επίκεντρο τα θέματα της άμυνας, της ασφάλειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ (*) 

Ξέρω, κάποιοι (λίγοι) ήδη ίσως ανατρίχιασαν από θυμό μόλις είδαν τον τίτλο. Κάποιοι άλλοι (η μεγάλη πλειοψηφία) μάλλον ανατρίχιασαν με το αίσθημα ότι κάποιος “ξένος” και δη Αμερικανός παλεύει για εμάς, ασταμάτητα.

Να υπενθυμίσουμε ότι πριν λίγες μέρες (για πολλοστή φορά) ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ, μπροστά στην επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας ανάγκασε τον Αμερικανό Βοηθό Υπουργό Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις να ξεροκαταπιεί επανειλημμένα μετά που ο τελευταίος μίλησε για την ένταση στην περιοχή μας και βάζοντας στο ίδιο καλάθι την Ελλάδα και την Κύπρο με την Τουρκία.

Ο κ. Μενέντεζ, ακολουθώντας μια εξαίρετη στρατηγική επικοινωνίας και χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της ατόπου απαγωγής (κάποιοι ας φροντίσουν να μάθουν αυτές τις μεθόδους) ανάγκασε τον κ. Ρόμπινσον να απαντήσει ξηλώνοντας στην κυριολεξία την “διπλωματική” και ανούσια ομιλία του.

Επικεντρωμένος στο να αναδείξει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ για το ποιος προκαλεί όλα τα προβλήματα και την ένταση στην περιοχή, ο κ. Μενέντεζ τον ρώτησε:

• Μενέντεζ: Ποιος έκανε κάτι εδώ; Η Ελλάδα έκανε κάτι;
• Ρόμπινσον: Όχι, γερουσιαστή.
• Μενέντεζ: Η Κύπρος έκανε κάτι;
• Ρόμπινσον: Όχι, γερουσιαστή.
• Μενέντεζ: Άρα είναι η Τουρκία (άτοπος απαγωγή).

Και αφού ο κ. Μενέντεζ ανέδειξε-υπέδειξε το αυτονόητο, τόνισε με έμφαση πως αυτή είναι η αλήθεια και κάλεσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να πει τα πράγματα με το όνομα τους, να αφήσει τις γενικότητες και την άδικη και προβληματική της στάση, να αποποιηθεί αυτή την προβληματική τακτική και κυρίως να πάψει να κρύβει την αλήθεια διαιωνίζοντας έτσι ένα ψέμα για να καλύψει την κατοχική Τουρκία.

Και φτάνουμε και στον τίτλο, θέτοντας ένα εσωτερικό ερώτημα, αυτή τη φορά προς τους κυβερνώντες, τις ηγεσίες των ΔΗ.ΣΥ. και ΑΚΕΛ και τους όποιους ακόλουθους της Τουρκίας:

Αν μια καλή πρωία ερχόταν κάποιος (ο “όποιος” ΜΗ εργοδοτούμενος-εξουσιοδοτημένος) στην Πινδάρου ή στην Εζεκία Παπαϊωάννου και κατασκήνωνε σε κάποιο από τα γραφεία σας, θα το δεχόσασταν; Θα τον ανεχόσασταν να μείνει εκεί εσαεί συνομιλώντας μαζί του χωρίς όρους;

• Αν θα αφήνατε εμένα ή όποιον άλλο να κάνει τα γραφεία σας – γραφείο μας, τότε δέχομαι τα όσα λέτε αυτά τα χρόνια. Αν όχι (το πιο πιθανό και λογικό), τότε σιγάστε και παραδειγματιστείτε (τουλάχιστον). Και θα το πω ξεκάθαρα και ας πέσει χώρκα σας (όπως είπε και ο Μακαριότατος): Είστε άσχετοι με πολιτικές στρατηγικές επικοινωνίας. Η Τουρκία σπάει πλάκα. Το λιγότερο που οφείλατε να κάνετε είναι να μάθετε δυο πράγματα για το καλό του κόσμου και όχι να προσπαθείτε να κοιμήσετε τον κόσμο επειδή εσείς δεν έχετε ιδέα που πάνε τα τέσσερα.

Έλεος πλέον με τους ερασιτεχνισμούς και την παντελή έλλειψη πλάνου και στρατηγικής. Η Τουρκία, μας γλεντά, κι εσείς…!

Ευχαριστούμε Ρόμπερτ Μενέντεζ!

Υ.Γ.1: Πριν κάποιοι πολιτικοί εκεί κάτω αφήσουν το θυμό (και όχι την αλήθεια) να τους κυριεύσει, ας κάνουν πρώτα μια μέτρηση (συμπεριλαμβάνοντας τους απέχοντες και ξενητεμένους). Τοποθετήσεις όπως η παρούσα θα μοιάζουν βάλσαμο μπροστά στο τι θα καταγράψουν οι αριθμοί. Τα ερωτήματα μιας τέτοιας έρευνας μπορούν να τα ζητήσουν από τον κ. Μενέντεζ. Και εδώ, να υπενθυμίσω κάτι που ανέφερε ο Andy Stanley: “Οι ηγέτες που δεν ακούνε, σταδιακά θα περιστοιχιθούν από άτομα που δεν έχουν τίποτα να πουν”. Η πατρίδα “αιμορραγεί” και ο κόσμος είναι απών! Ο νοών νοείτω!

Υ.Γ.2: Το παιχνίδι “παίζεται” εκτός Κύπρου κι εσείς παίζετε (στην κυριολεξία) μεταξύ σας εντός της μισής Κύπρου.

Υ.Γ. 3: Θερμές ευχαριστίες στον συμπατριώτη μας Τάσο Ζαμπά. Εξ’ αιτίας του η Κύπρος και η Ελλάδα απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια έναν ακούραστο σύμμαχο όπως ο Ρόμπερτ Μενέντεζ.

(*) Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Βοηθός Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com & LA Voice – https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Γιατί οι Δημοκρατικοί έχασαν την μπάλα; Γιατί ο Τραμπ «παίζει» μόνος του, και μπορεί να κερδίσει ξανά;