Τι σημαίνει για την Ελλάδα ο “έρωτας” του Ταγίπ με τον Πούτιν: Η αποδυτικοποίηση της Τουρκίας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πτήση και νοσταλγία: Επέστρεψε στους ελληνικούς αιθέρες μετά από 60 χρόνια το ιστορικό Ηarvard, σχέδια ανακατασκευής για την «Ντακότα Ποσειδώνας» και το de Havilland [βίντεο]

Όταν το Ισραήλ «επιτεθεί στο Ιράν» αναμένει την υποστήριξη των ΗΠΑ: Τι είπαν ο Νετανιάχου στον Μπλίνκεν και ο Γκάλαντ στον Αμερικανό υπουργό Άμυνας; (video)

Έρχεται στη Σούδα το 26ο F-16 Viper κλείνει για την Σούδα: Σειρά τώρα για τα «φαντάσματα» της Λάρισας – Την ώρα που η Τουρκία κομπάζει και αναζητά ξανά την λύση των Eurofighter Typhoon

ΡΕΠΟΡΤΑΖ HELLAS JOURNAL Γ.Σ.

Οι πρόσφατες ανακοινώσεις περί συνέχισης της προμήθειας του πυραυλικού συστήματος S-400, το γεγονός επίσης πως το πρώτο κομμάτι που έφτασε στην Τουρκία πήρε την θέση προστασίας και του παλατιού του Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα και ο στενός εναγκαλισμός του Τούρκου προέδρου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν είναι εύκολο να φέρουν κάτι παραπάνω από την Ρωσία στην Τουρκία;

• Ήδη η αποστροφή από το Δυτικό άρμα έχει αρχίσει να στοιχίζει στην Τουρκία, μ’ έναν σημαντικό αστερίσκο, πως ακόμη η Δύση σίγουρα δεν έχει δείξει δυναμική πυγμή στα όσα πράττει η Άγκυρα κι αυτό δείχνει ότι γίνεται προσπάθεια να αφήσει τη Ρωσία και να παραμείνει δεμένη με τη Συμμαχία και τις χώρες που την απαρτίζουν.

Οι πρόσφατες φωτογραφήσεις του Ταγίπ Ερντογάν με τα Su-57 δίπλα στον Ρώσο πρόεδρο, έφεραν νέα σενάρια που οι επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας δεν γίνεται να μην τα εξετάσουν και αυτά.

Μια άλλη κατηγορία απειλής…

Τα Ρωσικά αεροσκάφη από τη στιγμή που έχει παγώσει το πρόγραμμα των F-35 για την Τουρκία, δεν είναι μονόδρομος αλλά σίγουρα εφόσον προκύψει μια τέτοιου είδους αγορά είτε Su-57 ή Su-35, περισσότερο θα αποτελέσει ένα «πικάρισμα» κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.

• Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι αν η πολιτική της Τουρκίας θα θέσει ολόκληρη την Τουρκική αεροπορία σε κίνδυνο από τη στιγμή που θα την στρέψει στη Ρωσία. Οι Ρώσοι έχουν παράδοση στην κατασκευή μαχητικών αεροσκαφών, με ελάχιστα συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα Δυτικά πρότυπα, όμως έχουν πολύ περισσότερα μειονεκτήματα.

• Εκτιμήσεις Αξιωματικών αναφέρουν πως ίσως δούμε κάποιου είδους συμπαραγωγής ανάμεσα στην Τουρκία και τη Ρωσία με βιομηχανίες που είναι ανοιχτές προς την μέθοδο αυτή, της συμπαραγωγής και έτσι θα επιδιώξουν οι Τούρκοι την μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, Ήταν αυτός ο λόγος που η Τουρκία δεν κατάφερε να βρει κοινή γραμμή με τις ΗΠΑ καθώς απαιτούσε το λογισμικό από τους αντιαεροπορικούς πυραύλους Patriot, τα ελικόπτερα Apache κι άλλα συστήματα στο παρελθόν, που είναι και το πρώτιστο απαιτούμενο για οποιαδήποτε συνεργασία σε εξοπλιστικά.

Οι Ρώσοι αυτή τη στιγμή έχουν αεροσκάφη που είναι άμεσα διαθέσιμα στην διεθνή αγορά, Su-35 & Su-57 (5ης γενιάς Ρωσικό μαχητικό). Από Τουρκικής πλευράς είχε ανακοινωθεί ότι θα γίνει μια προσπάθεια της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας για την ανάπτυξη του TFX, αεροσκάφους επίσης 5ης γενιάς κι εδώ δυο είναι τα τινά.

• Το πρώτο είναι η αγορά άμεσων διαθέσιμων αεροσκαφών από την Ρωσική βιομηχανία, σαν αυτά τα αεροσκάφη που είδε ο κος. Ερντογάν στη Μόσχα πριν λίγες ημέρες, ακόμη και το Su-57.

• Το δεύτερο είναι θα είναι ένας συνδυασμός, με αγορά μαχητικών αεροσκαφών από τη Ρωσία και παράλληλη ανάπτυξη τεχνογνωσίας από την Τουρκία ώστε να προχωρήσει σε δεύτερη φάση στο δικό της εγχώριο αεροσκάφος 5ης γενιάς με χαρακτηριστικά Stealth.
• Άλλωστε όπως σημειώνουν πηγές του Ελληνικού επιτελείου που παρατηρούν, η Άγκυρα δείχνει πως ασχολείται ουσιωδώς με την αμυντική της βιομηχανία, δοκιμάζει νέες τεχνολογίες, παίρνει το ρίσκο και φτιάχνει ότι θέλει για τις εξοπλιστικές της ανάγκες και δεν το αγοράζει.

Μπορεί να της στοιχίζει περισσότερο, μπορεί να μην είναι πετυχημένο εκείνο που έχει δημιουργήσει και να υπάρχει αστοχία υλικού, όμως το προσπαθεί, κάνει πράγματα, δεν περιμένει μόνο τις ξένες αγορές και κυρίως αποκτά τεχνογνωσία.

Το Su-57 προβάλλεται αλλά ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί ως αεροσκάφος

Οι ίδιες πηγές ομιλούν για ένα απονενοημένο διάβημα εφόσον αποφασίσει ν’ αλλάξει αμυντική τακτική και στον αεροπορικό τομέα η Τουρκία και κυρίως αν επιλέξει το υποτιθέμενο αντίπαλο δέος του F-22, το Su-57.

Το συγκεκριμένο αεροσκάφος δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, οι Ρώσοι δίνουν εδώ και πολλά χρόνια αγώνα δρόμου να ολοκληρώσουν τους κινητήρες του και τα ηλεκτρονικά του συστήματα.

• Οι Ρώσοι προχώρησαν στην έκδοση του Su-57 το 2004 ως το αντιστάθμισμα αεροπορικής ισχύος στο F-22 το οποίο είναι 100% επιχειρησιακό αεροσκάφος, μόνο για τις ΗΠΑ, από το 2007.

• Η Ρωσία επανειλημμένες φορές έχει εξαγγείλει ότι το Su-57 μπαίνει σε μαζική παραγωγή, όμως εδώ έχουν υποπέσει στην περίπτωση της αυτοδιάψευσης με ακυρώσεις των προσπαθειών που είχαν αναγγείλει.

Το σκηνικό αυτό με μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο κρατάει σχεδόν μια δεκαετία και σημαίνει σίγουρα πολλά για τις δυσκολίες εγχειρήματος ανάπτυξης ενός αεροσκάφους 5ης γενιάς αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ρωσία για την ολοκλήρωση ενός τέτοιου αεροσκάφους. Αντιθέτως οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν ήδη δυο τύπους αεροσκαφών 5ης γενιάς, το F-22 και το F-35.

Η Περίπτωση του Su-35 για την Τουρκία

Ευελιξία και ικανότητα μεταφοράς μεγάλου όγκου οπλικού φορτίου είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του Su-35, όμως κι εδώ θέλοντας και μη υπάρχει το συγκριτικό με αεροσκάφη της Δύσης και τα ηλεκτρονικά συστήματα. Τα ραντάρ και τα ηλεκτρονικά που ενσωματώνουν στα μαχητικά αεροσκάφη τους, εκτιμάται πως υπολείπονται σημαντικά σε σχέση με Αμερικανικά ή Ευρωπαϊκά αεροσκάφη.

• Μπορεί να έχουν πωλήσεις σε χώρες τις Ανατολής ωστόσο διαπιστώνεται ότι υπάρχουν πολύ χαμηλά ποιοτικά πρότυπα κατασκευαστικά, άλλη φιλοσοφία στην χρήση τους κι αυτό είναι που θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τους Τούρκους ιπταμένους, εφόσον υπάρξει μια κεντρική πολιτική απόφαση, είναι η διαφορετική αεροπορική κουλτούρα από αυτή που έχουν αναπτύξει.

• Η τεχνική υποστήριξη από πλευράς Ρωσίας είναι κάτι που παραδοσιακά υπάρχει πρόβλημα, που διαπιστώνεται κι από την ίδια την Αεροπορία της Ρωσίας η οποία σε τύπους αεροσκαφών έχει χαμηλές διαθεσιμότητες με εργοστάσια υποστήριξης μια ν’ ανοίγουν και μια να κλείνουν και μια παραγωγή να μην ξέρει που βρίσκεται και που πατάει.

Παρόμοια προβλήματα μελλοντικά θ’ αντιμετωπίσει η Τουρκία και με τους S-400 και την υποστήριξη τους.

Κλείνοντας, οι εκτιμήσεις ιπταμένων της Πολεμικής Αεροπορίας είναι ότι ένα Ελληνικό μαχητικό F-16 Viper θα είναι πολλά βήματα πιο μπροστά από ένα Τουρκικό F-16 αλλά κι από ένα Su-35 το οποίο είναι ένα αεροπλάνο δικινητήριο με ανώτερες κινηματικές επιδόσεις αεροπορικής υπεροχής από το F-16 που είναι μονοκινητήριο (με πανίσχυρο κινητήρα) πολλαπλών ρόλων.

• Η ευελιξία του είναι δεδομένη σ’ όλο τον φάκελο πτήσης του αεροπλάνου όμως σε επίπεδο αισθητήρων, αντίληψης τακτικής κατάστασης και οπλικών συστημάτων υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό αν αγγίζουν τα Δυτικά πρότυπα.

Συμπερασματικά, αν τυχόν οι Τούρκοι αποφασίσουν πως θα περάσουν σε μια Ρωσική αεροπορική τεχνολογία, είναι μια άκρως υπολογίσιμη απειλή η οποία όμως θα έχει τα προβλήματα που έχουμε αναλύσει όπως μας τα μεταφέρουν αεροπορικές πηγές.

Που θα πάει το Oruc Reis; Η Τουρκία επιδιώκει ένα «βαρύ χειμώνα» στο Αιγαίο και την Κύπρο