Η Κριστίν Λαγκάρντ πάει στη Φρανγκφούρτη: Η ηράκλεια προσπάθεια της Γ.Δ. του ΔΝΤ
Η γενική διευθυντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ συνομιλεί με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στο υπουργείο Οικονομικών, στην Ουάσιγκτον. EPA, OLIVER CONTRERAS / POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«ΕΚΤ: η ηράκλεια προσπάθεια της Christine Lagarde», γράφει σε άρθρο γνώμης η εφημερίδα Les Echos. Εκτός εκπλήξεως, η Christine Lagarde θα διαδεχθεί τον Mario Draghi στην ηγεσία της ΕΚΤ.
Ο οικονομολόγος Paul Diggle φτιάχνει τη λίστα για τις προτεραιότητες που θα έχει να αντιμετωπίσει. Για μια «ηράκλεια» προσπάθεια που περιμένει την Christine Lagarde με την πιθανή ανάληψη του πόστου κάνει λόγο ο αρθρογράφος, όχι μόνο λόγω του μικρού περιθωρίου ελιγμών του θεσμού, αλλά επίσης λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης λόγω του πληθωρισμού. Από την κρίση χρέους της ευρωζώνης, εδώ και εφτά χρόνια, η ΕΚΤ απέτυχε να αγγίζει τον στόχο της για τον πληθωρισμό και οι αγορές είναι σκεπτικιστικές για τις πιθανότητες επιτυχίας της στο μέλλον.
Στην πραγματικότητα αυτοί υπολογίζουν με αν μέσο όρο μέσου πληθωρισμού για την ευρωζώνη στο 1,3% για τα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια, ποσοστό σαφώς μικρότερο από αυτό που υπολογίζει η ΕΚΤ. Η νέα ηγεσία θα πρέπει λοιπόν να βάλει στις ράγες τον πληθωρισμό αρχίζοντας από το να εγκαταστήσει μια προληπτική επικοινωνία(«forward guidance») ώστε να αποφευχθεί για τα καλά μια πιθανότητα ανατροπής των ποσοστών το 2020 και στη συνέχεια ανανεώνοντας την ποσοτική χαλάρωση. Ούτε το ένα ούτε το άλλο θα έλυναν τα προβλήματα της ευρωζώνης αλλά οι επενδυτές έχουν εδώ και καιρό καταλήξει ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή στα ποσοστά το 2020- κάτι που παρόλα αυτά θα ήταν ένα πρώτο βήμα που θα εκτιμούσαν.
Ένα άλλο άμεσο και πιο τολμηρό μέτρο θα ήταν η γενναία μείωση των επιτοκίων δανεισμού της ΕΚΤ στο πλαίσιο του προγράμματος TLTRO, δίνοντας έτσι ανάσα στην τραπεζική ρευστότητα. Θα μπορούσε να είναι χαμηλότερο από αυτό των ομολόγων που αποτίθενται στα χαρτοφυλάκιά της δίνοντας έτσι ένα είδος «αποζημίωσης» στις τράπεζες που την δανείζουν σε σχέση με αυτές που καταθέτουν. Τεχνικά αυτό θα οδηγήσει σε οικονομική ζημία αλλά λίγη σημασία έχει για μία τράπεζα που εκδίδει το νόμισμά της. Πρόκειται μάλιστα για ένα εργαλείο που υπάρχει ήδη.
Η νέα διοικητής θα πρέπει επίσης να καθορίζει με απλότητα και σαφήνεια τον στόχο του πληθωρισμού μέσω του επιπέδου των τιμών. Θα πρέπει επίσης κατά το παράδειγμα της Ιαπωνίας να ελέγχει το επίπεδο των επιτοκίων ώστε σε ολόκληρη την ευρωζώνη να υπάρχει το ίδιο επίπεδο αποδόσεων, κάτι που θα βοηθήσει και αυτό με τη σειρά του στη μείωση των πραγματικών επιτοκίων. Η Ευρώπη όμως έχει κυρίως ανάγκη από δομικές μεταρρυθμίσεις και αντικυκλική πολιτική προϋπολογισμού, καταλήγει ο αρθρογράφος.
Κατρακυλά η τουρκική λίρα υπό το φόβο νέων κυρώσεων ΗΠΑ, μετά την παράδοση των S-400