Δούλεψε εν τέλει η θεωρία των παιγνίων: Ο Βαρουφάκης το νέο “κακό παιδί” της Βουλής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Όποιος δεν συμφωνεί με την εξυγίανση του κόμματος, θα πρέπει να αναζητήσει εναλλακτική»: O Κασσελάκης δείχνει την έξοδο στους διαφωνούντες [βίντεο]

Τη διερεύνηση των αιτίων του σημερινού περιστατικού με το Mirage 2000-5 στην 114 Πτέρυγα Μάχης ζητεί ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ευάγγελος Αποστολάκης

Σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας με έμφραγμα νοσηλεύεται ο πρώην υπουργός Αλέκος Φλαμπουράρης: Ο πιο συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΥΡΙΤΣΗ

Ο Γιάνης Βαρουφάκης μπήκε στην Βουλή. Πρωτίστως ο Βαρουφάκης και έπειτα το ΜέΡΑ25.

Διότι, κατά πάσα πιθανότητα, η μερίδα των πολιτών που του πρόσφεραν το 3,39% στις εκλογές της 7ης Ιουλίου επέλεξε κυρίως εκείνον, τον πολυσυζητημένο πρώην υπουργό Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα το 2015. Αξιοπερίεργο για ορισμένους, αψυχολόγητο για κάποιους άλλους, απαράδεκτο ίσως για την πλειονότητα του εκλογικού σώματος…

Ο Βαρουφάκης έχει συζητηθεί από τότε για πολλά και έχει χαρακτηριστεί ποικιλοτρόπως. Για το στυλ του, την -κακώς εννοούμενη- «άνεση», την αυτοπεποίθηση και, για άλλους, την αλαζονεία του. Όλα αυτά με ένα θυμό που δύσκολα φαινόταν ότι θα εκτονωθεί…

• Και φυσικά για την δράση του κατά την επίμαχη περίοδο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους στην Ευρώπη και το ΔΝΤ. Κανένα από τα παραπάνω δεν συγκρίνεται με το μέγεθος της ευθύνης για τη συμφωνία που επιβλήθηκε στην τότε κυβέρνηση, με την οποία, σημειωτέον, οι Έλληνες πολίτες -για μία ακόμη φορά- χρεώθηκαν ένα ακόμα μνημόνιο.

Σε κάθε περίπτωση, έχει παρέλθει μία πενταετία από τότε και, ανεξαρτήτως των γεγονότων, ο Γιάνης Βαρουφάκης κατάφερε και έπεισε λίγο παραπάνω από 190.000 ψηφοφόρους για την αξιοπιστία του προγράμματός του.

Διόλου ευκαταφρόνητο επίτευγμα για κάποιον, ο οποίος στο συνειδητό -τουλάχιστον- του ελληνικού λαού έχει χρεωθεί αποκλειστικά, σχεδόν, την αποτυχία μίας ολόκληρης προσπάθειας.

• Όσο για τους λόγους που συντέλεσαν στην παρουσία του στη σύνθεση της νέας Βουλής θεωρώ ότι σχετίζονται άμεσα με το… «ψυχογράφημα» του Έλληνα ψηφοφόρου, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά από μία δεκαετία ύφεσης και τις πιέσεις που υπέστη ως αποτέλεσμα της.

Στο πλαίσιο μίας απόπειρας ανάλυσης της επιλογής Βαρουφάκη, θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 δεν αξιοποίησε μόνο το κύρος και την κατάρτισή του ως οικονομολόγου, την πειθώ και την μακρά καριέρα του στο εξωτερικό για να μπει στην Βουλή. Στόχευσε πολύ βαθύτερα, στο θυμικό του πολίτη που πρακτικά ισοπεδώθηκε από τα εξαντλητικά μέτρα και τις συνεχείς περικοπές στο εισόδημά του.

• Αφενός, ο επαναστάτης Βαρουφάκης «έδεσε» και τη φιγούρα και το πρόγραμμά του με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2014-15, τον εκφραστή, δηλαδή, της μη συμμόρφωσης και του αγώνα για ανατροπή των μνημονιακών δυνάμεων. Σε αυτή την ανυπακοή έδωσε σάρκα ο Βαρουφάκης -είναι σαφές ακόμα και από το αρκτικόλεξο του ΜέΡΑ25, Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής- με τους επτά περιβόητους πυλώνες του κυβερνητικού προγράμματός του.

Αφετέρου, προσέγγισε το διογκωμένο ευρωσκεπτικιστικό, αντιμνημονιακό ρεύμα που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα χρόνια στη χώρα, το οποίο ήθελε -και θέλει ακόμα κατά την γνώμη μου- τη σύγκρουση με μία Ευρώπη, η οποία μέχρι τουλάχιστον το 2015 ράπιζε την μεσαία τάξη με πολύ σκληρά δημοσιονομικά μέτρα.

• Οι επίμονες αναφορές του στο περίφημο δημοψήφισμα, το οποίο μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ και υποχρέωσε την τότε κυβέρνηση σε ένα νέο, ιδιαιτέρως δεσμευτικό μνημόνιο, απέδειξαν, φαίνεται, ότι αυτή η «πληγή» δεν έχει κλείσει για τους χιλιάδες των Ελλήνων, οι οποίοι ήθελαν απεγνωσμένα να απαλλαγούν από τη στενή ευρωπαϊκή επιτήρηση.

Από την άλλη, το ίδιο το πρόγραμμα Βαρουφάκη μοιάζει τόσο… απελευθερωτικό και ο ίδιος τόσο πεπεισμένος για την αποτελεσματικότητά του, που ενδεχομένως ενέπνευσε ακόμα και εμπιστοσύνη. Σε κάθε περίπτωση έγινε ο αντιμνημονιακός πόλος που κρύβεται στα σπλάχνα του απογοητευμένου Έλληνα.

• Αυτό που ξεκίνησε σαν πείραμα, επιτυγχάνει προοδευτικά τα στοιχήματα που θέτει το ίδιο για τον εαυτό του. Με βήματα σταθερά, ίσως με λίγη… τύχη και, κυρίως, προσεκτική επιλογή των στελεχών που πλαισίωσαν το ψηφοδέλτιό του -δεν είναι τυχαία η επιλογή της Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πέπης Ρηγοπούλου, στην κορυφή του ψηφοδελτίου Επικρατείας- η είσοδος του ΜέΡΑ25 στην Βουλή επιχειρεί να ταυτιστεί με την αποτίναξη του… ευρωπαϊκού ζυγού από την Ελλάδα.

Όσο για την ψήφο στον Βαρουφάκη, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ψήφος διαμαρτυρίας ή ψήφος στο αντίπαλο δέος του Αλέξη Τσίπρα. Σε εκείνον δηλαδή που εγκατέλειψε την κυβέρνηση το 2015 λόγω ιδεολογικών διαφορών με την κατεύθυνση που επέλεγε η κυβέρνηση εκείνη την περίοδο.

Ο ίδιος είναι ουτοπιστής, ονειροπόλος, ένας σύγχρονος ιδεολόγος «αναρχικός» ή, όπως αυτοπροσδιορίζεται ένας ριζοσπαστικά ευρωπαϊστής και ριζοσπαστικά ανθρωπιστής; Ακόμη κι έτσι ευαγγελίζεται μία άλλη πραγματικότητα. Ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης με λόγο στην εθνική πολιτική, τις εθνικές πηγές ενέργειας, με κοινωνική και περιβαλλοντική συνείδηση, μέσα στην Ευρώπη, αλλά και έξω εάν δεν ευοδωθούν οι συνθήκες.

• Όπως και να έχει, το μεγάλο στοίχημα για το ΜέΡΑ25 τώρα είναι να καταφέρει να ισορροπήσει στη νέα κατάσταση, να παραμείνει πιστό στην ιδεολογία και το πρόγραμμά του, και να επιλέξει πολύ προσεκτικά τυχόν συμμαχίες και αποφάσεις που θα προκύψουν στο Κοινοβούλιο. Να παραμείνει δηλαδή ο φορέας εκείνος που θα αρθρώσει ουσιαστικό αντιμνημονιακό λόγο, ως μοχλός πίεσης εξ ευωνύμων τόσο προς τη Νέα Δημοκρατία όσο και προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ως αντίβαρο στην -ήπια μεν- ακροδεξιά δε, πολιτική της Ελληνικής Λύσης.

Σε αυτή την περίπτωση, ίσως βγει κάτι καλό από την κορυφαία πολιτική διαδικασία της 7ης Ιουλίου. Μία νέα πολυφωνία στο Κοινοβούλιο, όπως αρμόζει σε μία δημοκρατική κοινωνία..

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:Έγγραφα των ΗΠΑ: Πριν ακόμα από την εισβολή ο άθλιος Κίσιγκερ πρότεινε “διπλή ένωση”

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Τι συμβαίνει στο ΚΙΝΑΛ; Η λεπτή γραμμή μεταξύ στρατηγικής υπεροχής και πολιτικής αυτοκτονίας