Τι σημαίνουν τελικά τα δημοψηφίσματα και σε τι είπαν όχι οι Σκοπιανοί; Μα στη δυτική προοπτική…




ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Με τόσα που «ζήσαμε» τα τελευταία χρόνια στην κατ’ όνομα ενωμένη Ευρώπη, από τη Γαλλία και την Ολλανδία (το 2005) έως τη Βρετανία (το 2016), και από την Κύπρο (το 2004) έως τη Βαρκελώνη (το 2017) και την Ελλάδα (εκείνο το αξέχαστο 2015), κανονικά θα έπρεπε ήδη να το έχουμε καταλάβει… τα δημοψηφίσματα τι σημαίνουν.

Η έννοια «κανονικά», βέβαια, δεν υπάρχει πια στο δυτικό κόσμο. Την έφαγε η κρίση χρέους, για να έρθουν εν συνεχεία να την αποτελειώσουν όσα ακολούθησαν: το Προσφυγικό, το Brexit, η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, η κρίση του δικομματισμού στη Γερμανία, η άνοδος της ακροδεξιάς στη Σουηδία, η υπουργοποίηση του Σαλβίνι στην Ιταλία… και Κύριος οίδε τι άλλο μέλλει γενέσθαι.

  • Οι δυτικές ελίτ, ωστόσο, επιμένουν να πορεύονται με όρους παλαιάς κανονικότητας, νομίζοντας ότι μπορούν να συνεχίζουν να ποδηγετούν τους αναπτυσσόμενους από θέση ισχύος… σαν άλλοτε.

Οι αναπτυσσόμενοι όμως έχουν πια μάλλον διαφορετική άποψη.

Οι πολίτες της ΠΓΔΜ είδαν την αφρόκρεμα της δυτικής ελίτ να παρελαύνει τους περασμένους μήνες από τα Σκόπια, υποδεικνύοντάς τους τι να «ρίξουν» στο δημοψήφισμα. Πολλοί τελικώς έκαναν το ακριβώς αντίθετο… γυρίζοντας την πλάτη τους στο μέλλον. Δεν πήγαν καν να ψηφίσουν ή είπαν «όχι» σε μια συμφωνία που τους «τα δίνει όλα», εάν πιστέψουμε όσα υποστηρίζουν οι επικριτές της πίσω στην Ελλάδα.

  • Αρνούμενοι να δεχτούν το πραγματικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, πολλοί σπεύδουν να μεταφράσουν τα ποσοστά του «ναι» σε σύνολα μεμονωμένων ψήφων και να τα συγκρίνουν με εκείνα των τελευταίων εκλογών στη γείτονα. Μπας και πείσουν και πειστούν ότι ο Ζάεφ παραμένει πολιτικά ικανός να επιτύχει το στόχο μιας συμφωνίας με την Ελλάδα στο ονοματολογικό. Δεκτό. Ενδεχομένως.

Η ουσία, ωστόσο, βρίσκεται αλλού: στο ότι ένα διόλου ευκαταφρόνητο μέρος των πολιτών μιας μικρής και αδύναμης χώρας όπως είναι η ΠΓΔΜ είπε ουσιαστικά «όχι» στην ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Γιατί; Είτε επειδή πιστεύει ότι δύναται όντως να εξασφαλίσει μια καλύτερη συμφωνία με την Ελλάδα (πράγμα από δύσκολο έως απίθανο), είτε επειδή η δυτική προοπτική δεν φαντάζει πια τόσο δελεαστική στα μάτια του όσο άλλοτε.

  • Το να αποκηρύσσονται συλλήβδην όλοι οι οπαδοί του «όχι» ως «ακροδεξιοί» είναι μια μάλλον εύκολη ερμηνεία που δεν οδηγεί όμως πουθενά. Ακόμη και αν είναι ακροδεξιοί, αυτούς έχουμε ως γείτονες.

Ας δούμε πως θα τους χειριστούμε… πέρα από το πλαίσιο μιας επιδιωκόμενης συμφωνίας στο ονοματολογικό που ενδέχεται να μην έρθει ποτέ. Ειδικά καθώς το άστρο των ευρωατλαντικών θεσμών χάνει μέρος της λάμψης του.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ φύλλο 4ης Οκτωβρίου 2018

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Οι νέες συμμαχίες της Αμερικής στη Μεσόγειο περιλαμβάνουν την Ελλάδα και την Κύπρο…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: