Του Δρ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ
«Οις ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες, απισχυρισάμενοι δε σαφές αν καταστήσαιτε αυτοις από του ίσου υμίν μάλλον προσφέρεσθαι»
(Περικλής, Α’ 140,5)
Που σημαίνει:
Αυτό το προαιώνιο μήνυμα προς τους εξ Ανατολών βάρβαρους και βαλκάνιους γείτονες, η επίσημη ελληνική πολιτεία (οι εκάστοτε κυβερνήσεις της για την ακρίβεια), πλην ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων (Μάρτιος του 1987, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου προειδοποίησε ότι θα βυθίσει το Σισμίκ), έχει αποφύγει να το δώσει εξαντλούμενη σε καλοπιάσματα. Θυμίζω πως επειδή οι «σύμμαχοι» θεωρούσαν απρόβλεπτο τον Ανδρέα, άρα και ικανό να βυθίσει το Σισμίκ, αντί να πιέσουν ως συνήθως την Αθήνα, πίεσαν τον Οζάλ ο οποίος υποχώρησε ατάκτως!
Δυστυχώς, όμως, ο Ανδρέας γρήγορα τα μάζεψε. Ακολούθησαν οι μεγάλες υποχωρήσεις στο Νταβός (με το Κυπριακό να μπαίνει στο ράφι), όταν όμως αντιλήφθηκε την πλεκτάνη, αναφώνησε το γνωστό mea culpa! Έκτοτε ακολούθησαν πολλά mea culp (Ίμια, Μαδρίτη, Ελσίνκι, S-300, Σχέδιο Ανάν κ.λπ.), από τους ανίκανους, ενίοτε και ξενοκίνητους διαδόχους του.
Οι ευρωπαϊκές χώρες τρέμουν στην ιδέα πως οι Τούρκοι ανατολίτες (και οι χιλιάδες, σύντομα ίσως και εκατομμύρια μουσουλμάνοι πολιτικοί πρόσφυγες) θα μετακινούνται ανενόχλητοι στην Ε.Ε. Κυκλοφορούν εφιαλτικά σενάρια. Ενώ μετρούν και τα ψυχοπαθολογικά ξεσπάσματα του Ερντογάν.
Η Συρία, το Ιράκ, ο ενδοϊσλαμικός εμφύλιος με τον πρώην μέντορα του Τούρκου προέδρου, τον Φετουλάχ Γκιουλέν, η πολυετής και ανελέητη ένοπλη κουρδική εξέγερση, η ανοικτή άνευ προηγουμένου ρήξη με τις Η.Π.Α. (με Τραμπ καλύτερα) και το Τελ Αβίβ. Όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα, έτοιμο να ανατιναχθεί ανά πάσα στιγμή, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε λοιπόν από τις ψευδαισθήσεις για μια Τουρκία που μπορεί να λογικευθεί (κάτι που ασφαλώς ευχόμαστε και μακάρι κάποια στιγμή να υπερβεί τον εαυτό της), τόσο το καλύτερο για μας. Να δώσουμε απαραίτητα βαρύνουσα προτεραιότητα στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου και στην ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση των ενόπλων μας δυνάμεων. Μακάρι να μην χρειάζονταν τα όπλα και να κτίζαμε σχολεία, νοσοκομεία και ευαγή ιδρύματα, μα έλα που ο κόσμος δεν ήταν ποτέ αγγελικά φτιαγμένος!
Δεν θα κουραστώ να λέω και να γράφω ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Τουρκία με τους παραδοσιακούς συμμάχους της (κυρίως με τις Η.Π.Α.), δεν θα κρατήσουν για πολύ. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα της ελληνικής «επιθετικής» εξωτερικής πολιτικής.
Με μια αληθινά πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική θα αξιοποιήσουμε τις σοβαρές ρήξεις της Άγκυρας με Ισραήλ, Αίγυπτο αλλά και Η.Π.Α.
Τώρα είναι μια χρυσή ευκαιρία να δώσουμε σωστές λύσεις στις διαφορές μας με την Άγκυρα, χωρίς άλλες υποχωρήσεις, ούτε στην Κύπρο, ούτε στο Αιγαίο και φυσικά ούτε στην Θράκη όπου η Άγκυρα έχει διεισδύσει για τα καλά….
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο ΤΕΙ θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού – [email protected]
Γιατί κάλεσε ο Τραμπ τους Ευαγγελιστές στον Λευκό Οίκο: Ο “χρησμός” Μάτις για την Τουρκία