Στερνός αποχαιρετιστήριος λόγος στον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου μακαριστό Ιγνάτιο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επιτέλους, πρέπει να αντιδράσουμε: Όταν ο τουρκικός αναθεωρητισμός διδάσκεται στα σχολεία δεν μπορεί τούτο να μένει αναπάντητο από την Αθήνα και τη Λευκωσία, φτάνει πια!
Ο Πομπέο συνεχίζει την ορθή του στάση για την Ορθοδοξία: Τραγική ακόμη και για τους Τούρκους η απόφαση να μετατραπεί η Μονή της Χώρας σε τέμενος, υποστήριξε από την Αθήνα
ΤΟΥ ΔΡ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κυρός Ιγνάτιος (κατά κόσμον Ιάκωβος Λάππας), δεν βρίσκεται πια ανάμεσα μας. Μετέστη προς Κύριον, εκεί που αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε και θα δώσουμε λόγο για τις επί γης πράξεις μας, όλοι μας.
Ο μακαριστός Ιγνάτιος, υπήρξε ένας σεμνός άνθρωπος που διακρίθηκε για την πραότητά του. Εκτός από σημείο αναφοράς της εκκλησιαστικής και πνευματικής ζωής του τόπου μας, ο μακαριστός Μητροπολίτης Ιγνάτιος υπήρξε ένα πραγματικό πρότυπο ανθρωπιάς, τιμιότητας, συμπονετικότητας και απλότητας. Ένας μετρημένος, υπομονετικός, συγχωρετικός, άξιος και πιστός υπηρέτης του Θεού και του Ευαγγελίου. Ένας Έλληνας πατριώτης, ένας εκκλησιαστικός άνδρας που κοσμούσε την Εκκλησία της Ελλάδας, την Ιεραρχία, την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό.
Ο μακαριστός Ποιμενάρχης μας υπήρξε ένας ακάματος συμπαραστάτης στους ευγενείς αγώνες του Συλλόγου Κυπρίων Νομού Λάρισας. Κατά καιρούς επισκέφθηκα μαζί με αρκετούς αξιωματούχους της Κυπριακής Δημοκρατίας (Μητροπολίτες, Προέδρους Βουλής, υπουργούς, Ευρωβουλευτές, βουλευτές, ανθρώπους των γραμμάτων και άλλους πολλούς) στο πλαίσιο εθιμοτυπικών επισκέψεων την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης πάντα καταδεκτικός με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο έδειχνε να ζει στιγμές όμορφες και ξεχωριστές μαζί με τους ανθρώπους που έρχονταν από τη δοκιμαζόμενη Μεγαλόνησο. Το ενδιαφέρον του για το νησί μας ήταν διαρκές και αληθινό προσευχόμενος πάντα για απελευθέρωση της Κύπρου από του τούρκους εισβολείς και κατακτητές της γης των προγόνων μας.
- Για πάρα πολλά χρόνια υπηρέτησα (και υπηρετώ) εθελουσίως το Εκκλησιαστικό Ραδιόφωνο της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, έχοντας την επιμέλεια και την παρουσίαση της εκπομπής «Κύπρος γη των Ηρώων και των Αγίων», με αναφορές στην Κύπρο και όλα τα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Συχνά-πυκνά, ο μακαριστός Μητροπολίτης μας, εξέφραζε δημοσίως την ευαρέσκεια του γι’ αυτές τις εκπομπές. Ουδέποτε μου επέβαλε οποιουσδήποτε όρους για τον περιεχόμενο των εκπομπών, γνωρίζοντας ίσως, πως ποτέ δεν θα τον εξέθετα. Θυμάμαι μια φορά που βρεθήκαμε στην έξοδο του Δημαρχείου ύστερα από κάποια εκδήλωση, μέρες Δωδεκαημέρου (προηγήθηκε μια δική μου εκπομπή για τα Θεοφάνεια) που μου είπε χαρακτηριστικά: «Χθες θεολογούσες… έμεινα έκπληκτος με τις γνώσεις και τον καθαρό χριστιανικό και ελληνικό λόγο σου…».
Φυσικά, παρά τα επαινετικά λόγια του Δεσπότη, δεν ανέβηκα ποτέ στα σύννεφα, αλλά έμεινα προσγειωμένος και συνέχισα και συνεχίζω να εκτιμώ την αξία και το μέγεθος του ραδιοφωνικού μικροφώνου. Ό,τι παρουσιάζεται από την εκπομπή είναι πάντα διασταυρωμένο και απολύτως αληθινό. Δεν παίζουμε και δεν εκμεταλλευόμαστε ποτέ τα ανοιχτά μικρόφωνα. Αυτός άλλωστε πρέπει να είναι ο ρόλος του κάθε ραδιοφώνου, πολλώ δε μάλλον του Εκκλησιαστικού.
Κάποιοι μπορεί να υποθέσετε πως όλα τα παραπάνω γράφονται ίσως γιατί υπήρξα στενός συνεργάτης του μακαριστού Ιγνατίου. Σας πληροφορώ πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού, παρά το γεγονός ότι η παρουσία μου στο χώρο της Ιεράς Μητρόπολης ήταν πολύ συχνή, δεν ανήκα ποτέ σε αυτούς που κάποιοι ονομάζουν περίγυρο του μητροπολίτη. Η σχέση μου με τον Δεσπότη ήταν μια ανθρώπινη σχέση, χωρίς κάτι ξεχωριστό που να την κάνει διαφορετική από τα υπόλοιπα μέλη της εκκλησιάς. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
- Κλείνοντας το παρόν σημείωμα θα ήθελα να αναφερθώ στη τελευταία θλιβερή παράσταση (την θλιβερότερη όλων) των λεγόμενων «αγωνιζόμενων» Χριστιανών στη Λάρισα. Ποτέ μου δεν έψαξα να βρω το λόγο που κάποιοι διαμαρτύρονταν κατά της παρουσίας του Ιγνατίου στην Ιερά Μητρόπολη της πόλης μας. Γνωρίζω όμως πολύ καλά πως όταν θέλεις να ονομάζεσαι Χριστιανός πρέπει να λειτουργείς και ως Χριστιανός. Ο Χριστός δίδαξε αγάπη, δεν δίδαξε μίσος. Και ο τρόπος των διαμαρτυριών δεν θύμιζε Χριστιανούς, κάτι άλλο θύμιζε!
Την μεγαλύτερη απογοήτευση την έζησα φέτος, την ήμερα εορτής του Πολιούχου μας Αγίου Αχίλλειου. Ενώ οι λεγόμενοι «αγωνιζόμενοι» Χριστιανοί γνώριζαν ότι ο μητροπολίτης Ιγνάτιος δοκιμαζόταν σκληρά στο κρεβάτι του πόνου και έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, αυτοί βρέθηκαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Αχιλλείου διαμαρτυρόμενοι με τρόπο που θυμίζει άλλες εποχές, τις εποχές μεσαίωνα! Ήταν η σταγόνα που προσωπικά για μένα ξεχείλισε το ποτήρι. Ένοιωσα τόσο άσχημα και πραγματικά ως Χριστιανός ντράπηκα.
Καλή ξεκούραση Άγιε ιεράρχη… Οι συμπολίτες μας θα σε θυμούνται και θα σε μακαρίζουν για πάντα. Η Κύπρος σε ευγνωμονεί για τις προσευχές σου για γρήγορη απελευθέρωση. Ας είναι αιωνία η Μνήμη σου και ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.
- Υστερόγραφο: Επιθυμία του μακαριστού Ιγνατίου ήταν να τελέσει ο ίδιος τους γάμους της θυγατέρας μου στις 7 Ιουλίου, στον ι.ν. Αγίου Αχιλλείου Λάρισας. Αυτό εκμυστηρεύτηκε στους άμεσους συνεργάτες του στην Αμερική όπου έδωσε την ύστατη μάχη με τη ζωή. Ο Θεός αποφάσισε διαφορετικά όμως …..
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
από το Μονάγρι Λεμεσού – a.[email protected]
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Απειλές, επιβολή και χρήμα, το τρίπτυχο του Ερντογάν για την Κύπρο με φόντο το φυσικό αέριο