Του Πανίκου Παναγιώτου
Δεν σκοτώνονται μόνο άτομα που δεν έχουν οδική συνείδηση. Τις περισσότερες φορές σκοτώνονται συνεπείς οδηγοί και προσεκτικοί πεζοί από άτομα που δεν έχουν οδική συνείδηση.
Βασικός παράγοντας των τροχαίων παραμένει ο άνθρωπος. Δηλαδή, η υπερβολική ταχύτητα, η παραβίαση κανόνων οδικής κυκλοφορίας και μια νοοτροπία συνυφασμένη με την ανευθυνότητα.
Όσο όμως η πολιτεία αδυνατεί να αντιμετωπίσει δραστικά αυτό το φαινόμενο, τόσο ο αριθμός των νεκρών στην άσφαλτο θα παραμένει μεγάλος.
Σύμφωνα με τις ετήσιες στατιστικές για τα οδικά τροχαία ατυχήματα σε όλο τον κόσμο, περίπου 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώνονται κάθε χρόνο σε τροχαία ατυχήματα, κατά μέσο όρο 3.287 θάνατοι την ημέρα, ενώ 20 έως και 50 εκατομμύρια τραυματίζονται ή μένουν παραπληγικοί. Περισσότεροι από τους μισούς θανάτους από τροχαία ατυχήματα σημειώνονται σε νεαρούς και ενήλικες ηλικίας 15-44 ετών.
Τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν την 9η κύρια αιτία θανάτου, αντιπροσωπεύοντας το 2,2% του συνόλου των θανάτων σε παγκόσμιο επίπεδο και είναι η κύρια αιτία θανάτου σε νέους ηλικίας 15-29 ετών και η δεύτερη αιτία σε άτομα ηλικίας 5-14 ετών.
Για την καλλιέργεια οδικής συνείδησης και ασφάλειας στους δρόμους απαιτούνται πολλά μέτρα, όπως: διδασκαλία στα σχολεία, ενημέρωση του κοινού, επιβολή αυστηρών προστίμων, έλεγχος καταλληλότητας των οχημάτων, βελτίωση του οδικού δικτύου, αύξηση των ελέγχων άλκοτεστ και νάρκοτεστ, τοποθέτηση συστημάτων φωτοεπισήμανσης κι άλλα.
Σε πολλές χώρες που τοποθετήθηκαν κάμερες τα δυστυχήματα μειώθηκαν από 30 έως 50%. Το ίδιο συνέβη και στην Κύπρο. Δεν το λέμε εμείς, το ανέφερε αξιωματούχος της Αστυνομίας, ο οποίος δήλωσε ότι «στο παρελθόν, όταν λειτουργούσαν οι κάμερες και στην Κύπρο, είχε καταγραφεί μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων μέχρι και 50%».
Και δεν αρκεί να ληφθούν μέτρα. Πρέπει να τηρούνται με συνέπεια και να υλοποιούνται με διαρκή έλεγχο σε καθημερινό επίπεδο.
Επιπλέον, οι έντιμοι αστυνομικοί και οι ευσυνείδητοι υπάλληλοι στα τμήματα που έχουν σχέση με το οδικό δίκτυο θα πρέπει να αφεθούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, χωρίς παρεμβάσεις για χατίρια και διακρίσεις, χωρίς διαφθορά και πολιτικά παιχνίδια.
Αν δεν αλλάξουν πολλά στους δρόμους, στις αρμόδιες υπηρεσίες και στις ανθρώπινες συμπεριφορές θα συνεχίσουμε να μετράμε νεκρούς σ’ έναν ακήρυκτο πόλεμο, με ανυπολόγιστο ανθρώπινο, κοινωνικό και οικονομικό κόστος, αλλά κυρίως με αμέτρητο πόνο και συνεχείς τραγωδίες.
Τραγικό δυστύχημα στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας-Λεμεσού με θύματα δύο εντεκάχρονες