Του Νίκου Μελέτη
Με την σκέψη στην …κουρδική ψήφο, καθώς αποτελεί το κλειδί τόσο για την εκλογή του στην Προεδρία αλλά κυρίως για την επικράτηση του κόμματος του ΑΚΡ στις κοινοβουλευτικές εκλογές, ο Ταγιπ Ερντογάν σε συνέντευξη του στο Haberturk, καθόρισε τον στόχο της απολυτής πλειοψηφίας στην νέα Εθνοσυνέλευση, για περισσότερες από 300 έδρες, καθώς από τις εκλογές αυτές αυξάνεται ο αριθμός των βουλευτών σε 600.
Καθοριστική όμως και στις δυο αναμετρήσεις είναι η κουρδική ψήφος, που μπορεί να αποδειχθεί σε εφιάλτη για τον Ταγίπ Ερντογάν, αφού αποτελεί σχεδόν το 17% των ψηφοφόρων καθώς ακόμη δεν μπορεί να ανιχνευθεί η αντίδραση των ψηφοφόρων αυτών στην προσπάθεια εξόντωσης του κουρδικού κόμματος HDP, αλλά και των επιχειρήσεων εναντίον των Κούρδων της Συρίας.
Το HDP το οποίο στις προηγούμενες εκλογές κατόρθωσε να περάσει το όριο του 10% και να κερδίσει 59 έδρες (2014) σήμερα βρίσκεται υπό διωγμό, καθώς ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος του Σ. Ντεμιρτάς βρίσκεται στην φυλακή όπως και άλλοι βουλευτές του κόμματος και εκατοντάδες στελέχη του.
Εάν το ΗDP περάσει και πάλι το 10% και εκπροσωπηθεί στην νέα Εθνοσυνέλευση, θα υπονομεύσει ουσιαστικά τον στόχο του Ερντογάν για απόλυτη πλειοψηφία σε αριθμό εδρών, ενώ εάν οι ψηφοφόροι του HDP, επιλέξουν επίσης τον υποψήφιο του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές Ντεμιρτάς (που κάνει την προεκλογική «εκστρατεία» του από την φυλακή) τότε θα πριονιστεί η φιλοδοξία του Ερντογάν για εκλογή του ως προέδρου από τον πρώτο γύρο των εκλογών.
Έτσι θα δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο όλης της αντιπολίτευσης, που θα σταθεί απέναντι στον Ερντογάν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών (εάν βεβαίως δεν εκλεγεί από τον πρώτο γύρο ο κ. Ερντογάν).
Κρίσιμο το όριο του 10%
Ο κ. Ερντογάν και το κόμμα του ΑΚΡ έχουν αναπτύξει στενούς δεσμούς με ένα σημαντικό τμήμα των Κούρδων ψηφοφόρων και στην περίπτωση που το HDP δεν πιάσει το όριο του 10% τότε στην Νοτιοανατολική Τουρκία θα είναι απόλυτος κυρίαρχος ο Ερντογάν εξασφαλίζοντας πιο εύκολα την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.
Το HDP από την προηγούμενη προεκλογική περίοδο επέλεξε να κάνει άνοιγμα σε αριστερές δυνάμεις πέραν των κουρδικών περιοχών, οι οποίες μέχρι τότε δεν είχαν πολιτική έκφραση και αυτή η επιλογή βοήθησε για την βελτίωση των εκλογικών επιδόσεων του, όμως το αποξένωσε από συντηρητικούς Κούρδους ψηφοφόρους που προσκολλήθηκαν στο ΑΚΡ.
Όταν μάλιστα ο Ερντογάν είχε ξεκινήσει την διαδικασία συμφιλίωσης και του διαλόγου με το PKK είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες σε μεγάλο μέρος του κουρδικού πληθυσμού, οι οποίες αργότερα διαψεύσθηκαν. Και πάντως ούτε και τώρα φαίνεται να έχει πείσει ο κ. Ερντογαν ότι οι επιθέσεις στην Βόρεια Συρία εστιάζουν απλώς και μόνον στους «τρομοκράτες» και δεν αποτελούν ευθεία επίθεση στο Κουρδικό στοιχείο της Συρίας.
Ηδη στο HDP εκφράζουν ανησυχία για το μέχρι που μπορεί να φθάσει ο Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να μην κινδυνεύσει από την κουρδική ψήφο. Και γνωρίζουν καλά το τι μπορεί να συμβεί, καθώς υπάρχει πάντοτε και η πιο …απλή, έσχατη λύση: της νοθείας η οποία είναι μάλλον εύκολη στις αφιλόξενες και απομονωμένες αγροτικές και ορεινές κουρδικές περιοχές στην Νοτιοανατολική Τουρκία, ενώ επίσης είναι προβληματική η εξασφάλιση συμμέτοχης στην εκλογική διαδικασία χιλιάδων πολιτών κουρδικής καταγωγής που έχουν εκτοπισθεί από τις περιοχές τους λόγω και των συγκρούσεων με το PKK.
“Αν δεν ήταν ο Κεμάλ θα με έλεγαν Δημήτρη”: Το προφίλ του Μουχαρέμ Ιντζέ που μιλά στη Θράκη