Ο αρχηγός του Σώματος των Πεζοναυτών ζητά περισσότερα επιθετικά υποβρύχια από το ναυτικό.
Αυτό δήλωσε ο στρατηγός Ρόμπερτ Νέλερ τονίζοντας πως τα αμφίβια σκάφη που θα μεταφέρουν τους πεζοναύτες πρέπει να μπορούν να πλέουν με ασφάλεια χωρίς φόβο ότι θα βυθιστούν. Για τον σκοπό αυτό χρειάζονται συνοδεία επιθετικών υποβρυχίων και αεροσκαφών και πλοίων επιφανείας συστήματος Aegis για αντιαεροπορική – αντιπυραυλική κάλυψη. «Σήμερα θα πρέπει πρώτα να πολεμήσουμε για να μπορέσουμε να πάμε να πολεμήσουμε», είπε.
Κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας μεγάλης ακτίνας δράσης που κάποτε αποτελούσαν αμερικανικό μονοπώλιο διαθέτουν πλέον η Κίνα, η Ρωσία, η Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Πέραν των βλημάτων διαθέτουν το δίκτυο για τον έλεγχό τους και τους απαραίτητους αισθητήρες για την εξεύρεση στόχων. Η δημιουργία των Anti-Access/Area Denial (A2/AD) αφορά ακριβώς στο να κρατήσουν την αμερικανική ναυτική και αεροπορική ισχύ σε απόσταση αποτροπής πλήγματος. Πολλώ δε μάλλον καθιστά αδύνατη την προσέγγιση πεζοναυτών σε εχθρική ακτή.
«Επιχειρούμε καθημερινά σε περιβάλλον A2/AD το οποίο απλώς δεν ενεργοποιείται. Όταν ενεργοποιηθεί θα επιβιώσουμε;», αναρωτήθηκε ο Νέλερ. «Εξάλλου και σε συνθήκες ειρήνης οι αισθητήρες των συστημάτων A2/AD θα παρακολουθούν και τα συστήματα ελέγχου θα συγκεντρώνουν στοιχεία. Μόνο τα όπλα δεν θα πλήττουν», είπε.
«Δεν πλέουμε απλώς στον ανοικτό ωκεανό. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι αφού μας παρακολουθούν μπορούν και να μας
στοχοποιήσουν», τόνισε. «Ναυτικές, αεροπορικές και δυνάμεις ξηράς πρέπει να ελαχιστοποιήσουν την ηλεκτρομαγνητική τους υπογραφή που σημαίνει πως πρέπει να χρησιμοποιούν προσεκτικά συσκευές ραντάρ, ασυρμάτους και ασύρματα δίκτυα. Θα πρέπει να εκπέμπουν για ελάχιστο χρόνο ή και καθόλου. Φυσικά δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στους αγγελιοφόρους, τις σημαίες σηματοδοσίας, τις σφυρίχτρες, τα κύμβαλα και τις σάλπιγγες, αν σε όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν παρεμβολές», ανέφερε.
Οι πεζοναύτες πρέπει να εκπαιδευτούν σε αποστολές με το ισχυρό επί του ισχυρού εναντίον εχθρικών κρατών. Αυτό απαιτεί ακόμα και εκπαίδευση αγώνα σε χημικό/βιολογικό περιβάλλον με τον ανάλογο ιματισμό και εξάρτυση, τη διάνοιξη ορυγμάτων – κάτι που δεν έχει συμβεί από το 1953 – και συνεχούς κίνησης του πυροβολικού, μετά από κάθε βολή, ώστε να μην εντοπίζεται από τον αντίπαλο. Απαιτείται επίσης η ανάπτυξη μεγάλων drones τύπου ΜUX που θα μπορούν να απονηώνονται από τα αμφίβια αποβατικά σκάφη και να εκτελούν αποστολές αναγνώρισης, αλλά και πυραύλων εδάφους επιφανείας για τους εκτοξευτές HIMARS των πεζοναυτών.
«Ο νέος τρόπος πολέμου απαιτεί ένα νέο Σώμα Πεζοναυτών. Εναντίον χωρών όπως η Κίνα ή η Ρωσία δεν θα χρειαστούμε περισσότερα άρματα, ούτε περισσότερο πεζικό. Θα είναι ένας πόλεμος με όπλα ακριβείας μεγάλης ακτίνας δράσης, ένας ηλεκτρονικός πόλεμος, ένας πόλεμος πληροφοριών», κατέληξε ο Αμερικανός στρατηγός.
Η πρώτη αναβάθμιση πάντως αφορά το Αρχηγείο της Εκστρατευτική Δύναμη Πεζοναυτών. Η αναβάθμιση αφορά νέα ηλεκτρονικά συστήματα, συστήματα κυβερνοπολέμου και πληροφοριών, αυτό δηλαδή που ονομάζεται Marine Information Group. «Η πρώτη προτεραιότητα είναι ένα ανθεκτικό δίκτυο διοίκησης και ελέγχου. Πρέπει να είμαστε ικανοί να προστατεύσουμε το δίκτυό μας πλήττοντας τα εχθρικά. Θα είναι πρόκληση», κατέληξε ο Νέλερ.