«Ένα συγκεκριμένο κύκλωμα θεωρεί ως διαπραγμάτευση την άνευ όρων παράδοση», καταγγέλλει ο Κοτζιάς
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Στο Κραν Μοντάνα η Τουρκία στόχευε στην νομιμοποίηση της κατοχής και «αν μπορούσε να την επεκτείνει σε όλο το νησί». Αυτό τονίζει ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Κοτζιάς σε συνέντευξή του στο «Φιλελεύθερο», σημειώνοντας ότι παρέμεινε αναπάντητο το ερώτημα που έθεσε στην τουρκική πλευρά εάν η θέση της «για συνέχιση της συνθήκης των εγγυήσεων της επί της Κύπρου» σημαίνει συνέχιση της ντε φάκτο διχοτόμησης της Κύπρου ή διεκδίκηση ελέγχου όλου του νησιού.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ομολόγησε, όμως, τελικά, ότι επιθυμεί μέσω της διατήρησης του δικαιώματος επέμβασης, να επεμβαίνει μονομερώς σε όλο το νησί όποτε εκείνη το επέλεγε. Ήταν το σημείο, τονίζει ο Έλληνας ΥΠΕΞ, ρήξης της ( τουρκικής πλευράς) με τον ΓΓ του ΟΗΕ όπου και τελείωσε η διαπραγμάτευση.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών ανέφερε στη συνέντευξή του στο «Φ» ότι η Κύπρος πρέπει να γίνει ένα κανονικό κράτος, δηλαδή, ανεξάρτητο και κυρίαρχο, χωρίς εγγυήσεις τρίτων και κατοχικά στρατεύματα. Συνέχισε λέγοντας πως οι επικριτές του, σε αντίθεση με την ΕΕ και τον ΟΗΕ, επιθυμούν μια Κύπρο σε ημι-αποικιακή κατάσταση. Και αυτό, υπέδειξε, είναι το θεμέλιο όλων των διαφορών μας. Δίνοντας απαντήσεις σε όσους τον επικρίνουν είπε πως «καλά θα έκαναν αντί να μας λένε μαξιμαλιστές να μας πουν γιατί η παραχώρηση δικαιώματος επέμβασης της Τουρκίας σε όλο το νησί αποτελεί λύση του Κυπριακού».
Ο Νίκος Κοτζιάς ανέφερε, επίσης, πως στο θέμα της κατάργησης της Συνθήκης Εγγυήσεων και κατά προέκταση της κατάργησης των όποιων παρεμβατικών δικαιωμάτων των εγγυητριών δυνάμεων, «καταφέραμε να σμιλεύσουμε τη μέγιστη δυνατή συμμαχία ανάμεσα στην Κύπρο, την Ελλάδα, την ΕΕ, τον ίδιο τον ΓΓ του ΟΗΕ και κατά το μεγαλύτερο διάστημα τη Βρετανία». Πρόσθεσε δε πως «δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η απομόνωση των παράνομων επιθυμιών της Τουρκίας ενόχλησε κάποιους». Κληθείς να αναφερθεί σε τυχόν αδυναμίες της ελληνικής πλευράς στο Κραν Μοντάνα είπε πως «δεν φροντίσαμε να δείξουμε εξαρχής τα υλικά συμφέροντα που συνδέουν ένα συγκεκριμένο κύκλωμα που θεωρεί ως διαπραγμάτευση την άνευ όρων παράδοση».