Πραγματική η απειλή εναντίον της Ελλάδας ή μπλόφα; Λύση στη Μάλτα, ή αλλιώς …γεράκια




ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Μπλόφα σε ένα σκληρό πόκερ που παίζεται εδώ και μήνες ή πραγματική απειλή; Είναι το ερώτημα που πλανάται από χθες μετά το τελεσίγραφο που έστειλε ο πρωθυπουργός στους δανειστές, και μάλιστα σε σκληρό ύφος.

Ουσιαστικά ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε εδώ και τώρα συμφωνία επιρρίπτοντας την ευθύνη για τις καθυστερήσεις στην πλευρά των δανειστών.
Ομως, ποια είναι η απειλή, ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει η Ελλάδα στους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ; Ποιο, δηλαδή, θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουν οι ξένοι; Υπάρχει κάτι τέτοιο;

Επί της ουσίας οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ δεν έχουν να χάσουν τίποτε αν η συμφωνία δεν κλείσει το συντομότερο. Αντιθέτως, η ελληνική οικονομία χάνει ημέρα με την ημέρα, καθώς χειροτερεύουν όλοι οι δείκτες και πλησιάζει ο κίνδυνος ενός γενικευμένου εκτροχιασμού.

Επίσης, οι ξένοι δεν θα ήθελαν, μεν, να έρθουν σε ρήξη σε μια χρονιά προεκλογική και άκρως πολωτική στην Ευρώπη, ωστόσο, το καλοκαίρι θα ήταν πιο «καυτό» για την Ελλάδα παρά για τους ίδιους.

Ολα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξης Τσίπρας παίζει το τελευταίο του χαρτί προκειμένου να κερδίσει το καλύτερο δυνατό για τη χώρα, όμως, μπορεί να χάσει περισσότερα, αν δεν γίνουν προσεκτικές κινήσεις.

Αυτό που προέχει είναι να κλείσει η συμφωνία το συντομότερο, ει δυνατόν αύριο στη Μάλτα, ώστε τα… γεράκια να μη βγουν ξανά μυρίζοντας «πτώματα». Χρόνος υπάρχει για να κλείσουν όλες οι τεχνικές λεπτομέρειες και να τελειώσει αυτός ο «Γολγοθάς» χωρίς… Σταύρωση, αλλά με απευθείας… Ανάσταση.

Αν ο συμβιβασμός επιτευχθεί, η χώρα έχει την ευκαιρία να αλλάξει το κλίμα και η κυβέρνηση να κερδίσει τον χρόνο που επιζητεί. Αν, όμως, συνεχιστεί η αβεβαιότητα στην οικονομία, τότε η ζημιά θα είναι ανεπίστρεπτη. Η αύξηση των κόκκινων δανείων το πρώτο τρίμηνο, που χάλασε την εικόνα βελτίωσης του 2016, δείχνει ότι όλα κρέμονται σε μια κλωστή.

Ας μη σπάσει τώρα, που μπορεί η κρίση να φτάσει στην τελική ευθεία.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: