Τραμπ και Αναστασιάδης: Ο πρώτος επένδυσε στον φόβο, ο δεύτερος τον καλλιεργεί…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
Αυτοαναιρούνται και οι δύο συνεχώς. Εκφράζουν θέσεις ανάλογα με το ποιον συζητούν και σε ποιους απευθύνονται.
Ο Ντόναλντ Τραμπ επένδυσε στον φόβο και έγινε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Νίκος Αναστασιάδης καλλιεργεί τον φόβο για να δικαιολογήσει τις επιλογές του στο Κυπριακό.
Πρόκειται για συνηθισμένες πολιτικές πρακτικές, αλλά στις πλείστες των περιπτώσεων οι προσδοκίες που τρέφονται με μυθοπλασίες και φοβοπάθειες οδηγούν στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Ο Αναστασιάδης ταυτίστηκε απόλυτα με το σχέδιο Ανάν που απορρίφθηκε με το συντριπτικό 76%. Οι περισσότεροι Ελληνοκύπριοι -και πρώτα στο δικό του κόμμα- θεωρούσαν ως «αδιανόητη εξέλιξη» να εκλεγεί κάποτε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία καταργούσε το σχέδιο Ανάν. Κι όμως, τα κατάφερε.
Όταν ο δισεκατομμυριούχος Τραμπ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία, οι περισσότεροι Αμερικανοί -με πρωτοστατούντες τους Ρεπουμπλικάνους, δηλαδή το δικό του κόμμα- τον αντιμετώπισαν ως «ανέκδοτο». Κι όμως, στις 20 Ιανουαρίου θα ορκιστεί 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η πρώτη μεγάλη αυτοαναίρεση του Προέδρου Αναστασιάδη ήταν με την αποδοχή του κουρέματος των καταθέσεων. «Πήγα αξιόπιστος και επέστρεψα αναξιόπιστος» είχε δηλώσει εκ των υστέρων. Δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να επαναλάβει την ίδια φράση και για το δείπνο με τον Ακιντζί, όπου αποδέχθηκε τους τουρκικούς όρους που ο ίδιος απέρριπτε ως «επικίνδυνους και καταστροφικούς».
Η πρώτη μεγάλη αυτοαναίρεση του Προέδρου Τραμπ είναι με την επιλογή συμβούλων και μελών της κυβέρνησής του. Ενώ είχε κατηγορήσει τη Χίλαρι Κλίντον ότι είναι «έρμαια» της Γουόλ Στριτ και της πλουτοκρατίας, εμφανιζόμενος ως «προστάτης των εργαζομένων», τώρα σχηματίζει κυβέρνηση δισεκατομμυριούχων και επιλέγει ως υπουργό Οικονομικών ένα πρώην στέλεχος της Γκόλντμαν Σακς.
Μεταξύ Τραμπ και Αναστασιάδη υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά: ο πρώτος θα ηγηθεί της υπερδύναμης και ο δεύτερος ηγείται μιας ημικατεχόμενης χώρας, έχοντας απέναντί της μια «αδίστακτη Τουρκία», όπως την αποκάλεσε πριν από μερικούς μήνες.
Γίνεται λοιπόν όλο και πιο ορατό το ενδεχόμενο οι εξαιρετικά επικίνδυνες μεταμορφώσεις του Αναστασιάδη αντί να οδηγήσουν στην κατάργηση της κατοχής και στην επανένωση, να επιφέρουν την οριστική διχοτόμηση είτε μέσω μιας απαράδεκτης συμφωνίας που θα απορριφθεί στο δημοψήφισμα είτε με ναυάγιο της πενταμερούς διάσκεψης.
Άλλωστε, ο ίδιος δήλωσε μετά την πρόσφατη αυτοαναίρεσή του: «Αν δεν υπάρχει το περιθώριο πια (για λύση), να γνωρίζει ο καθένας την πορεία που θα ακολουθήσει».
Τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται, προς αυτή την κατεύθυνση οδηγεί τις εξελίξεις, με ευθύνη όσων σήμερα τον στηρίζουν και εκ των οποίων πολλοί αύριο θα τον σταυρώνουν.
Αλλά, θα είναι πολύ αργά για την Κύπρο και τον Ελληνισμό.
- Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος