Κηδεύτηκαν οι δολοφονημένοι από τους Τούρκους, το 1974, Γ. Δημητρίου και Α. Αντωνίου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επίθεση του Αντώνη Σαμαρά για το Κόσοβο και την Κύπρο: «Γιατί η Κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει, σε διεθνείς πρωτοβουλίες για την υπενθύμιση της τραυματικής αυτής επετείου»;
Η Λάρισα άκουσε τον πόνο ενός παιδιού που δεν γνώρισε τον πατέρα του, ενός παιδιού που το μόνο που μπορούσε να πει για αυτόν ήταν πως ήταν ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ: Ήρθαν τα οστά του μόνο
Τελέστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου στα Λατσιά η κηδεία των λειψάνων του Γεώργιου Δημητρίου του Δημητρίου και Αντώνη Αντωνίου του Γιάννη οι οποίοι εκτελέστηκαν κατά την τουρκική εισβολή του 1974 και α οστά των οποίων ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο DNA .
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου ο ο οποίος σημείωσε ότι ο Γεώργιος Δημητρίου, εξήντα ενός χρόνων τότε, με πέντε παιδιά, και ο Αντώνης Αντωνίου, είκοσι χρόνων, αρραβωνιασμένος, ήταν και οι δυο φιλήσυχοι πολίτες, και με κανένα τρόπο δεν αποτελούσαν απειλή για τους Τούρκους εισβολείς, αλλά ούτε και «για τους εθνικιστές Τουρκοκύπριους συγχωριανούς τους που τους συνέλαβαν και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ μαζί με 15 άλλους Ελληνοκύπριους».
Ο κ. Φωτίου εξήγησε ότι πολύ μικρό μέρος των οστών τους εντοπίστηκε μαζί με μερικά οστά που ανήκουν στους 15 άλλους Ε/κ σε περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Σίντα. Όπως ανέφερε ο χώρος που αρχικά τάφηκαν οι 17 αγνοούμενοί μετά την εκτέλεσή τους, έτυχε σκόπιμης επέμβασης και η πλειοψηφία των οστών τους μεταφέρθηκε σε άγνωστο μέχρι στιγμής μέρος. «Ως εκ τούτου, οι πλείστες των οικογενειών των 17 συμπατριωτών μας θα παραλάβουν για ταφή μόνο μερικά οστά από τα ιερά λείψανα των αγαπημένων τους προσώπων» πρόσθεσε.
Ο κ. Φωτίου είπε ότι στο χωριό Στρογγυλός, που ήταν μικτό χωριό, είχαν τη μόνιμη διαμονή τους ο Γιώργος Δημητρίου και ο Αντώνης Αντωνίου. «Ο Αντώνης Αντωνίου ήταν κουνιάδος ενός από τους γιούς του Γιώργου Δημητρίου. Η αδελφή του Ιωάννα και ο γαμπρός του Ανδρέας, καθώς και τα άλλα παιδιά του Γιώργου Δημητρίου, η Ελένη, ο Δημήτρης, ο Μηνάς και ο Αλέξανδρος, είναι μαζί μας με τα δικά τους παιδιά και εγγόνια, και όλοι μαζί προσευχόμαστε στον Ύψιστο να κατατάξει τις ψυχές τους σε σκηνές δικαίων».
Είπε επίσης ότι ο πατέρας του Αντώνη Αντωνίου, Γιάννης Αντωνίου, δολοφονήθηκε από Τουρκοκύπριους το 1958 οι οποίοι τον κτύπησαν βάναυσα με μαχαίρια ενώ έβοσκε το κοπάδι του στους αγρούς.
Ακολούθως αναφέρθηκε στις συνθήκες εκτέλεσης των Δημητρίου και Αντωνίου λέγοντας ότι όταν τα τουρκικά στρατεύματα εξαπέλυσαν γενική επίθεση εναντίον των θέσεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή Μιας Μηλιάς – Κουτσοβέντη και κινήθηκαν προς τον κύριο δρόμο Λευκωσίας – Αμμοχώστου, οι περισσότεροι κάτοικοι των γύρω χωριών τα εγκατέλειψαν αναζητώντας ασφαλέστερο καταφύγιο, αφού ολόκληρη η περιοχή βομβαρδιζόταν από τα τουρκικά αεροπλάνα και διαφαινόταν έντονα ο κίνδυνος της κατάληψής τους από τον Αττίλα.
«Στον Στρογγυλό όμως είχε παραμείνει ένας μικρός αριθμός Ελληνοκύπριων κατοίκων γιατί είχαν διαβεβαιώσεις από τους Τουρκοκύπριους συγχωριανούς τους ότι δεν θα διέτρεχαν κανένα κίνδυνο. Μεταξύ εκείνων που παρέμειναν στο χωριό ήταν και οι Γιώργος Δημητρίου και Αντώνης Αντωνίου. Ο Γιώργος Δημητρίου είχε άριστες σχέσεις μαζί τους, αφού είχε Τουρκοκύπριους εργοδοτούμενους, τους οποίους είχε σαν παιδιά του» είπε.
«Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις για την ασφάλειά τους, γύρω στις 8.00 το βράδυ της ίδιας μέρας και όταν ολόκληρη η περιοχή βρισκόταν υπό τον έλεγχο των τουρκικών στρατευμάτων, κάποιοι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι του χωριού, πάνοπλοι πλέον, διέταξαν όλους τους άρρενες κατοίκους να μαζευτούν σε καφενείο Τουρκοκύπριου και τις γυναίκες σε οικία ενός άλλου Τουρκοκύπριου κάτι που έπραξαν» πρόσθεσε.
«Το επόμενο πρωί τους άφησαν να πάνε στα σπίτια τους για να τους ξανακαλέσουν μετά από δύο ώρες, γύρω στις 9.00, να μεταβούν στους ίδιους τόπους συγκέντρωσης. Δύο ώρες αργότερα οι γυναίκες αφέθηκαν ελεύθερες, ενώ οι άνδρες οδηγήθηκαν με λεωφορείο προς το τουρκοκυπριακό χωριό Σίντα και έκτοτε δεν έδωσαν σημεία ζωής» συνέχισε.
Εξήγησε δε ότι η εκταφή μόνο μερικών οστών των δύο ηρωομαρτύρων έγινε την περίοδο 2009-2010 στα πλαίσια της ΔΕΑ ενώ στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν ανθρωπολογικές εξετάσεις και εξετάσεις DNA, με βάση τις οποίες διακριβώθηκε η ταυτότητά τους.
Ακολούθως ο κ. Φωτίου υπενθύμισε ότι περίπου χίλιοι συμπατριώτες μας εξακολουθούν να αγνοούνται και η απαίτηση είναι επιτέλους να συνεργαστεί η Τουρκία ώστε απρόσκοπτα να συνεχιστεί το έργο της διερεύνησης όλων ανεξαίρετα των περιπτώσεων των αγνοουμένων. «Ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Η Τουρκία θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν παίρνοντας τις απαραίτητες αποφάσεις» τόνισε.
Και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα, ιδιαίτερα τα Ηνωμένα Έθνη που εκπροσωπούνται στη Διερευνητική Επιτροπή, καθώς και χώρες που μπορούν να ασκήσουν την επιρροή τους, να καταστήσουν σαφές στην Τουρκία πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να συμπεριφερθεί επιτέλους υπεύθυνα και να παραιτηθεί από την τακτική της απάνθρωπης περιφρόνησης πανανθρώπινων αρχών και αξιών, όπως και των αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων.
Και πρόσθεσε πως την ίδια ώρα δεν πρέπει να ξεχνούμε «το χρέος μας για την εξεύρεση μιας δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, μιας λύσης που θα επανενώνει την πατρίδα μας με την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, μιας λύσης που θα διασφαλίζει οπωσδήποτε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών μας», υποδεικνύοντας ότι γι’ αυτή τη λύση προσπαθεί και αγωνίζεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η ε/κ πλευρά.
Στο πλαίσιο αυτό εξέφρασε την ελπίδα τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο ηγετών θα οδηγήσουν προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε, όπως είπε, «με ενισχυμένο το αίσθημα ασφάλειας να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα πιο λαμπρό και ελπιδοφόρο μέλλον, χωρίς πλέον να επηρεάζουν την κρίση και τις αποφάσεις μας οι προσωπικές έριδες και τα μίση του παρελθόντος».
«Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στο Mont Pélerin. Βάλαμε το Eδαφικό στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων. Είμαστε όμως συγκρατημένα αισιόδοξοι γιατί υπάρχει πολύ δουλειά ακόμη να γίνει. Η προσπάθεια συνεχίζεται» τόνισε, υποδεικνύοντας ότι η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει την ενότητα και την ομοψυχία περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
ΚΥΠΕ, Λευκωσία, Κύπρος