Οι ξεχασμένοι αντιπρόεδροι: Είναι πιό σημαντικοί από τον Τραμπ και από την Χίλαρι
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο Ρούπερτ Κόρνγουελ
Αρθρο στην εφημερίδα «The Independent»
Σε αυτές τις αμερικανικές εκλογές οι αντιπρόεδροι είναι πιο σημαντικοί από ποτέ άλλοτε, κι όμως κανείς δεν μιλάει γι’ αυτούς. Σε αυτήν την παράδοξη προεκλογική εκστρατεία για την προεδρία, κατά την οποία όλοι οι κανόνες έχουν παραβιαστεί, οι υποψήφιοι αντιπρόεδροι φαίνονται ξεχασμένοι.
Κι όμως, ο Δημοκρατικός Τιμ Κέιν και ο Ρεπουμπλικάνος Μάικ Πενς έχουν σημασία. Εάν μάλιστα δεχθούμε την ιστορία ως οδηγό, αυτοί θα μπορούσαν να κληθούν ξαφνικά, σε σύντομο χρονικό διάστημα, να αναλάβουν ένα ακόμη υψηλότερο πόστο όπως είναι αυτό του προέδρου.
Οι αντιπρόεδροι μετρούν σήμερα πολύ περισσότερο από όσο συνηθιζόταν. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζορτζ Μπους του νεότερου, ο Ντικ Τσένι έφτασε στο σημείο να είναι ο πιο σπουδαίος από όλους τους αντιπροέδρους στα χρονικά, με την επιρροή του να είναι τόσο μεγάλη ώστε αυτός να φαίνεται σαν να ηγείται μιας δικής του παράλληλης διακυβέρνησης.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει επίσης, υπό τον Μπαράκ Ομπάμα, αποκτήσει έναν σταθερά πιο κεντρικό ρόλο, σε μεγάλο βαθμό επειδή εκείνος και ο Ομπάμα έχουν έρθει πιο κοντά. Τρεις φορές τα τελευταία 75 χρόνια εν ενεργεία αντιπρόεδρος έχει κληθεί να αναλάβει τα ηνία της προεδρίας σε περιπτώσεις που η θέση έμεινε ξαφνικά κενή είτε λόγω θανάτου είτε λόγω παραίτησης. Ο Χάρι Τρούμαν το 1945, ο Λίντον Τζόνσον το 1963 και ο Τζέραλντ Φορντ το 1974.
Ποιος θα τολμούσε να αποκλείσει άλλη μια τέτοια δραματική διαδοχή, με δεδομένη την ακόμη πιο πολωμένη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η αμερικανική πολιτική, καθώς πραγματικά και φανταστικά σκάνδαλα αιωρούνται μονίμως στην ατμόσφαιρα, μαζί με απειλές περί αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος, για να μην αναφέρουμε τα εντόνως εχθρικά αισθήματα που εμπνέουν και οι δύο, Χίλαρι Κλίντον και Ντόναλντ Τραμπ, σε μια χώρα πλημμυρισμένη από όπλα;
Τόσο ο Τιμ Κέιν όσο και ο Μάικ Πενς είναι δημοφιλείς, σε αντίθεση με τα αφεντικά τους. Στην πραγματικότητα, μάλιστα, το περασμένο διάστημα υπήρξαν κάποιοι που εύχονταν ο Τραμπ να εξαναγκαστεί σε έξοδο και ο Πενς να πάρει τη θέση του (κάποιοι ενδεχομένως ακόμη και να συνωμότησαν υπέρ μιας τέτοιας εξέλιξης). Τόσο ο Κέιν όσο και ο Πενς έχουν τα προσόντα να αναλάβουν την προεδρία. Ειδικά τον Πενς μπορεί να τον φανταστεί κανείς πιο εύκολα πρόεδρο των ΗΠΑ από ό,τι τον Τραμπ.