Η απενοχοποίηση της Τουρκίας ενώπιον της Γ.Σ. του ΟΗΕ: Οι ανακρίβειες και οι αναλήθειες
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κανένα (καλό) νέο για τον πρόεδρο του Ιράν: Αμυδρές πια οι ελπίδες, εντατικές έρευνες για τον εντοπισμό του Εμπραχίμ Ραϊσί, η Τουρκία έστειλε 32 διασώστες και έξι οχήματα
Δήλωση του Αντώνη Σαμαρά για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου: «Οφείλουμε να αναστοχαστούμε τί θέλουμε και πώς θα το πετύχουμε»
Γράφει ο Νικόλας Παπαδόπουλος
Παρακολουθήσαμε με μεγάλη προσοχή την ομιλία του Προέδρου Αναστασιάδη ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών την περασμένη Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 2016.
Το γενικό σχόλιο είναι ότι, δυστυχώς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιστράτευσε μια σειρά από ανακρίβειες (έως ψεύδη) προκειμένου να ωραιοποιήσει την κατάσταση στις διαπραγματεύσεις, να συντηρήσει ένα πλασματικό «καλό κλίμα» και να απενοχοποιήσει για ακόμα μια φορά την τουρκική πλευρά και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.
Πιο συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης ότι έχει επιτευχθεί πρόοδος σε σημαντικές πτυχές του κυπριακού προβλήματος, όπως:
1.«Επιβεβαίωση ότι η Ενωμένη Κύπρος θα έχει μία και μόνη διεθνή νομική προσωπικότητα, μία και μόνη κυριαρχία και μία και μόνη ιθαγένεια». Δυστυχώς όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική αφού δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ότι διασφαλίζεται η μια κυριαρχία καθώς με βάση τη συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου (14/2/2014) αυτή «εκπηγάζει εξίσου από τους ε/κ και τους τ/κ». Επιπρόσθετα, υπάρχει εποικοδομητική ασάφεια κατά πόσο θα συνεχίσει να υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία μετά τη λύση και αυτή η ασάφεια επιβεβαιώνεται από αμέτρητες δηλώσεις της τουρκικής πλευράς που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αφήνει ασχολίαστες. Μάλιστα, ο κατοχικός ηγέτης δηλώνει δημόσια (και δεν διαψεύδεται) πως η Κυπριακή Δημοκρατία θα υποβιβαστεί σε πολιτεία και ότι θα υπάρξει η παρθενογένεση ενός νέου ομόσπονδου κράτους το οποίο θα αποτελείται από την Κυπριακή Δημοκρατία ΚΑΙ το ψευδοκράτος.
2.«Εξασφάλιση για όλους τους Κυπρίους, της ελεύθερης διακίνησης, του δικαιώματος απόκτησης περιουσίας, εγκατάστασης, άσκησης επαγγέλματος και ίδρυσης και λειτουργίας επιχείρησης ή άσκησης οποιασδήποτε οικονομικής δραστηριότητας σε ολόκληρη την Κύπρο». Δυστυχώς όμως, η αλήθεια είναι πως δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ότι η τουρκική πλευρά αποδέχεται απρόσκοπτα όλες τις ελευθερίες διακίνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την ακρίβεια, διεκδικούν περιορισμούς στο δικαίωμα αγοράς περιουσίας ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την λειτουργία επιχειρήσεων, γι’ αυτό εξάλλου διεκδικούν μόνιμες παρεκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Σίγουρα δεν αποδέχονται απεριόριστα το δικαίωμα απόκτησης περιουσίας καθώς ειδικά για αυτό το δικαίωμα διεκδικούν μόνιμες παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
3.«Έχει επιτευχθεί ο πλήρης σεβασμός του δικαιώματος του ατόμου στην ιδιοκτησία». Δυστυχώς όμως, η αλήθεια είναι ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας «αναγνωρίζεται» χωρίς όμως να γίνεται σεβαστό αφού η τούρκικη πλευρά διεκδικεί ο «χρήστης» να έχει τα ίδια δικαιώματα όπως και ο ιδιοκτήτης. Επίσης δυστυχώς, με δεκάδες συμφωνημένες εξαιρέσεις στο δικαίωμα ιδιοκτησίας (ηλικία ιδιοκτητών, «βελτιώσεις», «δημόσιο συμφέρον») η τουρκική πλευρά στοχεύει στην αποστέρηση του δικαιώματος επιστροφής, κατοχής και επανεγκατάστασης για χιλιάδες ιδιοκτήτες. Και, εκτός αυτού, πρακτικά θα είναι αδύνατη η πληρωμή δισεκατομμυρίων σε αποζημιώσεις στους ε/κ ιδιοκτήτες αν εφαρμοστούν όλες αυτές οι εξαιρέσεις.
4.«Διασφάλιση ότι ο δημογραφικός χαρακτήρας του νησιού κατά την πρώτη ημέρα της λύσης θα αντικατοπτρίζει, με μια μικρή απόκλιση, την παραδοσιακή δημογραφική σύνθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως εγκαθιδρύθηκε το 1960 καθώς και διασφάλιση ότι η εν λόγω δημογραφική σύνθεση δεν θα μεταβληθεί από έξωθεν επιρροές».
Δυστυχώς, οι αληθινές διακηρύξεις και προθέσεις της τουρκικής πλευράς δεν είναι τόσο ρόδινες. Για παράδειγμα, ο κατοχικός ηγέτης πριν από λίγες μέρες δήλωνε με σαφή τρόπο ότι επιδιώκει την παραμονή όλων των εποίκων, όλων των εργατών, όλων των εποχικών που βρίσκονται σήμερα στα κατεχόμενα οι οποίοι, σύμφωνα με τον ίδιο «θα μετατραπούν σε ευρωπαίους πολίτες». Μα αν όλοι οι πιο πάνω παραμείνουν, τότε θα μιλάμε για ένα πληθυσμό στη μελλοντική υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση περιοχή της τάξης των 500 χιλιάδων, με τους τ/κ να είναι μειοψηφία.
5.«Συμφωνήθηκε η εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε ολόκληρη την επικράτεια της Κύπρου χωρίς αποκλίσεις και μόνιμες παρεκκλίσεις, αλλά με προστασία του διζωνικού και δικοινοτικού χαρακτήρα της λύσης μέσω συγκεκριμένων ρητρών». Τα πιο πάνω συνιστούν αντίφαση καθώς η τούρκικη πλευρά δεν αποδέχεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο «ως έχει» και θέλει αυτό να είναι υποδεέστερο – δηλαδή «να λαμβάνει υπόψη τον δικοινοτισμό και τη διζωνικότητα». Γι’ αυτό, άλλωστε και η τούρκικη πλευρά διεκδικεί μόνιμες παρεκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.
6.«Το Ομοσπονδιακό σύνταγμα θα ορίζει ότι η ενωμένη ομοσπονδία της Κύπρου θα αποτελείται από δύο συνιστώσες πολιτείες με ισότιμο καθεστώς». Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι η τούρκικη πλευρά αυτό που διεκδικεί είναι την εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και του ψευδοκράτους. Επιδιώκουν δηλαδή την υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε πολιτεία και την παράλληλη αναβάθμιση του ψευδοκράτους σε ιδρυτικό μέρος (που οι ίδιοι ονομάζουν «κράτος») ενός «καινούργιου» όπως λένε, ομόσπονδου κράτους. Επιδιώκουν δηλαδή την παρθενογένεση.
7.«Θα ασκείται η πολιτική ισότητα, συμπεριλαμβανομένης της ουσιαστικής συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων σε ομοσπονδιακό επίπεδο». Δυστυχώς, στην πραγματικότητα αυτό που συζητείται είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αντικατάσταση της με ένα ετοιμόρροπο προτεκτοράτο της Τουρκίας, το οποίο δεν θα μπορεί να πάρει καμία απόφαση χωρίς τη σύμφωνο γνώμη της Άγκυρας. Οι ούτω καλούμενες «συγκλίσεις» ήδη παραβιάζουν τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου αναφορικά με τη μη-αποδοχή της αριθμητικής ισότητας, τη βιωσιμότητα και τη λειτουργικότητα του κράτους.
8.«Συγκλίσεις έχουν επιτευχθεί στις περισσότερες πτυχές των Κεφαλαίων της Διακυβέρνησης, της Οικονομίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς όφελος όλων των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Την ίδια στιγμή, εκείνο το οποίο είναι ενθαρρυντικό είναι ότι, σε αντίθεση με προηγούμενες διαπραγματεύσεις, έχουν ξεκινήσει για πρώτη φορά συζητήσεις, υπό τη μορφή ανταλλαγής ιδεών (brainstorming), σε σχέση με τα Κεφάλαια των Εδαφικών Αναπροσαρμογών και της Ασφάλειας». Με απλά λόγια, η αλήθεια είναι ότι μετά από 8 χρόνια διαπραγματεύσεων στα κεφάλαια που έχουμε να δώσουμε εμείς και στα οποία έχει να πάρει η τούρκικη πλευρά, δηλαδή τη διακυβέρνηση και το διαμερισμό εξουσιών, την οικονομία και τα θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης καταγράφονται σωρεία δικών μας υποχωρήσεων καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος που καλείται να κάνει παραχωρήσεις σε αυτά τα κεφάλαια.
Αντίθετα, στα κεφάλαια που έχει η Τουρκία να δώσει και στα οποία έχουμε να πάρουμε εμείς (ασφάλεια, εγγυήσεις, αποχώρηση στρατού, εδαφικό, περιουσιακό, έποικοι) δεν έχουμε καμία απολύτως υποχώρηση της Τουρκίας αλλά μόνο ιδεοθύελλες (brainstorming)…
Και, δυστυχώς, τώρα που πήρε όλα όσα ήθελε η τουρκική πλευρά σε αυτά που την ενδιαφέρουν, εμφανίζεται ο κατοχικός ηγέτης και ουσιαστικά μας κοροϊδεύει λέγοντας: «Διαλέξτε: είτε τις εγγυήσεις, είτε το εδαφικό. Δεν μπορείτε να πάρετε και τα δυο…»
Το ερώτημα μπροστά σε αυτές τις δυσάρεστες αλλά υπαρκτές αλήθειες που εμείς, ως Δημοκρατικό Κόμμα, δεν πρόκειται να κρύψουμε από τον λαό, είναι απλό: Γιατί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιμένει να ωραιοποιεί την κατάσταση, να απενοχοποιεί την τουρκική πλευρά και να ενοχοποιεί ουσιαστικά τους Ελληνοκύπριους για τη μη-λύση;
- Ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος.