Το επιτυχές πραξικόπημα! Η όποια δημοκρατία είχε απομείνει καταλύεται με επίκληση τη σωτηρία της
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τι συμβαίνει στις σχέσεις της Τουρκίας και της Αιγύπτου; Με επιστολή στον ΟΗΕ, το Κάιρο απέρριψε εκ νέου το παράνομο Τουρκολυβικό Μνημόνιο, ενώ ο Σούκρι μετέβη στην Αθήνα…
Ανόητες, αλλά επικίνδυνες, ιδέες για την Κύπρο: Η Ελλάδα δεν μπορεί να απωλέσει τη Μεγαλόνησο, διότι θα είναι η αρχή του τέλους για το Αιγαίο και τη Θράκη… (video)
Του Κώστα Βενιζέλου
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε το πραξικόπημα «θείο δώρο» και είναι προφανής ο λόγος καθώς του προσφέρεται το πεδίο και η ελευθερία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Η αντιμετώπιση του ανεπιτυχούς πραξικοπήματος γίνεται με πραξικοπηματικές ενέργειες. Συλλήψεις, προγραφές, καταδίκες, εξουδετέρωση εν πολλοίς του δικαστικού συστήματος, ενώ ταυτόχρονα φλερτάρει με την επαναφορά της θανατικής ποινής. Αποτέλεσε χρυσή ευκαιρία για τον Ερντογάν το αποτυχημένο πραξικόπημα να το μετατρέψει σε πετυχημένο και για λογαριασμό του, αφού η όποια δημοκρατία είχε απομείνει καταλύεται με επίκληση τη σωτηρία της.
Στο εσωτερικό της Τουρκίας, η επόμενη ημέρα του πραξικοπήματος συνδέεται με μια περίοδο εκκαθαρίσεων. Θα είναι μια περίοδος αναπροσαρμογών για το καθεστώς Ερντογάν, που ενεργοποιεί τα αντιδραστικά αντανακλαστικά του. Αξιοποιώντας την ευκαιρία που του δόθηκε, θα επιχειρήσει, μέσα από τα μέτρα που υιοθετεί, να ασκήσει μεγαλύτερο έλεγχο του στρατού αλλά ταυτόχρονα να δημιουργήσει μια ασφυκτική πίεση κατά των πολιτικών του αντιπάλων. Ακόμη και αυτοί που βγήκαν στον δρόμο για να αποτρέψουν το πραξικόπημα θα βιώσουν μια μακρά περίοδο διώξεων και καταστολής από ένα καθεστώς με φασιστικά χαρακτηριστικά. Κι όλα αυτά θα γίνονται με τον κ. Ερντογάν να θεωρεί πως έχει -λόγω των κινητοποιήσεων- λαϊκή νομιμοποίηση. Εν ονόματι των πολιτών θα εφαρμόσει τον δικό του «νόμο».
Για την Τουρκία σίγουρα η αποτυχία του πραξικοπήματος, η αποτροπή επιβολής μιας χούντας, αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη. Ακόμη και εκείνοι που τάσσονται ενάντια στο καθεστώς Ερντογάν δεν θα μπορούσαν να ανεχτούν μια νέα χούντα. Άλλωστε η Τουρκία είναι χώρα των πολλών πραξικοπημάτων και οι πολίτες βίωσαν στο παρελθόν άσχημες περιόδους καταπίεσης.
Οι τρίτοι από την Ουάσιγκτον, τη Νέα Υόρκη μέχρι και τις Βρυξέλλες ανακουφίστηκαν που στο τέλος το πραξικόπημα ήταν παρωδία. Δεν μπορούν, όμως, να είναι ενθουσιασμένοι από το σκηνικό που στήνεται την επόμενη ημέρα και διαμορφώνει όλες τις συνθήκες για να αναδειχθεί ο Ερντογάν ως ο απόλυτος σουλτάνος.
Αυτή είναι η Τουρκία της ευρωπαϊκής προοπτικής και περιφερειακής συνεργασίας! Το δίλημμα που τίθεται από την περασμένη Παρασκευή είναι συγκεκριμένο: ή ο Ερντογάν ή η χούντα. Είναι αυτό το δίλημμα πραγματικό; Ο Ερντογάν είναι ασφαλώς ο εκλεγμένος ηγέτης, φάνηκε πως έχει τη στήριξη των πολιτών, οι οποίοι απέτρεψαν επικράτηση του πραξικοπήματος. Αποδεικνύεται χαρισματικός ηγέτης και ταυτόχρονα λαϊκιστής (ένας συνδυασμός που «πορεύεται» συνήθως μαζί). Θα πρέπει, ωστόσο, σε σχέση με τα δικά μας, να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τις κοντόφθαλμες αναλύσεις, που συνδέονται με ξένα προς εμάς συμφέροντα.
Στη Λευκωσία και στην Αθήνα εκείνο που θα πρέπει να απασχολήσει αμέσως είναι η εν γένει συμπεριφορά του «νικητή Ερντογάν», που αρέσκεται σε λογικές οδοστρωτήρα. Τώρα μάλιστα, που οι «ευκολόπιστοι» δεν θα μπορούν να ξεχωρίζουν τον «καλό Ερντογάν» από τους «κακούς στρατιωτικούς» του βαθέος κράτους, θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Γιατί εφεξής θα είναι περισσότερο αστάθμητος παράγοντας, αλαζόνας και ετσιθελιστής.