Προσγείωση και στην ΑΟΖ: Να μην λειτουργήσει μπούμερανγκ ο τρίτος γύρος αδειοδότησης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Μετά την αξιολόγηση των προσφορών/προτάσεων εταιρειών για τον τρίτο γύρο αδειοδότησης σε τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ, τον ενθουσιασμό που εξέπεμψε η κυβέρνηση, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την επόμενη ημέρα. Προσγειωμένα αλλά και με σχεδιασμό διαχείρισης που ξεπερνά την πεπατημένη.
Πρωτίστως να γίνει διαχείριση, η οποία δεν θα οδηγήσει το ενδιαφέρον για την κυπριακή ΑΟΖ σε μπούμερανγκ. Κοντολογίς, να μην λειτουργήσει η διαδικασία αυτή ως μοχλός πίεσης προς τη Λευκωσία σε σχέση με το Κυπριακό. Να μην διαμορφωθούν συνθήκες σύμφωνα με τις οποίες, για να μην επηρεασθούν τα μεγάλα συμφέροντα εταιρειών και τρίτων κρατών, επιβληθεί συμφωνία στο Κυπριακό. Όχι να λυθεί, αλλά να κλείσει. Να μην βρεθεί η Λευκωσία ενώπιον διλημμάτων που θα ακυρώνουν την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων χωρίς να λυθεί το Κυπριακό. Σημειώνεται ότι οι βρετανικές εταιρείες δεν εκδήλωσαν ενδιαφέρον επειδή, όπως διαμηνύθηκε, είναι άλυτο το Κυπριακό. Δεν είναι τυχαίο που το Λονδίνο αλλά και κι άλλες πρωτεύουσες έδειξαν εκνευρισμό με τον τρίτο γύρο αδειοδότησης. Γιατί προφανώς ενοχλείται η Άγκυρα και επειδή μπορεί να χαλάσει το πάρτι των μακρόσυρτων διακοινοτικών συνομιλιών.
Τα πιο πάνω δεν είναι η μεγάλη εικόνα. Δεν πρέπει να μας αφορούν ούτε τα μουρμουρητά της Τουρκίας και των φίλων της, ούτε ασφαλώς και τα διλήμματα που δεν είναι πραγματικά, εκτός κι εάν διολισθήσουμε ξανά στις ψευδαισθήσεις μας.
Τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώθηκε πως η Κύπρος έχει στρατηγικό ενδιαφέρον, που αναβαθμίστηκε λόγω του φυσικού αερίου. Αλλά και λόγω της ανασύνθεσης του γεωπολιτικού τοπίου, όπου οι Αμερικανοί βλέπουν τη δημιουργία ενός άξονα που θα περιλαμβάνει Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο αλλά και Τουρκία. Το επανέλαβε προχθές η πρέσβης των ΗΠΑ στο συνέδριο των Αποδήμων, η οποία ανέφερε πως «αναφύεται μια περιφερειακή δυναμική σε θέματα ενέργειας σε περίπτωση λύσης του Κυπριακού και μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ Τουρκίας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου, καθώς και όλους τους άλλους παίκτες στην Ανατολική Μεσόγειο». Μια λέξη-κλειδί είπε η κ. Καθλίν Ντόχερτι στην ομιλία της: «Σε περίπτωση λύσης» θα μετατραπεί σε περιφερειακή δύναμη, στα πλαίσια της συνεργασίας χωρών της περιοχής, στην οποία περιλαμβάνει και την Τουρκία. Εάν δεν λυθεί το Κυπριακό;
Οι καλοθελητές εντός και εκτός Κύπρου, είχαν αποφασίσει πριν το 2004 ότι η Κύπρος δεν μπορεί να ενταχθεί στην Ε.Ε. με άλυτο το Κυπριακό. Αυτό δεν ίσχυσε. Όπως δεν ίσχυσαν οι απειλές της Τουρκίας για «χωρίς όρια αντίδραση» της σε περίπτωση ένταξης. Αυτό μπορεί να ισχύσει και με το φυσικό αέριο, φτάνει, να μην ακολουθηθεί η πεπατημένη.
Το φυσικό αέριο μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη λύση, φτάνει να γίνει μια ορθολογιστική διαχείριση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων και η συμφωνία να μην είναι τουρκικών προδιαγραφών.
Το ζητούμενο είναι να ανατραπούν οι τουρκικές επιδιώξεις για συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων και να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις, που θα καθιστούν τους στόχους της Άγκυρας ανέφικτους. Προϋποθέσεις υπάρχουν, φτάνει η τακτική που θα ακολουθηθεί να μην χαρακτηρίζεται από φοβικά σύνδρομα. Υπάρχει σχηματοποιημένο ένα στρατηγικό παζλ στην περιοχή, το οποίο χρειάζεται συμπλήρωμα με μικρές πλην αποφασιστικές κινήσεις. Προσοχή χρειάζεται, σχεδιασμός και αποφασιστικότητα.